सति श्रापले शिर गिरेको नहोस मेरो देश ।।
शहीदका रगतले पिरेको नहोस मेरो देश ।।
सहिष्णुता माथि धावा बोल्न लगाएर ।
एउटै आँगन मन चिरेको नहोस मेरो देश ।।
करोढौँको आष त्यो ब्यर्थै खेरनजाओस ।
शोषकहरुकै दिन फिरेको नहोस मेरो देश ।।
नहाँसून यूगले हेरी हाम्रो बेहाल यि ।
असफलको छाप भिरेको नहोस मेरो देश ।।
कीन कुर्नु साँझ आखिर् नशै पिउनु छिरे पछि ।
धोका दिन्न भन्नेले नै यो मन् साह्रै पिरे पछि ।।
कति मात्रै सजाई राख्नु उनको याद् यी आँखामा ।
सधै भरलाई त्यो दिल बाट म नै गिरे पछि ।
के सम्झेलान चिन्नेले जे जे नै त होला भनि ।
ईज्जत पनि हुन्न रैछ भट्टि तिर फिरे पछि ।।
माया गर्दा लागेका ति तिम्रा सबै मुल्यहरु ।
एकएक गरि रिण पनि चुक्ता गरि तिरे पछि ।।
तिम्रै चोट तिम्रै मल्हम पाएर खुशी लाग्यो ।
आजकल तिम्लै आफै चाहेर खुशी लाग्यो ।।
विश्वासमा अडेको यो नाता सम्बन्धलाई ।
लाहा छाप झै कसम खाएर खुशी लाग्यो ।।
तिम्रो गल्ली हुँदै मैले धाँउथे घरै सम्मै ।
मैरै गल्ली तिमीले आजकल धाएर खुशी लाग्यो ।।
पासा पल्टिएछ अब दाउ मेरो भागमा ।
मेरै नामको गीत तिमीले गाएर खुशी लाग्यो ।।
डाँडा पारी घाम जस्तै, देश मेरो देख्नु छैन ।
देश हारेको ईतिहास्, भोलीलाई लेख्नु छैन ।।
देशको नयाँ खाकामा नहोस् कुनै रोक्ने नाका ।
पैतालाले नेपालीकै, रगत् अब टेक्नु छैन ।।
सोची कोर देशको नक्सा, हातियार उठ्न सक्छ ।
नसुहाउने शासन भन्दै, जलाई हात सेक्नु छैन ।।
भोको नहोस कर्णाली नडुबोस् तराई पनि ।
नफुटोस् पहाडी मन, अर्को युद्द छेक्नु छैन ।।
बोल्ने के कति अधिकार छ ?
कि म भित्र धेरै बिकार छ ?
जे जति राखेँ प्रस्ताब त्यहाँ ।
सबैमा तिम्रो प्रतिकार छ ।
मेरो एउटै लक्ष्य हौ तिमी ।
कि म जस्ता धेरै शिकार छ ?
राख या फाल मन बाट तिम्रो ।
निर्णय जुन छ स्वीकार छ ।।
गहुँ गोरी तिमीलाई काली भन्दै छेँडे ।
कुबाटोमा पाईला त्यो चाली भन्दै छेँडे ।।
आधुनिक भई हिँड्ने रहर कस्को हुँदैन ।
नपुग्ने सपनाहरु पाली भन्दै छेँडे ।।
कति सम्म सताउँछन बाटो घाटो हिँड्दा ।
बिना नाता पनि आफ्नो साली भन्दै छेँडे ।।
थाहा थियो तिम्रो खुशी मेरो समर्थनमा ।
खुच्चिङ मार्दै बजाई ताली भन्दै छेँडे ।।
जिन्दगी दुखमा शोकमा बाँच्यो ।
अनि अभाब र भोकमा बाँच्यो ।।
दिन् दिनै भेटिने एउटै छ बाटो ।
सडक त्यै गल्ली चोकमा बाँच्यो ।।
बाटोको भट्टी दोस्रो घर भाछ ।
पिएर दिउँसै त्यै झोकमा बाँच्यो ।।
आफ्नै तौलमा बाँच्दै बाँचेनछ।
कैले खुद्रा कैले थोकमा बाँच्यो ।।
कोही पुगेर नै सर्केको देखेँ ।
कोही अभावमा मर्केको देखेँ ।।
घाम छेक्न यहाँ कस्ले पो सक्छ ।
आँट गर्नेहरु फर्केको देखेँ ।।
गफ सहयोगको निकै भा हो ।
अबर पर्दा उ तर्केको देखेँ ।।
मै हुँ भन्ने पनि त्यो कुनै दिन ।
चोट लाग्दा अश्रु दर्केको देखेँ ।।
चारै तिर अभावै अभाव भेटिन्छ ।
फेरी पनि जिन्दगीमै लगाव भेटिन्छ ।।
केहि राम्रा पहिचान बनाएर हेर ।
टक्कर दिने मान्छेको तनाव भेटिन्छ ।।
सक्दैनन सब थोक त्यागेर हिँड्न ।
आफ्नाको माया छ जबाव भेटिन्छ ।।
जिवनलाई डोर्याउनै गाह्रो भयो भनि ।
कसैको हात हातमा शराव भेटिन्छ ।।
जिन्दगीका जोड घटाउ पल्टाएर हेरे ।
सँधै घाटै घाटाको हिसाव भेटिन्छ ।।
आयौ निकै रिसमा तिमी, दिन फुल खोज्दै थिएँ ।
तथानामको गालि दियौ, आफ्नो भुल खोज्दै थिएँ ।।
व्यथै दोष दिने तिम्रो, नियत के पो हुन सक्छ ।
बुझ्न त्यति गाह्रो थिएन कारण मुल खोज्दै थिएँ ।।
दाँया बाँया नसोचेरै, पस्यौ उर्लि बाढी माझ ।
तल माथी पक्कै थियो तर्ने पुल खोज्दै थिएँ ।।
घमण्डले तिमी भित्र स्वार्थ निकै फुलेकोथ्यो ।
म दुखाईमा मुटु माझ, बिझ्या सुल खोज्दै थिएँ ।।
