न निद्रा छ रातमा न छ दिनमा भोक
सपनीमा देख्दा तिमीलाइ उठने सधै झोक
यस्तै यस्तै हुने सधै लाग्यो मलाइ रोग
र्मछु क्यारे म त अब लागी रा छ सोक
कति बयान गरु म खै कहिले सकिएन
मुटु मैले दिदा पनि तिम्रो कतै देखिएन
धेरै चोटी सम्झी हेरे धेरै ठक्कर लाग्यो
जति सोच्यो उती गहीरो अर्कै मोड लाग्यो
यी बाँसहरु
अचानक उम्रिएका
ख्याल ख्यालैमा
अचानक भेलले ल्याएको
मलिलो माटोमा मलमलाउदै
उम्रेका टुसाहरु खान पनि नालाएक भएका
न घाँस दिने न फल दिने
हल हल बढेर कुप्री सकेका ,
फुलीसकेका चुस्नु सम्म चुसी सकेर
पोस्नु सम्म पोषी सकेका
काम नलाग्ने यी बाँसहरु
न बज्यो बाँसुरी न रह्यो बाँस
ती बाँसहरु लाईदेशका सिमारेखाको
किल्ला ,खम्बा बनाउन सकिन्छ की ?
अब ति बासहरुलाई हाम्रा ति सिमाहरुमा गाड्नु सकिन्छ की ?
सिमा रेखा छुट्टयाउनु पर्छ की ?
पुर्व मेची देखी पश्चिम महाकाली सम्म
म समय हुँ
समय परिर्वरनशिल हुन्छ
तिमीलाई परिबर्तित गर्न
आएको छु
तिमी भित्र भएका
ति क्रोध
ति लोभ,
ति लालच,
ति मोह,
ति अँहकार ले
तिमीहरु अन्धा भएका छौ
बिनाश बनाएका छौ
त्यो मेरो,त्यो तेरो
भागबण्डा लगाएका छौ
काटा काट मारामार
बिखण्डीत ,बिकराल
