रोएर नै यो जीन्दगी जाने भो त सानु ।
गैरी खेत साहुँले नै लाने भो त सानु ।।
तिम्रै साथ नहुँदा पो सम्झी एकान्तमा,
मेरो मुटू कुटू कुटू खाने भो त सानु ।।
जूनी भरी मरि मेटे खुसी नमिल्ने भो,
सुख जती धनीको नै ठाने भो त सानु ।।
उदेश्य खै के लिनु र उडी चन्द्र छुने,
इच्छाहरु अब देखी बाने भो त सानु ।।
नलडेरै युध्द यहाँ जीत खोज्दैछु म ।
आफ्नै भाषा संस्कृतिको गीत खोज्दैछु म ।
सबै छन् नयाँ नौलो कोही छैन आफ्नो,
नाता गाँस्न आज यहाँ मीत खोज्दैछु म ।
पीर ब्याथा मुटू माँझ सँधै संगालेर,
तिम्रै खुशी तिम्रै लागी हित खोज्दैछु म ।
आशा अनी अभिलाषा पाली मनै भरी,
शुबः हुँदै हराई जाने शित खोज्दैछु म ।
बाचन गर्दा ओठभरी ठर्रठराउँछ गजल मेरो।
बेवासिरे पाना भरी फर्रफराउँछ गजल मेरो।
पीर ब्याथा त्यान्द्राहरु गुजूल्टो बनाई लेखे,
पाठकको त मनैभरी चर्रचराउँछ गजल मेरो।
गुरु बिनाको चेला म माली बिनाको फूल जस्तै,
मनोबल यहाँ घटाएर बर्रबराउँछ गजल मेरो।
शब्दका ति कोषहरु मनै भरी जन्म हुँदा,
नयनबाट आँसुबनी झर्रझराउँछ गजल मेरो।
दुःख सुख सधै भरी तिम्रै साथ हुन्छु नी म।।
आशाका ति त्यान्द्राहरु फाटे देखी तुन्छु नी म।।
यौटै रथ यौटै पथ सहयात्री बनाउँन,
हजारौमा यौटी परी तिमीलाई चुन्छु नी म।।
धरो धर्म तिमी बिना बाँच्न गाह्रो एकै पल,
हरपल तिम्रै बारे कुराहरु गुन्छु नी म।।
झिनो तिम्रो आशाहरु संगालेर मनै भरी,
हाँस्दा तिमी सँगै हास्छु रुँदा सँगै रुन्छु नी म।।
पहरामा फुल्दै छरे हेर लोकतन्त्र त।।
गहरामा झुल्दै छरे हेर लोकतन्त्र त।।
तन्त्र मात्र गर्छन् नेता लोक उस्तै छ,
लहरामा खुल्दै छरे हेर लोकतन्त्र त।।
बिरहमा सधैभरी रुदै छन् जनताहरु,
टहरामा भुल्दै छरे हेर लोकतन्त्र त।।
नेपालीको आँखाभरी आँसु बनी सँधैलाई,
छहरामा घुल्दै छरे हेर लोकतन्त्र त।।
अन्याय र अत्याचारमा आबज उठ्नु पर्छ।।
मिली जूली बिरोधीमा समाज जुट्नु पर्छ।।
भन्ने गर्थे जीजू बाजे पूर्खाले यसै गरी,
गोर्खालीको सामु यहाँ आकाश झुक्नु पर्छ।।
तेज तिर तारो जस्तै नेपाली सधै भरी,
दौडानमा परे पछि बतास रुक्नु पर्छ।।
चम्किएर बिजूली त्यो गर्जिय बादलु नै,
हाँस्न खोज्ने चाँदनीको प्रकाश लुक्नु पर्छ।।
आज भोली बोली बार्यौ के भूल गरे मैले ।
माया प्रित अन्तै सार्यौ के भूल गरे मैले ।
युगौ युग सँगै बाँच्ने गरी बाँचा कसम,
मेरो चोखो माया मार्यौ के भूल गरे मैले ।
दुनियाँको नजरमा नाम कमाई बिद्धारानी,
जुनी भरी एक्लै पार्यौ के भूल गरे मैले ।
समयले तिमी बाट धेरै टाढा हुँदा पनी,
बर्र बर्र आँसु झार्यौ के भूल गरे मैले ।
मन मिले माया प्रित लाउने छु यसपाली ।।
पिरतिले मनको छानो छाउने छु यसपाली ।।
आकाशको तारा टिपी दिनसक्छु म भन्दिन,
मुटू भरी माया लिई आउने छु यसपाली ।।
लेक बेँसी सधै भरी गर्दै सँगै हातेमालो,
तिम्रै साथ दुःख सुख धाउने छु यसपाली ।।
माया के हो थाहा पाए तिमी देखी टाढा हुँदा,
पोख्दै बह रुँदै गीत गाउने छु यसपाली ।।
सातै जूनी तिमी मेरो हुनै पर्छ भन्दिन म,
मैले रुँदा तिमी पनी रुनै पर्छ भन्दिन म।।
जल्न सक्छ जीन्दगी नै पारीलो त्यो घाम सँगै,
सधै भरी शितल दिने जूनै पर्छ भन्दिन म।।
कर्म गरे धर्म हुन्छ सोधी हेर आफैलाई,
लज्जीत भै मेरै पाऊ छुनै पर्छ भन्दिन म।।
दुई दिने चोला न हो हाँसी खुशी बाँच्नु पर्छ,
आँसुले नै मुहार त्यो धुनै पर्छ भन्दिन म।।
मंसिर लाग्यो झ्याईकुटी पार्ने रहरै भो।
पराई घर डेरा अब सार्ने रहरै भो।
माया प्रितले रजाएर जूनीभरलाई सँगै,
जीबन यात्रा एकै साथ तार्ने रहरै भो।
नजर लाग्ला भनीकतै चोखो हाम्रो मायामा,
बारलगाई माया जाल्ले बार्ने रहरै भो।
दिएर खुशी सँधैभरी तिमीलाई खुशी राख्न,
आफ्नो रहर ईच्छाहरु मार्ने रहरै भो।
