सबैसँग मिल्न थाल्दा
साथी बड्न थाल्यो
रिसराग फाली दिदा
शत्रु घट्नु थालयो ।
राम्रो बानी गुणा गर्दा
सबैजना खुशी भए
नराम्रो बानी भाग गरे
औधी माया पाए ।
सरिता शर्मा समादर्शी द्वारा रचना गरिएका बाल कविताहरु
कोरिबाटी सिनिक्कै
रातो रिबिन चिटिक्कै
धुलो पुछ्पाछ् गरेर
कालो जुत्ता टिलिक्कै।
अल्झुला है लेशैमा
कसिदिनु टिनिक्कै
स्कुल जान्छु छेउ लागि
नसुर्ताउनु फिटिक्कै।
अलमल कतै गर्दिन
रात पर्छ झिमिक्कै
खाजा बनाइ बस्नु है
आइपुग्नेछु मिलिक्कै।।
फलामको लामो रड
इस्टिलको छ तार
दुवै मिलाई बिछ्याउदा
त्यस्ले लियो भार ।
ढुङ्गा फुटाइ गिटि बन्यो
बालुवा चाल्दा बज्री
सिमेन्ट मिसाइ ढलाई गर्दा
छाना भयो पक्कि ।
राता राता इटा जोडियो
एक पछि अर्को
मानिसको छोरा छोरी
गाईको बाछी बहर ।
कुकुर अनि बिरालोको
बच्चा छाउरा छाउरी ।
मानिसलाई झै गैडाको चाँही
भन्छन केटा केटी ।
कुखुराको चल्ला जन्मन्छ
अन्डाबाट फुटी ।
बाघको बच्चा डमरू हो
हात्तीको चाँही छावा ।
रुख काटिन्छ धरानमा
बन्छ हतियार आरनमा
घरलाई सुन्दर बनाउन
फुल रोपिन्छ आगनमा ।
दुध ल्याउछन ग्वालाले
दही जमाउछन ठेकिमा
मन दिई पढ्ने छात्रछात्रा
पडाउने गुरुबा गुरुमा ।
चरा बस्छन गुंड बनाइ
मह काड्छन मौरी डुंड्मा
