खुल्ला निलो आकाशमा
उडी रहेका
पंछीहरु भन्दा
माथि माथि उडेका
मेरा अन्जान ईच्छाहरु,
कहिले मायावी संसारको
रमाईला परिबेश भित्र
कहिले तारापुन्जहरुका
टिलपिल प्रकाशलाई
त कहिले मनोहर
चन्द्रमाको प्रकाशलाई
गिज्याउन आई पुग्थे।
कहिले खसेका उल्काहरुलाई
समात्न दौडिन्थे
कहिले भाबी जीवनका
खाकाहरु कोर्न अघि बढ्थे
त्यस्तै अरु धेरै धेरै।
सगरमाथा झैँ चुलिएर
अघि बढेका मेरा पाईलाहरु
खेदोकका प्रत्येक
गल्लिहरु घरहरु अनि जंगलहरु हुदै
प्रारम्भ हुन्थे ।
