मन मारेर सधैं यहाँ हामी बाच्नु कती?
नफक्रे का आशा हरु हामी साच्नु कती ?
सोर आना माया पाउन सबै भन्छन गाह्रो,
परेली को ईशारा मा हामी नाच्नु कती ?
पुरै जीवन काट्न लाग्यौ थाहै नपाई नै,
आउँला गन्दै दिनहरु हामी भाच्नु कती ?
माली बिना को फुल जस्तै फुल्यौ कतै,
आफ्नोजीवन गुलाबसङ्ग हामी नाप्नु कती?
सबै भन्छन यहाँ मैले हास्नै हुन्न रे,
कोही सङ्ग नाता मैले गास्नै हुन्न रे ।।
सुनगाभा झै यहाँ सुबाश छरी बास रोज्न,
मनमिल्ने मझेरीमा मैले फुल्नै हुन्न्न रे ।।
जुनकिरी झै यहाँ छुटिएको साथ खोज्न,
रात को अन्धेरीमा मैले डुल्नै हुन्न रे ।।
बिछोड को शन्तापमा यहाँ मन भुलाउन,
गीत पन्धेरि मा मैले गाउनै हुन्न रे ।।
गाउ छोडि अन्तै बसाइ सर्न मन लाग्यो ।
फट्के पुल आशु खसाइ तर्न मन लाग्यो ।।
मेरी सानु आफ्नै गाउ बेहुली मा ल्याउदा ।
घाट तिर कात्रो सजाई झर्न मन लाग्यो ।।
अन्माई उन्को डोली जन्ती फर्की आउँदा ।
गला माथि पासो लगाइ मर्न मन लाग्यो ।।
बाटो घाटो र पधेरी मा सधैं भेट हुँदा ।
वहाना को हासो बनाइ छर्न मन लाग्यो ।।
उम्रन्दै फुस्रोपात मा, हुर्किएको देखे ।
घमण्ड अहमता मा, फुर्किएको देखे ।।
दुईदिन को साईनोगास्दै, स्वार्थ लुटी ।
उही तिरै पाखुरा पो, सुर्किएको देखे ।।
खुट्टातान्दै अरुलाई,तल झार्न खोज्दा ।
थाहै नपाई आँफै पो, गुर्किएको देखे ।।
ताक परे तिवारी नत्र, गोतामे चाल ।
हात जोडी सबै सँग, घुर्किएको देखे ।।
नआउ तीमी फाटेको मन आँफै सिउछु,
नयन भिजाई झर्दा आशु आँफै पिउछु।।
सङ्गै हिड्दा गोरेटो मा साथ छुट्यौ भने,
यो मन रिझाई जसो तसो आँफै जिउछु।।
खोली तर्दा भङ्गालो मा अन्तै मोड्यौ भने,
माया तार्ने सागरबिच डुङ्गा आँफै ख्याउुछु।।
घाम को पहिलो प्रहर ले पुर्व मुस्काउछ ।
मोतिदाना झुल्ने रहर ले पुर्व मुस्काउछ ।।
हिमाली पहाडी मधेसी सबै भाई भाई हौं ।
एउटै हौं भन्ने ठहर ले पुर्व मुस्काउछ ।।
लेक बेशी तराइ फाँट हरु उर्वर छन ।
सिंचाइत्यो बग्ने नहर ले पुर्व मुस्काउछ।।
गाउबस्ती मा अनी सुन्दरशान्त नगरिको।
मन लोभ्याउने शहर ले पुर्व मुस्काउछ ।।
हामी जहाँ जाउँ जता जाउँ मनत उहिछ ।
गीत र गजल वहर ले पुर्व मुस्काउछ ।।
खुशी हरु बाट्न नपाई पिढा मात्र पोखिन्छकी,
मन मुटु साट्न नपाई ढुक-ढुकी नै रोकिन्छकी....
सङ्गै बाच्ने सङ्गै मर्ने हात समाइ कसम खाउँ भन्छु,
देउराली मा भाक्न नपाई ढुक-ढुकी नै रोकिन्छकी ।
जुनी जुनी सङ्गै बित्ने माया प्रिती लाउँ भन्छु
आधाजीवन काट्न नपाई ढुक-ढुकी नै रोकिन्छकी ।।
तीम्रो मुहार मुस्कुराउन सधैं बहार लीइ आउँ भन्छु
बादलु झै फाट्न नपाई ढुक-ढुकी नै रोकिन्छकी ।
छिमेकी ले कानफुक्दा सुन्न थाल्यौ ।
भित्र भित्रै जाल साजी बुन्न थाल्यौ ।।
गरीब देश का जनता झुक्याई ।
आँफै लाई नेता भनी चुन्न थाल्यौ ।।
कोशी,गण्डकी,कर्णाली,काली बेची ।
आफ्नोलागि सम्पत्तीपो तुन्न थाल्यौ।।
जनता ले भोट् दिए बुझ्ला भन्दै ।
गास बास खोसी आँफै उन्न थाल्यौ ।।
आफ्नै मलाई मान्छौ किन ?
झुटो कसम खान्छौ किन ?
तीम्रो साथमा जान्न भन्दा
हात समाई लान्छौ किन ?
छुन मलाई डर लाग्छ
वाहु पासमा तान्छौ किन ?
म मा शाहस छैन खोल्ने
तीमी अमुर्त ठान्छौ किन ?
नजिक हुँदा मलाई बचनै ले टार्छौ किन ?
एकैछिन टाढाहुँदा आशु मात्र झार्छौ किन ?
लुकी छिपी जाउभन्छु ईशारा ले बोलाँउदै
आखाजुधाइ तीमी मायाजालमा पार्छौकिन ?
पल भर छुट्नु पर्दा सधैं म रुन्छु भन्छौ
एकैसाथ बसौभन्दा मायाअन्तै सार्छौकिन ?
झुटो होइन साचो प्रित मैले लाउछु भन्दा
मेरो माया बगाएर किनारामा तार्छौ किन ?
