चुपचाप निदरीमा आउने गर्छौ, कस्तो तिमी?
आँखाभरि सपनीमा छाउने गर्छौ, कस्तो तिमी?
खोलाहरु सुसेलेर उर्लिउर्लि बग्न थाल्यो
हुरि जस्तै उडिआई चैन मेरो लग्न थाल्यो
मनै हर्ने भाका झिकी गाउने गर्छौ, कस्तो तिमी?
आँखाभरि सपनीमा छाउने गर्छौ, कस्तो तिमी?
भेट हुदाँ बोल्न खोजे मुस्कुराउने माया तिमी
अघिपछि जहिले पनि पछि लाग्ने छाँया तिमी
झर्को फर्को किन गर्छौ?बरु तिमी रिसाउ
त्यै रिसमा थोरै थोरै माया पनि मिसाउ
सधै भेट्दा खुसी हुन्थ्यौ,भन्थ्यौ मेरी बिहानी
दु:ख,सुख जे परे नि मेरै काख सिरानी
आज पनि त्यस्तै केहि पीडा भए बिसाउ
त्यै बिसाईमा थोरै थोरै माया पनि मिसाउ
मेरो चाह तिम्रो जित परे देखि हार्नेछु
तिम्रो ईच्छा पुर्याउन आफैलाई मार्नेछु
साथ दिन्छु दु:खलाई घुनसंगै पिसाउ
त्यै पिसाईमा थोरै थोरै माया पनि मिसाउ
मान्छेको कुरा सुनि गएं म सुनचाँदी लाउने रहरमा
पापीले लगि बेच्यो मलाई दिल्ली बम्बैइ शहरमा
राम्रो लाउन ,राम्रो खान मैले नपाएको देखेर
फकाईफुल्याई गर्यो तिमी मेरो मुटु हौ भनेर
त्यस्को जाली विश्वास गर्दा म फसें नहरमा
पापीले लगि बेच्यो मलाई दिल्ली बम्बैइ शहरमा
मलाई दु:ख छैन केहि जे हुनु भैगो
अब कति बाँच्छु र एच आई भी सरिगो
होस गर है दिदीबहिनी फसाउँला जहरमा
पापीले लगि बेच्यो मलाई दिल्ली बम्बैइ शहरमा
आकाशमा देख्ने तारा मिर्मिरेमा झर्नै पर्छ
अजम्बरी को नै छ र? पक्कै पनि मर्नै पर्छ
बाँचुन्जेल हाँसौ खेलौं किन गर्नु रिस राग
हातेमालो गरौं अब लौ न जन अब जाग
यदि तिमी मान्छे हौ त मन्का ईर्ष्या हर्नै पर्छ
अजम्बरी को नै छ र पक्कै पनि मर्नै पर्छ
नाङ्गै आयौ यो धर्तीमा नाङ्गै तिमी भोली जान्छौ
के थियो र हिजो ल्याको?भोली फेरि के नै लान्छौ?
आखिरमा अदृश्य त्यो संसारमा सर्नै पर्छ
अजम्बरी को नै छ र पक्कै पनि मर्नै पर्छ
धेरै भयो तिम्रो बिम्ब आँखाभरि नाचिरन्छ
छाँया तिम्रो उजाड यो पाखाभरि नाचिरन्छ
घरदेश छाडी गयौ बाध्यताको बन्धनमा
कतिन्जेल थाम्नु मन डुब्न थाल्यो क्रन्दनमा
तिम्रो नासो तिम्रो हाँसो काखभरि नाचिरन्छ
छाँया तिम्रो उजाड यो पाखाभरि नाचिरन्छ
यस्तै रैछ जिन्दगानी दुईइदिने घामपानी
होला भेट छिट्टै हाम्रो पर्खिराछु यहि ठानी
