भ्यालेन्टाइन डे मनाउन दाउ छोपेर बसेका तात्तो न छारोका कीर्ते प्रेमी प्रेमिकाहरुको लबस्तरो यो भ्यालेन्टाइन डे पर्व नजिकिदै गर्दा मलाई पनि तिम्रो झल्कनाले सम्झिन मन लागेर यो पत्र कोर्दैछु । भ्यालेन्टाइन डे अर्थात् नेपाली भाषामा प्रेम दिवस भनेर केहि बर्ष अघिमात्र नेपालमा आयात गरिएको यो पर्वको रौनकले मलाई कत्ति पनि छोएको छैन । न त मनाउन पाईएन भन्ने चिन्ताले नै म ग्रस्त भएको छु । तिम्ले हाम्ले काखमा खेलाएको हुर्काएको हुर्कौला छोराछोरी नै हलक्क बढेर अंगालोमा नअटाउने अवस्था ग्रहण गरिसकेको परिवेशमा तिमीलाई रसविहिन ठान्दै रसिली खोजेर आफ्नै घरको छानो उधार्ने धृष्टता म कहाँ गर्न सक्छु र ?
तिमीलाई कहिलेकाहिँ त मैले लेख्ने गरेको फेसबुकको स्टाटस र कमेन्टहरु हेर्दा शंका पनि पैदा हुँदो हो । तर त्यहाँ लेखिएको वास्तविकता भन्दा म धेरै टाढाको धरातलमा उभिएर बाँचिरहेको छु भनेर तिमीलाई मैले सफाया दिनै पर्ने हुन्छ । मलाई यो उमेरमा तरुनी उमेरका महिला नस्लसंग रौसिएर हिँड्ने कुनै रहर छैन । त्यहि भएर फेसबुकको लहैलहैमा लागेर मैले पनि मेरो घरको छानो उधार्नुहुँदैन ।
