देखेँ
सत्र वर्षकी युवतीको काखमा सानो नानी
भीख माग्दै सडकछेउ बसेकी तिनी
भनेँ, ‘नानी रोइरहेछ, दुध खुवाऊ’
‘यो नानी होइन मेरो लोग्ने हो’
सोध्छु, ‘कसरी यस्तो सानो नानी तिम्रो लोग्ने ?’
जवाफ दिन्छे, ‘ यो यती हिमतालको जलको फल !’
‘कसरी ?’ नसोधी बस्नै सक्तिनँ
टाढा क्षितिजतर्फ हेरिरहन्छे र मलाई हेर्दै भन्छे
‘हामी दम्पति
यहाँबाट हजारौँ किलोमिटर टाढा हिमाल फेदीमा बस्थ्यो
सँगसँगै पचास हिउद वर्ष बितायौँ
छोराछोरी पाएर हुर्कायौँ
हुर्केपछि बचेराझैँ ती कता कहाँ गए
फर्केर आएका छैनन् ।’
‘अनि तिम्रो लोग्ने ?’सोध्छु
‘ई मेरो काखमा ’ काखको नानी देखाउदै भन्छे
छक्क पर्छु कस्तो उदेकलाग्दो सत्य हो वा होइन
‘होइन यो सत्य हो
सुन, हामी पति पत्नी खेतीपाती, भेडापालन गरेर
हिमाल फेदिमा बस्थ्यो
भेडा पाठाहरू हराउदा म हिमरेखामाथि
हिमस्थानहरूमा खोज्दै गएँ तिनीहरूलाई
यतीको पाइला देखेँ
पाइला पछ्याउदै जाँदा
