तिमी आयौ यसरी जिवनमा मेरो !
फुले फुल प्रीतिको आँगनमा मेरो !
नाम लिन्छ तिम्रो नै हर सांस अब,
काबु छैन मेरो नै धड्कनमा मेरो !
देख्छु तिमी-तिमी नै हेर्छु हर कँही,
साँचे तिम्रै तस्विर यो मनमा मेरो !
साथ देउ जुनी भर् सहारा होईन,
थाम हात बाधा र अड्चनमा मेरो !
भालुलाइ पुराण जति, सुनाएनी लास्टा' त्यै हो !
जति गुण बैगुनी लाइ, लगाएनी लास्टा' त्यै हो !
मन्दिर भित्र इश्वर अनि, बाहिर चाही ढुंगो अरे,
जति फुल पत्थर लाइ, चढ़ाएनी लास्टा' त्यै हो !
लेखेको नै हुन्छ रे हौ, किन हेर्छौ आँखा च्याती ?
राम्री तीर नजर तिम्रा, डुलाएनी लास्टा' त्यै हो !
गाई किन हुन्थ्यो कठै-बरा, गधा जति धोए पनि,
मुर्ख लाइ ज्ञानको पाठ, पढ़ाएनी लास्टा' त्यै हो !
चिप्लो घस्दै आउछन पहिला, रुवाएर जान्छ्न अनि,
मन भित्र निर्मोही लाइ, सजाएनी लास्टा' त्यै हो !
तिम्लाई भनी, टिपेर रातो, गुलाव ल्याको छु !
स्विकारछौ की, भनी मायाको, प्रस्ताव ल्याको छु !
सोधिनौ तिम्ले, कहिल्यै पनि, प्रश्न जुन् मलाई,
सजाई मोति, आँखामा मेरो, जवाब ल्याको छु !
एकै पन्नामा, अँटेन सबै, भावना दिल को,
लेखेर सारा, मनको व्यथा, किताब ल्याको छु !
कती रात् बिते, गनेर तारा, कती दिन् टोलाई,
बुझ्दिनौ था' छ, त्यसैले आज, हिसाब ल्याको छु !
कांडा बिच गुलाब त्यों, मुस्कुराउछ किन ?
तारा बिच एक्लै चाँद , जग्मगाउछ किन ?
कोशिस गरे पाइला सार्न, जीवन उनी बिना,
हिम्मतिलो खुट्टा मेरो, डग्मागाउछ किन ?
जलाई दिए तस्वीर उनको, प्रेम पत्र संगै,
उस्कै माया यो मुटुमा, सल्बलाउछ किन ?
प्यारो लाग्छ अँधेरी नै, मलाई आजभोली,
जून बनी मुहार त्यों, चम्चमाउछ किन ?
मस्त सुत्दै होली ऊ, कसैको अंगालोमा,
उस्कै याद नींद मेरो, खल्बलाउछ किन ?
दुँनिया नँया भएछ, पुराना बद्ली दिए !
विवश भए घरको, ठेगाना बद्ली दिए !
पहिला पनि रुन्थे म, अहिले हाल उस्तै,
कारण उहि थियो बस्, बहाना बद्ली दिए !
जमाना मेरो भएन, न म नै जमाना को,
के काम भयो मलाई, जमाना बद्ली दिए !
साँधे थे' तिर मायाको, 'निशानी' दिल उन्को,
देखायो ढाँड उसैले, निशाना बद्ली दिए !
म त तिम्रो चौबन्दिको तुना मै अल्झिए !
खै कसरी त्यो दिलको कुना मै अल्झिए !
के मोहनी लायौ भन, कर्के हेराई ले ?
ती आँखाको कस्तो जादु-टुना मै अल्झिए !
भेटें देखी फुल्थ्यो होला फुल पिरतिको,
टाढै बाट हेर्यौ म त मुना मै अल्झिए !
जोड्न पाए दुई मुटु एकै हुन्थ्यो होला,
एक दुना एक को म गुना मै अल्झिए !
केही राज खोले केही राज लुकाए !
भोली भोली भन्दै मैले आज लुकाए !
कसैले नि नदेखोस् यी आँशु भनेर,
आँखा छोपी परेलीको माझ लुकाए !
रुवाईको नसुनोस् यो बोली कसैले,
छोपी दुई हातले आवाज लुकाए !
गुमाउने छैन केही न छ पाउनु,
डर, त्रास, भय सबै लाज लुकाए !
पिरतिको गोरेटोमा, यस्तो ठेस लाग्यो !
टुट्यो मुटु रुनु भन्दा, हाँस्नु बेश लाग्यो !
टाढा भए साथी-संगी, अन्जान भो' सारा,
मै जन्मेको देश पनि, पर-देश लाग्यो !
(टुट्यो मुटु रुनु भन्दा, हाँस्नु बेश लाग्यो !)
ईश्वर को अदालत् मा, मुद्दा चल्यो मेरो,
दोषी उनी म माथी नै, उल्टो केश लाग्यो !
(टुट्यो मुटु रुनु भन्दा, हाँस्नु बेश लाग्यो !)
च्यातिएको दिल मेरो टाँस्न खोज्दै छु !
न-रुवाउ आँखा पुछ्दै हाँस्न खोज्दै छु !
एक पल्ट चुँडे पछी डोरी माया को,
गाँसिन्छ र ? मुर्ख हुँ म गाँस्न खोज्दै छु !
(च्यातिएको दिल मेरो टाँस्न खोज्दै छु !)
साँचेको थे' जस्को लागी सारा जिन्दगी,
उस्कै याद् मा बाँकी जुनी माँस्न खोज्दै छु !
(च्यातिएको दिल मेरो टाँस्न खोज्दै छु !)
लंगडो बैशाखी बिना चाल के होला ?
सोच मेरो तिमी बिना हाल के होला ?
पल्-पल् रुन्छ मन तिम्रो तस्विर हेरी,
दिनै काट्न गार्हो भयो साल के होला ?
(सोच मेरो तिमी बिना हाल के होला ?)
सुस्ताउ थ्यो' दिल तिमी सँग मै हुँदा,
छट्पटीदै उर्लिएको छाल के होला ?
(सोच मेरो तिमी बिना हाल के होला ?)
