आशा गर्यो निरासा मात्र हात लाग्ने
जोस-जाँगर अनि उमङ्ग सवै भाग्ने
यसतो पाराले खै के समृद्धि आउला
जीवनमा कहिले खुसहालि छाउला !!
यो वा त्यो बहानामा समय घर्किदोछ
आपसि कलह झन-झन पो चर्किदोछ
यसतो पाराले खै के समृद्धि आउला
जीवनमा कहिले खुसहालि छाउला !!
जनतामा जाने म्याउ-म्याउ गरेर
सत्ता भोग गर्ने स्व: खल्ति भरेर
यसतो पाराले खै के समृद्धि आउला
जीवनमा कहिले खुसहालि छाउला !!
हातिबनको रिसोटमा सहमति भएनछ
लाग्छ दिमागबाट अहंकार अझै गएनछ
अब गोकर्ण वा गोदावरितिर जाने होला
२--४ वा ५ लाखको भोज खाने होला !!
खल्तिहरु यीनका टन्न पोटाउने भए
शरिर पनि यीनका टन्न मोटाउने भए
चिनि वा ह्रिदयघातले छोला लाग्दैछ डर
मोटाए पछि यी रोगहरुको हुदैन है भर!!
आखाँ दुखे उपचारमा विदेश जानेहरुलाई
पुरुष सांसदले सुतकेरि औषधी खानेहरुलाई
नेपालको अस्मिता माथि धावा बोल्नेहरु
नेपालीको स्वाभिमानलाई तावामा पोल्नेहरु
सावधान,
नालापानिमा युद्ध लड्नेका सन्तान हौँ हामी
एउटा हद सम्म बसेका छौँ मन थामि
जसले यो मुलुकलाई स्वतन्त्र राखेका थिए
जसका हातबाट वैरिले हारको स्वाद चाखेका थिए
तिनै विर पुर्खाहरुको धरोहर हो यो भूमि
यसमाथि थिचोमिचो गर्न नखोज तीमि
सुस्ता मानेभञ्ज्याङ वा कालापनि
चिमोटेका छौ तीमिले जानि जानि
यो सुल भएर बसेको छ नेपाली मनमा
अव आगो लाउन खोज्दै छौ हाम्रो तनमा
"वुद्ध" काहाँ जन्मिए तीमिले बताउनु पर्दैन
सवलाई थाहा छ ईतिहास मर्दैन
उहि पुर्खाको रगत हो तीमि यो मान
हाम्रो सालिनतालाई कमजोरि नठान
यो धर्ति हाम्रो हाम्रै हो आकास
जुर्मुराई उठ्छौँ जब पर्दछ सकस
जय जन्मभूमि जय मातृभूमि
प्रजातन्त्र विकसित भई लोकतन्त्र भाको छ
नाइकेहरुको बुद्धि भने, घासँ चर्न गाको छ
कुन शक्तिले हो यीनका बुद्धि अव फर्काई दिने
गलत काम गर्दाहुदिँ यीनलाई थर्काइ दिने॥
सत्तालिप्सा, भत्तालिप्सा आफन्तलाई पोस्छन्
जनताको वास्ता छैन, मुलुकलाई सोस्छन्
मुलुक र जनता संग गर्दाछन् यीनले झेला
राजनीति यीनका लागि मोजमस्तिको खेला॥
डेड अक्कलिहरुले भरिएको यो समाज
गर्नै पर्ने भयो दुइ अक्कलिहरुले मसाज
यो गर्यौ भने हुन्न भन्न सक्ने
के गर्यो भने हुन्छ ? भन्न नसक्ने
तर्क वितर्क घाँस चर्न गए,
कुतर्कको गर्दाछन् हुंकार
भाषण गर्ने मञ्च पाए
गर्छन् पुङ्नपुच्छरका फुङ्कार
आफुले बोलेको आफै बझ्दैनन्
अरुले के बुझ्लान्
घर मिलाउन सक्दैनन्
देश मिलाउने जिम्मा पाका छन्
त्यहि भएर हुने नहुने जे भेटेनि खाका छन्
अव डेड अक्कलिहरुको ठेगान लगाएर अक्कल
ताजा खबर आउने क्रम जारि छ,
शुभ नहुदा मन भारि छ
स्थाई सरकारका नायकहरुले,
सामुहिक पदत्याग गर्न लागेका छन् रे !
अस्थाई सरकारका नालायक विरुद्ध,
यीनिहरु अहिले जागेका छन् रे !
यो जगाईले अर्थ राखोस्,
कुपमण्डुक नालायकहरुले मजा चाखोस्
आफु चोखो र ईमान्दार बन्न सके,
सहिलाई सहि र गलतलाई गलत भन्न सके
यो मुलुक र जनताको भलो हुन्थ्यो,
अयोग्यहरुले योग्यलाई किन छुन्थ्यो !
बन्दले मुलुकलाई बनाउदै छ मन्द
यस्को कारण हो,
धोखा, अविश्वास र बिग्रिएको संबन्ध
जो जिम्मेवार ठाउँमा छन्, फैलाउदै छन्
अदुरदर्शिता, भ्रष्टाचार र अकर्मन्यताको दुर्गन्ध
सहमति र संझौताका ठूल्ठूला डिङ हाँक्छन्
कर्यान्वयन कहिल्यै हँदैन सरोकारवाला थाक्छन्
यो सिलसिला निरन्तर चल्दै आएको छ
यस्ले सामाजिक सद्भावलाई खाएको छ
थाहा छैन यस्तो कहिले सम्म चल्ने हो
सर्वसाधारणलाई कति सम्म छल्ने हो
निमको रुखमा गुलियो आँप फलाउन छाडौँ
सवै मिलेर विकृति र विसंगतिको जंगल फाडौँ
सवै मिलेर गरौ अप्ठ्याराहरुको सामना
हाम्रो मुलुकमा आजकल,
नव सामन्तको उदय भएकोछ
त्यहि भएर हाम्रो जीवन,
फेरि पनि रसातलतिर गएकोछ
यीनको प्रवृत्ति,
फालि भएर जोत्नलाई सियो भएर छिर्ने
लोलोपोतो पहिला गर्ने,
पछि हामि पिडितहरुकै छाति चिर्ने !
जनताको खाना खाएर,
जनताकै गित गाएका थिए
सत्ताको शिखर चढेपछि,
यीनै जनताको हुर्मत लिए
सिटामोल र जीवनजलको अभावमा,
जनताको ज्यान जादोँ छ
हिजो नयाँ कुरा पत्ता लागेको छ
हराएको शान्ति र शंविधान फेला परेको छ
सगरमाथाको टुप्पोमा बसेर,
तलतिर नियाल्दै गरेको अबस्थामा
सरकार प्रमुख र क्रान्तिकारि नेताहरुले देखेपछि
आवश्यक खर्च-वर्चको चाजो-पाजो मिलाएर
क्रान्तिकारि विर योद्धाहरुलाई
त्यता तर्फ लिन पठउने निर्णय भएकोछ !!
संविधानसभामा चार वर्षदेखि गरेको काम फोकट भएकोछ
तलव-भत्तामा खर्चिएको करोडौ रकम बेफ्वाँक गएकोछ
होटल र रिसोर्टहरुको सेमिनार अनि गोष्टिको अर्थ रहेन
ङार-ङार ङुर-ङुर,होक्रा-होक्राको पनि माने भएन
आखिर होस पनि कसरि !
घुम्दै गाउँ वेसि शहर
छर्दै चेतनाको लहर
गरिव दु:खिको आँगन.
सु:ख दु:ख संगै साटन
हौँ भने हामि शिक्षित
ज्ञान र सिपले दिक्षित
त्यो ज्ञान सिप बाँटौन
दु:खिको दु:ख संग साटौन॥
ज्ञान, सिप, बुद्धिको दान
सवै पुन्यको काम हो जान
राखे पोको पारि मक्किने
बाँडेर कहिलै नसक्किने
