बदनको भार मैले धन्दा-धान्दै बित्यो रात
चुमी ओठ अंगालोमा बान्दा-बान्दै बित्यो रात
जलेका थ्यौं राप भित्रै बन्दा हामी मदहोशी
जे-जे भन्यौ सारा कुरा मान्दा-मान्दै बित्यो रात
तन्द्रा भंग बेहोशिमा छलछम अति नै भो
यत उति पछ्यौरी त्यो तान्दा-तान्दै बित्यो रात
जता छोयो त्यतै त्यतै काउकुती मान्यौ प्रिया
सुम्सुम्यऊने अंग तिम्रो छान्दा-छान्दै बित्यो रात
अन्यायको जरो सब ढाल्नु थ्यो
दुखी अशायको मन टाल्नु थ्यो
दिएर एकता उपहार याँ
उजाड बस्तिमा सुन गाल्नु थ्यो
पुछेर आँशु त्यो अनुहारमा
खुशी र बेदना पनि चाल्नु थ्यो
बिहान बेलुका मुख जोर्न धौ
गरीबका चुलो पनि बाल्नु थ्यो
संगै मर्ने संगै बाँच्ने बाचा हाम्ले खा'को हैन र?
जुगौं जाने अजम्बरी प्रिती हाम्ले लाको हैन र?
छाडि आएँ सारा याद घाऊ बनी दुखी रहेछ
मेला पात जाँदा संगै प्रिती भाका गा'को हैन र?
नभुले है मेरी सानी अतितका दिन तिमीले
सुख दु:ख हाँसो खुशी संगै बाँडी आ'को हैन र?
साथै रोयौं अंगालेर दुख्दा मुटु मध्य रातमा
भाग्य लेख्ने दैब खोज्दै मन्दिर त्यो धा'को हैन र?
जस्ले लुट्यो देशै यहाँ त्यै सम्मान भईरह्यो
हानथाप सत्ताको नै तानातान भईरह्यो
सम्झौता यो झेल्नु कती? आशाहरु जगाएर
लाचारिको सम्झौता नै ब्यबधान भईरह्यो
तस्कारीको हालिमुली देशद्रोही जताततै
मान्छे आँफै श-शंकित भयमान भईरह्यो
तानाशाहि शोषणको धावा बोल्ने देश भक्ती
मान्छे, मान्छे हुन खोज्दा अपमान भईरह्यो
