पानी झै पो हो कि जीवन
बेरंग अनि बेस्वाद - !
पानी झै पो हो कि जीवन
चंचल अनि निस्वार्थ - !
कुवाँ बनि जमी दिन्छौ तिमी
प्यास सबैको मेटाउने बनि - !
ताल बनि बगी दिन्छौ तिमी
सुन्दरताको प्रति-मुर्ति बनि - !
खहरे बनि गर्जि दिन्छौ कहिले
बिद्रोही दुष्मन झै बनि - !
समुन्द्र बनि फैली दिन्छौ कहिले
शान्त अनि गम्भीर प्रेमी झै बनि - !
तेस्रा हुन जित्नुपर्छ दोस्रा हुन हार्नुपर्छ
जिन्दगीमा धेरै इच्छा पूरै नभै मार्नुपर्छ
बास खोजी हिँडेपछि जमिन त मिलीहाल्छ
रात भने कैलेकाहीँ भोकै पनि टार्नुपर्छ
बाध्यताले थिचेपछि निष्ठा पनि निलीहाल्छ
वाचा कसम कैलेकाहीँ वरपर सार्नुपर्छ
नभए नि आँखा सामु सम्झनाले चिलीहाल्छ
विश्वासको पुलबाट माया मोह तार्नुपर्छ
यात्रा सँधै किन हिन्थ्यो सोचेजस्तो गोरेटोमा
मूलबाटोमा हिँड्ने भए अग्लोहोचो खार्नुपर्छ
मदहोस झै हुन्छु,
उनको ब्यक्क्तित्वलाई नियाल्छु जब
आकासलाई चुम्छु, क्षितिजलाई छुन्छु,
उनको सामु जब म हुन्छ
आशामा पौडन्छु, कल्पनामा दौडन्छु,
उनको चित्रलाई नियाल्छु जब
पटुकीबाट त्यो ऐना झिक्छु,
सुर्यलाई हेरी खिसिक्क हास्छु
त्यो परिधि भित्र उनलाईनै देख्छु
त्यो परिपक्क बैश,त्यो झरेका केश,
त्यो सभ्य भेष, यो मायालु परिबेस
म मुग्ध हुन्छु त्यसै त्यसै
उसको छबी मेरो सामु हुन्छ जब
टाढा टाढा कता छ उ कुन्नि
जन्ती भन्दा मलामी बढी जाँदा
शरीर मात्र हैन, मनै खरानी हुदा
अचेतन, उच्छवास लिन्छु म किन्चित
सन्त्रास भित्र दिवास्वप्नका शिशा बोक्दा- !
माया दिएकै थिएँ महसरि
तिमीले मेरो मुटु माग्यौ
बगैचा दिएकै थिएँ
बिहानै आएर मेरा आँखा माग्यौ
सान्निध्य, साहचर्य, दिएकै थिएँ
अझ बढी माग्यौ, भोगी आँखाले
मैले भनेथे
म राग दिन्छु, कण्ठ बेच्न सक्दिन म
सहारा दिन्छु, यी हात सुम्पन सक्दिन म
समय दिएकै थिएँ सुनसरि
तिमीले मेरो निद माग्यौ
भने सपनाहरू तिमीलाइ भो
एकदिन ओठ माग्यौ
भने मेरा मुस्कानहरू पनि तिमीलाइ भो
अचानक भेट्न छाडेउ
धेरै धेरै माया पनि टिक्दैन रे भन्ने सुने
नबोल्नेका माया पनि बिक्दैनन् रे भन्ने सुने
संसारमा धेरै कुरा खरिद र बिक्री हुन्छ
माया किन्ने पसल कतै हुँदैन रे भन्ने सुने
पिए पनि सारा नदी समुद्रले पिए सरी
नदीहरूले कुनै दुःख मान्दैनन् रे भन्ने सुने
त्याग अनि दिनु मात्र लिनेको त भाउ छैन
दिने मात्र संसारमा अमर हुन्छ भन्ने सुनेँ
आँखा पनि चूपै थिए मुख पनि मौन थियो
शब्दभन्दा निशब्दमा माया धेरै भन्ने सुने
तिमी मुटुभरिको 'संगीत'
अनि म 'भाब' मात्र
तिमी 'शब्द' विरहको
अनि म 'गीत' मात्र
तिमी छाती भरिको 'माया'
म 'पीडा' चाहनाको
तिमी जीवन भरिको 'रचना'
म 'शब्द' कल्पनाको
तिमी 'सुर' साधनको
म 'आवाज' धड्कनको
तिमी 'मात' संगीतको
म 'आलाप' तिम्रो गीतको
सिद्धिएका रासनका थैला पो हो कि जिन्दगी
अभावमा रित्तिएका घैला पो हो कि जिन्दगी
यात्रा केहि अधुरो अपुरो,खाली खाली,जस्तो
बिधताको पन्छाएको मैला पो हो कि जिन्दगी
जंगलको न्याय अझै कति सहनै पर्ने हो यस्तो
जित्न कसैलाई खसाल्नु पैला पो हो कि जिन्दगी
लिनुदिनु, किनबेच मानौं ब्यापार जिन्दगी
उच्छवासको यस्तै खैलावैला पो हो कि जिन्दगी
सिद्धिएका रासनका थैला पो हो कि जिन्दगी
अभावमा रित्तिएका घैला पो हो कि जिन्दगी - !!!
सोध्यौ प्यारा, तिम्रो वचनले के गर्यो
कोमल छातीमा गोलीले जे गर्यो
बोल्यौ मीठैमीठै ती ओठ पनि मुस्कुरायौ
मायाको नक्कली मुस्कानले के गर्यो
भेट्यौ रोजैरोजै यात्रा पनि सँगै गर्यौ
आधीबाटोमा छोड्ने साथीले के गर्यो
पियौ सँगैसँगै लागे जस्तो पनि गर्यौ
होशमै हुँदा बेहोशी मान्छेले के गर्यो
न मिल्ने गाउन, न सुनाउन मिल्ने
यो कस्तो अनौठो गीत
नलुकाउन सक्ने नदेखाउन मिल्ने
यो कस्तो अनौठो प्रित
कहिले गाउछन् यी ओंठहरु,
सम्झेर उनको माया
कहिले हास्छ्न् यी आँखाहरु
कल्पेर उनको कायाँ
कहिले बहकिन्छ मुटु
सोचेर मनको यो मीत
कहिले तड्पिन्छ मुटु
