फाट्नेछ एक दिन कालो रात आमा ।
टर्नेछ राहु ग्रह साढे सात आमा ।।
खपेर सारा दु:ख सही जन्म दियौ ।
समाती हिंड्न सिकें तिम्रो हात आमा ।।
बनेर त्यागी जन्म घर भुली उता ।
बनायौं कर्म घर सारी जात आमा ।।
बात्सल्य गाह्रा विर्सी जाने पापी हुन ।
ममता हुन्न सुकी झर्ने पात आमा ।।
आउछु भन्दा भन्दै एउटा काम पर्यो ।
आउँदै गर्दा सानु बाटैमा साम पर्यो ।।
रिसानी माफ इच्छा होइन ढिलो गर्ने ।
लागेको थिएं बाटो ट्राफिक जाम पर्यो ।।
सोधन बरु प्रिया सकस कस्तो भयो?
जीवन चल्ने पांग्रा महँगो दाम पर्यो ।।
सजिलो हुन्छ कार्य सङिनी साथ भए ।
रसिलो मायाँ मिठो पारीलो घाम पर्यो ।।
जानी राखे यो धर्न धारी हिंड्ने मान्छेकै जात
थाहा छ गर्दै कर्म नामी किड्ने मान्छेकै जात
उहिल्यै मान्छे अंङ छोप्थे व्रिछ बोक्रा पातले
नाङ्गै छ आज शर्म फाली हिंड्ने मान्छेकै जात
मानव सभ्यतासङै त्यो पाप कार्य बढ्दो छ
लाजै मर्नु भो धर्म साटी हिंड्ने मान्छेकै जात
हाड बिनाको जिब्रो लडबडियो अन्तै भनी
सत्य मेवको अर्थ सारी हिंड्ने मान्छेकै जात
ठुलो नाम राखिस लेका ओए स्यावास ।
ठुलो सुने हल्ला यता ओए क्यावात ।।
बाबु बाजेको नाम गरी रोशन ।
ठुलो गरिस काम केटा ओए क्यावात ।।
ओजपूर्ण कृति तेरो संसार अचम्भित ।
गुथीस पगरी फेटा ओए क्यावात ।।
मान्छे ठुलो काम नि ठुलो पत्याए मैले ।
तँ त भइस अदितिय नेता ओए क्यावात ।।
असल बाउको बिग्र्या छोरा धिक्कार छ तंलाई!
पुर्ख्यौली धनमा राइं दाईं बेकार छ तंलाई!!
नगर्नु गर्छस तल माथि निश्चिन्त र निडर!
बाउको सम्पत्ति छ्याल ब्याल सरकार छ तंलाई!!
सराव सवाव तेरो दाना आदत हो पुरानो!
अजंग महल रास लीला दरबार छ तंलाई!!
कुरिति भित्र्याइ शिव मास्नु विचार त्यो खराब!
मरुन बाँचुन अरु केको दरकार छ तंलाई!!
मुल खम्बा मक्किएर घर मेरो ढलेको छ ।
विवाद ठुलो भाई-भाइमा दम्भी आगो बलेको छ ।।
भाईहरु मेरो प्रस्ताव मरी गए हुन्न भन्छन ।
नयाँ घर बनाउने बहस अस्तीदेखी चलेको छ ।।
कुडा कंक्रिट हाली बनाउने रे उन्को प्रस्ताव ।
साना नानी बाबुहरुलाई सोझै छलेको छ ।।
आफ्नै अड्डी कसेपछी वालुवा गिटी असरल्ल ।
अर्ती दिने हजुरबा आँगनिमा ढलेको छ ।।
अपूर्ण सपना सजाएं मैले!
आँफैंभित्र प्रफुल्ल रमाएं कैले!!
धन कमाउने रट लगाएं मैले!
सजल नेत्र प्रियेषिलाई अर्थाएं मैले!!
घर आगन छोडि हिड्दा,
भक्कानिएंको मनलाई सम्झाएं मैले!
पराय देशको गुल्लमी गर्न,
मरिभुमितिर यो कदमा बढाएं मैले!
अजनवी देशको नोकर बन्न,
आफ्नै जेथा शाहुलाई थमाएं मैले!
आखाँ भरी भरी मेघ पर्ला जस्तो छ ।
दु:ख भरी आसुँ झरी झर्ला जस्तो छ ।।
घाऊ माथि नुन चुक छरी गयौ पो ।
आय्या ! मृत्यु अझै पास सर्ला जस्तो छ ।।
इच्छा थियो ठुलो माथि नभ छुने त्यो ।
मुटु फुट्दा ज्यान आँफै मर्ला जस्तो छ ।।
आई हेर एकै छिन सम्झी प्यार त्यो ।
चोला फेरी मृत्यु घाट तर्ला जस्तो छ ।।
बिहाँन उठ्छु हात मुख धुन्छु ।
देवता मानी आँगनिको ढुंगालाई पुज्छु ।।
मन पवित्र भए जान पर्दैन काँसी ।
हजुर बाको अर्ती उपदेश गुन्छु ।।
कता जाने के गर्ने कसलाई भेट्ने ।
मनमा मन्थन गर्छु सोचमग्न हुन्छु ।।
हिजोको कुरा इतिहांस भई सकेको छ ।
दिन भरीको नविन योजना बुन्छु ।
बिलख्ख बन्द हटाइ आउ यस पाली
बादल कालो हटाइ आउ यस पाली
झगडा सधैं नेताको निजी स्वार्थ बिच
विधान लेख्न खटाइ आउ यस पाली
भाषण मात्र यिनको सिन्को भाच्ने छैन
बेकामी डाँडा कटाइ आउ यस पाली
बिग्रेको काम सुधारी एक एक गरी
खराबी सबै छटाइ आउ यस पाली
दिक्दारी फाली उमङ्ग भरी नयाँ साल
महङ्गी अली घटाइ आउ यस पाली
