थोरै लेखे धेरै मेट्दै हजुर गज़ल बनाउनलाई
केहि कोरे लेखे भेट्दै हजुर गज़ल बनाउनलाई
भिजेका यी बिउहरु छरे मैले उम्रेलानकी भन्दै,
केहि शेर पोखे लेख्दै हजुर गज़ल बनाउनलाई
फुल हजुर यी गुलाबका टिपे काडा चुम्दै चुम्दै
दुई चार शब्द पोख्दै हजुर गज़ल बनाउनलाई
ए-उला,ए-सानी र मतलाले दुख दिदै गर्दा मलाई
ट़ावाक्क,टुक्का,प्याट पार्दै हजुर गज़ल बनाउनलाई
आउँ न आऊ पियारी तातै राखौला
जोबन त्यो दिनेभए हातै राखौला
कति कुरु तिम्रो बाटो दोबाटोमा
बाचा भो तिम्लाई साथै राखौला
जिन्दगीमा कसैलाई रोज्ने पर्छ
मैले भने पियारी काखै राखौला
जे तिम्ले भन्छु उही मान्छु हेर
कसम तिम्लाई माथै राखौला
तिमि मेरो जिन्दगीमा रसा जस्तो भयो
नमेट्टीने गरि दिलमै बसा जस्तो भयो
धेरै गरे भुल्न उनलाई,मन बुझाउन खोजे
जाल रच्दै तिम्ले मलाई फसा जस्तो भयो
मनले भन्छ तिम्रै सामु बसु जुनी भरि
एकलौटी मात्रै दिलमा पसा जस्तै भयो
हेर्छु भन्छु तिम्रै नयन हरेक जुनी जुनी
मैले एक्लै माया जालमा धसा जस्तो भयो
थोरै मिठो लेख्यो यहा चोरीको बिगबिगी
बौद्दिक्ताको दलालीमा फोहोरिको बिगबिगी
कति बेक्क्ति जान्ने सुन्ने चोरी-चोरि लेखि
अझ उनै गर्छन यहा दोहोरीको बिगबिगी
कति मान्छे राम्रा लेख्छन लाइक नपाउने
फेसबुक भित्र हुने गर्छ छोरीको बिगबिगी
कति मान्छे साथि बन्दै उल्टै थर्काउछन्
फेसबुकमा हुन्छ पहेलो तोरीको बिगबिगी
रिसाएर नबोल्नेलाई ठुस्काउँन, कति मजा ?
भड्खारोमा पारेपछि मुस्काउँन, कति मजा ?
बाचाकसम कतिकति, सर्बेसर्बा आफै हुने
गर्छुगर्छु, भन्दाभन्दै, छुस्काउँन कति मजा ?
समस्याका पहाडहरु जल धाराका फुलौरा रे
सबै सामु ठिक्क पार्दै, फुस्काउँन कति मजा ?
आफ्नो दुनो सोझाएसी लथालिंग पार्दै अनि
सबै कुरा ठिक्क भन्दै, लुस्काउँन कति मजा ?
कति बोक्छस ए बुद्दे तामांग त्यो ढाकर
त्यो डोको फ्याल्दे ।
कहिल्लै भरिएन तेरो पेट
जति बोके पनि भोकै सधै
तेरा बालबच्चाको ज्यान सधै नांगै ।
आइज सडक तता, ल्या टायर बाल
ढुंगा मुढा गर, आइज, नत्र तेस्तै हो सधै
कात्तिक, मंग्सिरमा कहिल्लै नातातेको तेरो ज्यान
न ज्याकेट देख्यो कहिल्लै, न गतिलो कपडा भेट्यो
सधै फाटेकै धराको भर कति पर्छन
कति धिक्कार्छ्स तकदिरलाई,
कति जान्छस मन्दिर टाउको ठोक्न
आइज बुद्दे आफ्नो अधिकार माग्न/खोस्न
त पनि रेलिंग भाच, बाटो जाम पार्दे नत्र, इस
कठै मेरो साथी पनि उस्तै रैछ हेर
मेरो पनि जिग्रीकै जस्तै रैछ हेर
कस्तो हुदो रैछ प्रेम पनि बुझियो
कति बुझ्ने यो मन यस्तै रैछ हेर
सधै माया खोज्दा पनि पाईएन हेर
सुख थोरै दुख भने मस्तै रैछ हेर
मर्यो ज्याननै उनकै पोल्टोमा सधै
आफ्नै जीवन अति सस्तै रैछ हेर
धेरै दिनमा देखापरे माफी माग्दै हजुर
लोड सेडीगको मार देखि भाग्दै हजुर
तपाइको भित्तो सम्म पुगे पुगीन खै
जनताको पिडा सबैसामु राख्दै हजुर
संबिधान बन्छ भन्छन भातमाराहरु
समस्या छोडी डाडा तिर लाग्दै हजुर
धेरै दिनमा देखापरे माफी माग्दै हजुर
लोड सेडीगको मार देखि भाग्दै हजुर
के किन लेखौ,लेख्दा-लेख्दै थाके
को कति पोखु पोख्दा-पोख्दै थाके
पढ्न पनि अलिकति त पढेकै हो
अरु धेरै के पढु घोक्दा-घोक्दै थाके
उनि कतै रिसाउलिन भनेर हेर्नुस
लभ यिउ भन्न रोक्दा-रोक्दै थाके
उनकै पीडाले सारै दुख्छ यो छाती
कति गरे-गरे,खोक्दा-खोक्दै थाके
यता टाल्दा उता फाट्ने साला जिन्दगि
हात छाम्दा खुट्टा काट्ने साला जिन्दगि
कति गर्नु गर्ब पनि बचाउनै अति गारो
नुनचुकसंगै थुक चाट्ने साला जिन्दगि
मुला,खाते ,भाते,चोर,गधा,नाथे सहि रहे
मुटुभने भित्रै भित्र काट्ने साला जिन्दगि
कति आए पिडा संगै घोलीएर दुखहरु
धेरै दुख थोरै सुख टाट्ने साला जिन्दगि
