आफु भित्र खोटै खोट छ, महशुस गर्ने कस्ले
अरु लाई कति चोट छ, महशुस गर्ने कस्ले
बिग्रे बाटो भत्के पुल, दु:ख पाउने जनताले
नेता लाई भोटै भोट छ, महशुस गर्ने कस्ले
न्याय माग्ने पिडितहरु, उल्टै सास्ति खेप्छन
बिपक्षमा कालो कोट छ, महशुस गर्ने कस्ले
देख्नेलाई पो हाई सन्चो छ्, परदेशी जिबन
दर्द छ कि नोटै नोट छ, महशुस गर्ने कस्ले
भ्रमको पर्दा, च्यातन प्रिय
मनको मैलो, फ्याकन प्रिय
दिदैछु माया, यो अजम्बरी
मुटुमा सजाई, राखन प्रिय
कतिन्जेल बगाउँ, धरधरी आशुँ
प्रेमको आँचल, थापन प्रिय
गर्दिनौ भने, मायामा विश्वास
तुलोमै राखी, नापन प्रिय
अदृश्य पिडाले, गलायो तिमीलाई
शंकै शंकाले, जलायो तिमीलाई
स्वपनिल आखाँमा, बिभत्स दृश्य
सपनीले पनि, छलायो तिमीलाई
बिराजमान थियौं, मनको सिहासनमा
अबिश्वासले आफै, ढलायो तिमीलाई
बुझ्न नचाहादा, मेरो एथार्थता
ब्यर्थैमा चोटैचोट, फलायो तिमीलाई
नेपालमा जन्मे नेपालमा हुर्के, नेपालमै मर्न पाउँ
जे गर्छु कर्म बाचुन्जेल सम्म, नेपालमै गर्न पाउँ
सुखमा खुशी बडौला यिनै, डाडा र पाखा लाई
दु:खमा पनि बनेर आशु, यहि माटो झर्न पाउँ
देशले मागे बगाई रगत, निस्वार्थ भाबले
सिचेर धर्ति फुलाई फुल, सुवास छर्न पाउँ
अन्तिम इक्षा देशको निम्ती, बलिदान केहि गरी
सार्थक पार्दै यो जिन्दगानी, बैतर्णी तर्न पाउँ
