फगत् यौटा इच्छा अझै, पालेको छु मन भित्र !
भरोसा को दियो अझै, बालेको छु मन भित्र !
पिरती र युद्ध बिच, सबै जाहेज हुन्छ्न् भने,
झेल गरी तिम्रो गोटि, चालेको छु मन भित्र !
(भरोसा को दियो अझै, बालेको छु मन भित्र !)
एकान्त मा बलिन्द्र यि, झरी दिंदा अश्रु हरु,
ज्वाला सरी चोट हरु, गालेको छु मन भित्र !
(भरोसा को दियो अझै, बालेको छु मन भित्र !)
मेरो भाग खुशी सबै, सुम्पिएर तिमी लाई,
दु:ख-पिडा पोको पारि, हालेको छु मन भित्र !
(भरोसा को दियो अझै, बालेको छु मन भित्र !)
चमकदार ति हरेक वस्तु, सुन हुन्न हेर !
जे छ त्यसमै चित्त बुझाउ, रुन हुन्न हेर !
ठटाउँदैमा ढ्यांग्रो, संगीतकार कोहि हुन्न,
छुन्न जसले कुना मनको, धुन हुन्न हेर !
नचलाउ है रक्षान त्यो, फोहोरको डङ्गुर,
छिटा पर्छ आफ्नै मुखमा, छुन हुन्न हेर !
सागर ले मात्र बोक्छ, नुनिलो त्यो स्वाद,
खोला को त्यो बगर मा, नुन हुन्न हेर !
हारी सके जिन्दगि नै, जित को गजल लेख भन्छौ ?
बकम्फुसे माया प्रेम र, प्रित को गजल लेख भन्छौ ?
जात-भात, धर्म, धन, हेरी लाउछन माया जँहा,
फुश्रा-ढीडा, परम्परा, रित को गजल लेख भन्छौ ?
(हारी सके जिन्दगि नै, जित को गजल लेख भन्छौ ?)
काम पर्दा पाउ मोल्ने, नत्र को हो ? को हो ? भन्ने,
मितेरीको साइनो भुल्ने, मित को गजल लेख भन्छौ ?
(हारी सके जिन्दगि नै, जित को गजल लेख भन्छौ ?)
अरु को नै काँध टेकी, शिखर चुम्ने लक्ष्य राख्ने,
आफ्नै स्वार्थ हेर्ने लाइ, हित को गजल लेख भन्छौ ?
(हारी सके जिन्दगि नै, जित को गजल लेख भन्छौ ?)
के गरौ खै के भनौ, दोधार मा छ जिन्दगी !
जिवन र मृत्यु को, सँघार मा छ जिन्दगी !
खेल रै'छ पिरती, खेल्ने पैसा को आड मा,
कोही भन जित मा, या हार मा छ जिन्दगी ?
(के गरौ खै के भनौ, दोधार मा छ जिन्दगी !)
रोउ भने सक्दिन, डाँको छोडी म बेस्सरी,
हाँसौ भने धारिलो, तरवार मा छ जिन्दगी !
(के गरौ खै के भनौ, दोधार मा छ जिन्दगी !)
रंग-रुप कस्तो छ, बनोट यस्को कस्तो छ ?
गोलो छ या चेप्टो कुन्, आकार मा छ जिन्दगी ?
(के गरौ खै के भनौ, दोधार मा छ जिन्दगी !)
गुराँस सिउंरी शिरमा, कता हिडेकी निरमाया ?
उनेर यो मन झिरमा, कता हिडेकी निरमाया ?
आउ न बस न छेवैमा, बात मारौ न पिरतीको,
नग्न पाउं खोलि तिरमा, कता हिडेकी निरमाया ?
(उनेर यो मन झिरमा, कता हिडेकी निरमाया ?)
छट्पटेका होलान् मनमा, मिठा बैंशका फुलहरु,
बाँधी रहर जन्जिरमा, कता हिंडेकी निरमाया ?
(उनेर यो मन झिरमा, कता हिडेकी निरमाया ?)
आतिन्छु त्यसै खै किन हो, देखिन भने तिमीलाई,
डुबाई मलाई पिरमा, कता हिंडेकी निरमाया ?
(उनेर यो मन झिरमा, कता हिडेकी निरमाया ?)
लुट अझै कती लुट्छौ, यसै लुट्या मन मेरो !
तोड अझै कती तोड्छौ, यसै टुट्या मन मेरो !
(लुट अझै कती लुट्छौ, यसै लुट्या मन मेरो !)
सुनामिको छाल पनि फिक्का लाग्छ आजभोलि,
मुसल्धारे अशिना ले, यसै चुट्या मन मेरो !
(लुट अझै कती लुट्छौ, यसै लुट्या मन मेरो !)
वैरी को रुप नधर भो, चोट दिन तिमी मलाई,
आफ्ना ले नै घात गर्न, यसै जुट्या मन मेरो !
(लुट अझै कती लुट्छौ, यसै लुट्या मन मेरो !)
लुटेर पेट भर्नु भन्दा, भोकै बस्छु बरु !
'कृष्ण' जप्छु, धोती बेर्छु, बन पस्छु बरु !
जन्मे नाङ्गै, मर्दा नाङ्गै, के छ मरी लानु ?
जोगी बन्छु, निधार मा, छारो घस्छु बरु !
दिएका छ्न्, इश्वर ले, सग्ला हात र गोडा,
मिहिनेत गर्छु, पसिना झार्छु, घुँडा धस्छु बरु !
झर्दा तारा, आँखा चिम्लि, माग्दा पुग्छ भने,
सबको ईच्छा पुरा गर्न, म नै खस्छु बरु !
धर्ती फाट्यो, गगन फाट्यो, तिम्रो माया फाट्न सकिन ।
(हो-हो तिम्रो माया फाट्न सकिन )
ढाँटे सारा दुनियालाई, आफ्नै मन लाई ढाँट्न सकिन ।
(हो-हो यो मनलाई ढाँट्न सकिन )
हरेक प्रहर नँया आशा, बोकी आँउछ बिहानी त्यो,
जुन सँग रम्ने यो मन, घाम सँग साट्न सकिन ।
(हो-हो यो मनलाई ढाँट्न सकिन )
कुन पापीले रङ्गाई दियो, सिउँदो तिम्रो सिन्दुरले,
आफ्नै हातले केश तिम्रो, शिरबन्दीले बाट्न सकिन ।
(हो-हो यो मनलाई ढाँट्न सकिन )
मेरो आँशु जिवन्-साथी, पिडासँग के नै दुरी भो' !
जब आँशु साथ मेरो, अब खुशी के जरुरी भो' !
छैन केही चाह अब, त्यही पाए भावी लेख्यो जो,
प्रश्न पनि छैन केही, जवाव के मजबुरी भो' !
कैले बजे ढोल सरी, दुनियाँ को रंगमंच मा,
कैले रेटे सारंगी झैं, कैले टुटे को बाँसुरी भो' !
उजाडीयो महल त्यो, सपनामा जुन् सजाए थे',
भित्ता बन्यो धर्ती मेरो, खुल्ला गगन् मेरो धुरी भो' !
ति स्वप्न शहर, यसै ढले !
हजारौ रहर, यसै ढले !
पर्खाइ मा तिम्रो, कयौं साँझ,
कयौं ति प्रहर, यसै ढले !
परेली भिंजाई, अश्रु-धारा,
बनेर नहर, यसै ढले !
सामुन्द्री मनमा, उठे थे' जो,
प्रेमका लहर, यसै ढले !
आउछ्यौ फर्केर, तिमी भनि,
गरेका ठहर, यसै ढले !
