गुनकेसरी केसमा, कता हो जान लागेको
सजधज छ भेषमा, कता हो जान लागेको??
देखेँ हतार चालमा, ठूलै तिर मारिन्छकि
मुहार त्यो आवेशमा, कता हो जान लागेको??
सजियो कि स्वयंवर, वा प्रतियोगी तिमी हौ
जित्नलाई त्यो रेसमा, कता हो जान लागेको??
असजिलो टार्नलाई, पलायन पो हुन्छौ कि
महामारि छ देशमा, कता हो जान लागेको??
श्रृजनाका फुलबारिमा फुलुन सदाबहार फूलहरु
गरुन सच्याउन मद्दत भ्रमराका साह्रा भुलहरु ।।
हटुन दिमागका काला दाग र लागेका पर्दासबै
सुकुन विकृतिका साह्रा भङ्गाला अनि मुलहरु ।।
भ्रमरा रमाउने बास्नामा माहुरिलाई रस चाहिने
कलह त्यो मेटाउनलाई बनुन मित्रताका पुलहरु ।।
मल्हम-पट्टि होस घाउमा सितलता प्राप्त होस
मद्दत पुगोस हटाउन आत्मामा गडेका सुलहरु ।।
हिजोका ति आशा उमंगले, हामिलाई छाडिसक्यो
मन भित्रका भरोसाहरु, रसातलमा गाडिसक्यो ।
आश्वासनका कैयन थाक,अतितमा बाँडिसक्यो
मुलुक गयो भड्खालामा, उस्ले रवाफ झाडिसक्यो ।
एकता अनि सद्भावलाई,दिन दहाडै फाडिसक्यो
अनेकताहरुको बिचबाट, सवैलाई माडिसक्यो ।
अनेकतामा शक्ति देख्न, जनताले छाडिसक्यो
सचेत होउ जन मनमा, चेतले जरो गाडिसक्यो ।
विश्वास धेरै गरि सकियो, अव अविश्वास गर्नुपर्ने भएको छ
कुरा धेरै सुनि सकियो, अव काम हेर्ने तिर ध्यान गएको छ ॥
नीतिका कुरा धेरै सुनियो, अव नैतिक्ता जाँच्ने वेला भएको छ
काम धेरै भएको सुनियो, अव परिणाम तिर ध्यान गएको छ ॥
आदर्श याहाँ धेरै छाँटियो, अव व्यबहार जाँच्नुपर्ने भएको छ
क्रान्तिका कुरा धेरै गरियो, अव परिवर्तन तिर ध्यान गएको छ ॥
मुर्ख धेरै पटक बनियो, अव सचेत भएर चल्ने वेला भएको छ
पछि धेरै लागियो, अव खवर्दारि गर्ने तिर ध्यान गएको छ ॥
मरिजाने शहिद भए, घाइते आमाका काखहरुमा
कहिले आउला शुभ दिन, यो धर्तिका पाखाहरुमा ।।
माथि माथि हेर्दैछन्, केहि होलाकि भन्ने आशमा
कहिले आउला तेज चमक, लोलाएका आखाँहरुमा ।।
जता जाउँ भेटिदैछ, अन्योलता र उकुस-मुकुस
कहिले होला गाउने गीत, उन्मुक्तिका भाखाहरुमा ।।
द्वेस क्लेस दुर्भावनाले, घर याहाँ गरेका छन्
कहिले होला आउने एकता, जातजातिका शाखाहरुमा ।।
मरिजाने शहिद भए, घाइते आमाका काखहरुमा
कहिले आउला शुभ दिन, यो धर्तिका पाखाहरुमा ।।
जन्म पछि मृत्यु निश्चित छ, घमण्ड किन गर्ने
मृत्यु पर्यन्त संझिने कामले, दुनिया सुवास छर्ने!!
अजम्मरी यो तन होईन, अमरत्व सु-काममा छ
इमानमा अमरत्व छ भने, सस्तो मृत्यु किन मर्ने!!
माया प्रेम नै जिन्दगीको, हो अनमोल गहना त
जान्दाजान्दै पख्लास भनि, दागा याँहा किन धर्ने!!
धरति हो यो सबका निम्ति, बिसाउने साझा थलो
जानु नै छ एक दिन छाडी, अरुको हक किन हर्ने!!
आयो रङको तिहार, खेलौँ मिलि होली
बैमनस्यता सबै बिर्सि, ह्रदय यी खोली॥
संस्कृतिको धरोहर यो, मिलनको पर्व
सद्भावले भिजुन ति, कुर्ता अनि चोली॥
नास होस होलिका वृत्ति, आजबाट नै
बाहाओस दानवत्व, हाल्दा रङ घोली॥
दासत्वको चलन, सब नै मासियोस
दहनको कुण्डमा, घमण्ड नासुन् पोली॥
कति हान्नु तिर याहाँ, कति रोप्नु झिरले
दुख्नु पर्नेलाई छुदै छुन्न, मरिने भो पिरले॥
श्रृष्टिको यो संरचना, सौन्दर्यको नमुना
चिथोरेर कुरुप पारे, गलिने भो पिरले॥
कान यीनका बहिरा भए, दिमाग खुराफाति
परिणामको ठेगान छैन, जलिने भो पिरले॥
लक्ष एउटै बाटा अनेक, मिलन बिन्दु छैन
मिल्यौ भन्छन् टाढिन्छन्, ढलिने भो पिरले॥
मालिको दुर्बुद्धि वा, अहङ्कारको मारले
फूलबारि उजाडिदो छ,पिलिने भो पिरले॥
क्रान्तिनायकका करतुतले मुलुक काला सुचिमा पर्न लाग्याका
हामि स्वाभिमानि जनका निद खै कता हो अलप भइ गयाका
उनका दुर बुद्धि देखदा मनमा, बुद्धि किनिदिन्या मन बन्याको
सकल पसल सुपर मार्केट उद्योग घुमदा नपाइनि पो भन्याको
त्यहि भएर बिज्ञापन गर्ना खातिर याहाँ चार हरफ यी कोर्दा छौ
कोहि भद्र मानव कन जानकारि भए बताइदिन आग्रह गर्दा छौ
कस्तै आपद परदानि इतिहासमा कवै, कौनै दाग न लाग्याका
त्यहि भएर अहिले करतुत देखदा मनमा साह्रो रिस जाग्याका
यी मातृभूमि जननिका मन कन पिडा,... बे--हिसाव पर्दा छन्
मत्लव नराखि कुपमण्डुकहरु कति पनि याहाँ मनपरि गर्दाछन्
आओस बहार जीवनमा सत्तरीका साथमा
जागोस भाग्य चम्केर सबै नेपालीका माथमा॥
दु:ख अनि पिडा र कष्ट हटुन जन जनका
पूर्णानन्द प्राप्त होस नेपाल आमको गाथमा॥
निष्ठाले घर गरोस भावना त्यो उच्च होस
सत्यता अघि बढोस कोहि नपरोस घातमा॥
जाली ति बिचार अनि कार्य समुल नष्ट हुन
बुद्धि पलाओस सबमा वजन होस बातमा॥
