एउटै छ धर्ती
एउटै छ गगन
उस्तै छ जल
एउटै छ पवन
उस्तै छ बस्ती
उस्तै छ जीवन
एउटै छ चाँदनी
उस्तै छ चमन
तर किन?
यो भिन्न छ
मन खिन्न छ
खोज्दैछु म के?
जादैछु म कहाँ?
त्यो बर छैन
त्यो पिपल छैन
त्यो तलाउ छैन
त्यो हिमाल छैन
त
कसोरी म मानु!!
एउटै छ धर्ती
एउटै छ गगन
उस्तै छ जल
एउटै छ पवन
उस्तै छ बस्ती
उस्तै छ जीवन
एउटै छ चाँदनी
उस्तै छ चमन
तर किन?
यो भिन्न छ
मन खिन्न छ
खोज्दैछु म के?
जादैछु म कहाँ?
त्यो बर छैन
त्यो पिपल छैन
त्यो तलाउ छैन
त्यो हिमाल छैन
त
कसोरी म मानु!!
मैले पिएकोमा रिसाउने साथीहरु
पिएर त हेर पिउन कती गाह्रो छ
ब्यर्थै शहिद बन्ने साथीहरु
जिएर त हेर जिउन कती गाह्रो छ(भुपी शेर्चन)
बाँच्ने आधार बनाउन यहाँ
सुख्खा मरुभुमी
कयौ सागर पारी
गुलामहरुको पनि गुलाम बनेर
निरलज्जा दासत्व स्विकार्नु पर्छ
हरेक प्रहर,हरेक पलपलमा
देश दुखेको हुन्छ
भाषा दुखेको हुन्छ
धर्म दुखेको हुन्छ
दुखाइ भित्र आर्तहरुमा
हिमाल रोइरहेको हुन्छ
पहाड,तराइ रोइरहेको हुन्छ
नेपाल रोइरहेको हुन्छ
करुण चित्कारका साथ