छाना माथि बाट झुण्डिएका फर्सी,
घारीघरको छेउ मै
ठुलो पिपलको बोट,
अनि
केराको घारी,
झुंडी रहेका मालभोग केराहरु,
आज किन मेरो गिद्दीमा
झुण्डिएको होला ?
लटरम्म फलेका
अम्बा र अनारका फलहरु,
इनार कै छेउमा
एकातिर अमला
र
अर्को तीर आपको बोट,
निबुवा, ज्यामिर र कागतिका बोटहरु
घरका समझना दिलाउँदैछन्,
चुलेशिले भोगटे ताछदा
च्वाटटै औला काटिदा
सैपत्रिको रस निचोरि
औषधि उपचार गरिन्थ्यो,
ढकमक्क फुलेका
ति पारिजातका फूलहरु
बोट हल्लाउँदा
मोती झरे झैँ भान हुन्थ्यो,
आज किन
गूंजी रहेछ मेरो कानमा
हजुरआमाले मन्दिरमा बसी
भटभटाएको
संस्कृतका ति श्लोकहरु,
म महसूस गर्दै छू
आरतीको राप अनि
धुपबत्तीको बासना,
होइन आज के भो मलाई ?
Hari Paudel द्वारा रचना गरिएका कविताहरु
कसले बनायो मन्दिर साथी
मस्जिद बनायो कसले
मानवताको दुश्मन हुन् ति
यसको जग बसायो जसले
जात पातको झन्झट ल्याई
देशलाई न टुक्र्याउँ
काँधमा काँध मिलाई हामी
नेपालको मान बढ़ाउँ
पहाड पनि तिम्रो नै हो
मधेश पनि हो मेरो
सबै मिलाई बन्छ सिंगो
नेपालको सेरो फेरो
डाँकाहरु नेपाल पसेछन्
संग संगै लुट्न न जाउ
एक बनि बस्नु छ हामि
दुष्टलाई बाहिर भगाउ
उँच निचको फरक देखाऊदै
कसले द्वेष बढायो
नेपाली ले नेपालीलाई नै
कुट्न काट्न सिखायो
बिउँझ्यो सुर्य उषालाइ लिएर
दिन बितायो किरण संगै डुलेर
ढल्यो सुर्य फेरि सन्ध्या पाई
प्रेममा कलंक गयो लगाई
माया चन्द्रले चाँदनीको पायो
वासनामा लिप्त भइ दाग लगायो
बादल आवारा भनि आरोप लागेछ
इज्जत गुमाई रोइ रोइ बर्षेछ
प्रेम गरि मौसमले बसन्त ल्याए
मुटु चुडे पछि शिशिर छाए
आक्रोस बढी फेरि हुरी चलेछ
बिजुली बनि डाँको छोडी कडकेछ
