बन्दुक किन बिसायौ ?
संगै किन मिसायौ ?
सोध्दै हुँदा जनता
त्यसै तिमी रिसायौ
आखिर् यस्तै हुनुथ्यो
अघि किन पिसायौ ?
सन्तान् एकै आमाका
मौका चुम्न फिसायौ
बुद्धि मोक्तान द्वारा रचना गरिएका गजलहरु
संम्झेर पिढीमा बसेकी आमा
लडेर छिडीमा पसेकी आमा
उचाली जुरुक्कै सम्माल्न आएँ
ऋणको दल्दल्मा फसेकी आमा
गौरबको पौरख म खान्छु भन्थिन
भोकोपेट पटुकी कसेकी आमा
फोक्ल्यान्ड युद्धमा म लड्दै हुँदा
घरैमा अबिर घसेकी आमा
जवानी छरेर हुर्किछ्यौ माधुरी ।
भनेको थोरैथ्यो फुर्किछ्यौ माधुरी ।
आँखामा गाजलु पोतेर तिमी त
परेली सबै नै खुर्किछ्यौ माधुरी ।
प्रितको चाहना बोकेर मनमा
जवान सामुन्ने घुर्किछ्यौ माधुरी ।
वसन्ती जवानी मुहान रसिदा
रङ्गिन थोपामा तुर्किछ्यौ माधुरी ।
यो ज्यान लान ताक्छौ तिमी,गरि खाने आली खै त ?
त्यो परको सबै भन्छौ ,मेरा लागी खाली खै त ?
रक्त चन्दन तस्करको जोडा भइ कमायौ कि!
पल्सर मोटर देखे तर जोती खाको फाली खै त ?
गङ्गा टिस्टा ताज महल कुरा ल्यायौ पिरतीमा
त्यती ठुलो पर्दैन नि!शीत छेल्ने पाली खै त ?
घुटु घुटु थुक निल्यौ बैशे मेरो लाली हेरी
बगैचा पो नजिक देख्यौ ,तिम्रा लागी ढाली खै त ?
तिम्रो मन्को भित्री कुरा जाने भने मान्छौ कि त !
एक्ली रैछौ साथ दिन ताने भने मान्छौ कि त !
तानी चुमी भाग्छ भनी डराएछौ भित्र भित्रै
तर हैन त्यही आफ्नो ठाने भने मान्छौ कि त !
औकात् भन्दा धेरै बोल्न जान्दिन म अरु सामु
आउ झुण्ड पाखुरीमा धाने भने मान्छौ कि त !
