एउटा यस्तो पवित्र सपना समेटेर आयौ;
गोधुलीमा घाम र जुनलाई भेटेर आयौ ;
प्रेमपथको अग्निपरीक्षामा डोहोरिनलाई
अन्जान मनको सीमारेखा मेटेर आयौ ;
सस्तैमा रहरहरु संगालेर दिए अन्जुलिमा ;
आफैलाई तिमी प्रेमखण्डमा घचेटेर आयौ ;
अविश्वासले डराए प्रेमका सम्बन्ध गाँस्न ;
तिमीले प्रमाणित गर्न हत्केला रेटेर आयौ |
भौतिक सत्यमा मानवियता नाश भइरहेको देख्थे
शान्तअनुभवमा बन्धुत्वको आश भइरहेको देख्थे
स्वर्थताको सिमाना नाङ्गो आँखाले कोर्न सकिन्न
आज धर्तीमा आदरणीयता दास भइरहेको देख्थे
सबभन्दा महत्वपूर्ण,मानवमा आफ्नै अहम् हुन्छ
सबैको अन्तर्मनमा असत्यको बास भइरहेको देख्थे
यहाँ प्रत्येक शरिको अनुसन्धान गर्दा विश्व सामुन्ने
त्यसैले झुकाएर प्रतिस्पर्दाको रास भइरहेको देख्थे
जीवनको शुभोदय खोज्ने अभिलाषा को संग छ ?
तयारी पूर्वक रचेको मृत्युको तमाशा को संग छ ?
आफैसंग संघर्ष गरी आँधीबेहरी रोकीरहे मुठ्ठीमै ;
हुत्याएर पर राख्ने भुमरीयुक्त निराशा को संग छ ?
आज प्रत्येक सजीवको मौलिक कृति लेख्न चाहन्छु ;
यो पातालमा सबैले बुझ्ने मनको भाषा को संग छ ?
म फेरी युद्द दोहोर्याउन चाहदिन यो विश्व समाजमा ;
बाँचेका मध्ये अहिम्सात्मकताको आशा को संग छ ?
अदृश्य जीवनको बाटो हेर्दै रोहिरहेछु ;
मेरो गोप्यप्रेमको पाटो हेर्दै रोहिरहेछु ;
तिमीलाई तिमीले नै धोका दियौ संधै ;
म यहाँ समाधिको माटो हेर्दै रोहिरहेछु ;
सबैको आँखामा सत्यप्रेम साबित गर्न ;
खोपिएको मनको टाटो हेर्दै रोहिरहेछु ;
सकभर हामीले भुल गरेका छैनौ यादमा ;
क्षणिक मिलनको फाटो हेर्दै रोहिरहेछु ;
अनेक धर्महरुले विभाजित मेरो आँगन ;
आ आफनै कर्मले हारजित मेरो आँगन ;
धर्महरुका साँध छुट्टिएपछी पिंढीहरुमा ;
भिन्नै पाइलाले परिमार्जित मेरो आँगन ;
बा आमा बिर्सिएर धर्मका घर पुज्ने यहाँ ;
धार्मिक प्रतिवादले आर्जित मेरो आँगन ;
स्वर्गको बहानामा दिब फेर्दै भित्ताहरुमा ;
असत्यको पीडाले स्रिजित मेरो आँगन ;
अनि मनको रणभूमिमा चुकेपछी थाहा पाए ;
जुन प्रेममा बन्धक मन फुकेपछि थाहा पाए ;
अझै क्रमश: भत्किदै गएका रहरहरु मनबाट ;
अब दुनियाको सामुन्ने नै थुकेपछी थाहा पाए ;
र त्यागका क्षणिक लहरमा समाप्त भयो खुशी ;
मेरो बन्द आँखामा आँशु सुकेपछि थाहा पाए ;
स्वतन्त्र थियौ तिमी जे चहान्थ्यौ पुरा गरेउ ;
आज पराईको घुम्टो भित्र लुकेपछी थाहा पाए ;
म तिम्रो नीजी शहर पुरा गर्न जन्मेको होइन ;
वेवारिसे घरको लहर पुरा गर्न जन्मेको होइन ;
स्वार्थपनको नजिक नजाऊ कसैलाई चिन्दैनौ ;
म भेदभावको खण्डहर पुरा गर्न जन्मेको होइन ;
दुर्गन्धित भेल बगिरहेछ मानवतालाई किल्चादै ;
आफैलाई बगाउने नहर पुरा गर्न जन्मेको होइन ;
समय लाई बदल्न नसकी आफै अनुकुल भए ;
म त्यो बेमौसमी रहर पुरा गर्न जन्मेको होइन ।
बिस्तारै पातालमा हराईरहेछु यहाँ ;
सुस्तरी पिंजडामा कराईरहेछु यहाँ ;
चिन्नेले पनि चिन्नै छाडेपछी धर्तीमा ;
म आफै आफै संग डराईरहेछु यहाँ ;
स्वाभिमान बेचिए पछी प्रेम लिलामा ;
आफैबाट आफ्नो हत्या गराईरहेछु यहाँ |
