अप्सरा हौकी त,स्वर्गबाट झरे जस्ती
बदामी नयनमा अनुराग छरे जस्ती
लजाएर तिमी सँग जुन हाँसेछैन
तिम्रो सामु फुल सुभास साँचेछैन
सागरको सालीनता तिम्रो अधर भित्र
साँझपनि ढल्किदिन्छ तिम्रो नजर भित्र
तिम्रो न्यो मुस्कानमा हिरा भरे जस्ती
बदामी नयनमा अनुराग छरे जस्ती
अप्सरा हौ की स्वर्गबाट झरे जस्ती
बदामी नयनमा अनुराग छरे जस्ती
ढल्किदैछ जवानी तिम्रो
होस गर नत्र डुविजाला
जमाना छ खराव यहाँ
कतै अन्धकारमा गुमीजाला
चढेर बैश यत्र तत्र, फैलाउदै
नयाँ प्यास कहाँकहाँ, पैलाउदै
भन्न त भन्यौ चोखो छ जोवन
फुलेर काँस भईदेला है योवन
झल्किदैछ जवानी तिम्रो
उफ्रेर कोही त चुमीजाला
जमाना छ खराव यहाँ
कतै अन्धकारमा गुमीजाला
ढल्किदैछ जवानी तिम्रो
होस गर नत्र डुविजाला
जमाना छ खराव यहाँ
के दोष थियो र छोडी गयौ साथ, तर्किएर
बिदेशिमै हरायौ तिमी आउदैनौ है फर्किएर
बङाँउदै हिडिरहे चोखो माया आरिस गर्ने
नङाउदै नाता साइनो मायाहाम्रो तारिफ गर्ने
बहकावमा बगीगयौ गहिरो माया छोडीगयौ
अर्थ तिम्रो मात्र यहाँ चट्ट नाता तोडीगयौ
हजार बिन्ती तिम्रै पाउमा,गयौ तिमी झर्किएर
बिदेशिमै हरायौ तिमी आउदैनौ है फर्किएर
बदनाम भए दुनियाँमा घाउ अझै बल्झिरह्यो
जुगौजिउन ठक्कर लाग्दै हरेक पल अल्झिरह्यो
तिमी बिना सँसारमा बाँचु कसरी
मिठो बोली नपाउदा हाँसु कसरी
मनै मेरो भरगँ भो तिम्ले छोडी जाँदा
बर्षौदेखी लाकोमाया चट्ट तोडी जाँदा
सयौजुनी तिम्रै भन्थ्यौ भन्नै गाह्रो भो
मुटुभित्र सजाएको थिए बाच्नै गाह्रो भो
इशाराले चल्ने पाइला नाँचु कसरी
मिठो बोली नपाउदा हाँसु कसरी
झुकाएर शिर नबस प्रिय
लुकाएर पिर नबस प्रिय
दमन तिमी सहेर बस्यो
टुक्राई मुटु गढेर बस्यो
आसा भरोसा तुहेर गयो
सपनाको घर चुहेर गयो
नुगाएर तिर नबस प्रिय
लुकाएर पिर नवस प्रिय
पाएर तिमीलाई भाको छु दँग
एक्लो यो जिवनमा भरेछौ रँग
त्यो तिम्रो सिँउदो सजाउन पाए
दिनरात अँगालोमा कसाउन पाए
भरेको छैन त्यो उँमग जवानी
मेटेर प्यास बनाउछु बिहानी
उडेर छुँ की त्यो आकाश गँगा
इन्देणी झै सजाएर, भरे है रँग
छितिज जस्तै पाइलाहरु हराउदै गयो
पुरानो घाउ बल्झिएर चराउदै गयो
बिदेशीले पाइला टेक्यो तिम्रो जवानीमा
सु्न्दर सपना देखीबसे म सधै बिहानीमा
स्वार्थ पनि कस्तो,माया मेरो धेरै सस्तो
धुजापारी त्यतैगयौ लाग्यो कस्तो कस्तो
बादल सँग मेघ गर्जी कराउदै गयो
पुरानो घाउ बल्झिएर चराउदै गयो
हिराभन्दा मुल्यवान थियौ गुमाएर बसे
तिम्रो भबिश्य हुन्छ भनी रमाएर बसे
माया ममता भन्दा ठलो केही छैन सँसारमा
नजर एउटै हेराई फरक हने स्वर्थी सँसारमा
तिम्रो माया मुटभित्र जमाएर बसे
तिम्रो खुसी हुन्छ भनी रमाएर बसे
हिराभन्दा मुल्यवान थियौ गुमाएर बसे
तिम्रो भबिश्य हुन्छ भनी रमाएर बसे
कसलाई दोष लगाउ म समयको दोष होला
अतित हाम्रा इतिहास तिम्रो अवश्यनै खोज होला
