नरुनु है बाबा मलाई, दुश्मनले मारे पनि
झुट्टा झुट्टा आरोप लागाई, जेल भित्र पारे पनि
स्वाभिमान जोगाउन, लड्नु छोरी भन्नु हुन्थ्यो
झुट कबुल गर्ने छैन, बाघैले झै दारे पनि
हाम्रा दिदी बैनीहरु, जति रुदै बसेका छन
तिन्लाई निस्क भन्दिनु है, मलाई यदि बारे पनि
बाच्ने आस छैन अब, ढुकढुकि मात्र चल्छ
मर्ने छैन बिचार मेरो, भङ्गालोमा झारे पनि
त्यति धेरै कायर त, भा’की छैन अझै बाबा
नमान्नु है अपसोच कत्ति, बाध्यतामा हारे पनि
हिड्दा हिड्दै थाक्यौ भने, त्यहि आउछे तिम्री शान्ति
पिडा भित्र पाक्यौ भने, त्यहि आउछे तिम्री शान्ति
मेरो माया लत्याएर, तड्पाउन कतै तिम्ले
दिलमा अरु राख्यौ भने, त्यहि आउछे तिम्री शान्ति
छिनभरमै छुटिजाने, देखावटी माया भित्र
रमाई पराई ताक्यौ भने, त्यहि आउछे तिम्री शान्ति
अग्नि देउता साक्षि राखि, फेरा लिदै खाको कसम
बिर्सि अर्कै भाक्यौ भने, त्यहि आउछे तिम्री शान्ति
तिम्लाई सानो चोट लाग्दा, पिडा हुने गर्छ मलाई
मात्र मनले डाक्यौ भने, त्यहि आउछे तिम्री शान्ति
जाडो छेक्ने गरीबको ओढने भयो मेरो गजल
यता जोड्दा उता तिर छोडने भयो मेरो गजल
साच्चै राम्रो बनाउछु भनि सिप लाउदा पनि
निति नियम सारा हजुर तोड्ने भयो मेरो गजल
बाटो हेर्दा सहज जस्तो गाह्रो यात्रा गर्न
घुम्ति नभा ठाउमा नि मोड्ने भयो मेरो गजल
जोस जागर लागाएर काम गर्नु पर्छ भन्थ्ये
अल्छि यो खेतालाले गोड्ने भयो मेरो गजल
रमिता त्यो दुनियाको, जात्रै भयो तिम्रो माया
लक्ष्यहिन गन्तव्यको, यात्रै भयो तिम्रो माया
भित्र भित्रै घात गर्दै, मलाई ठिक्क पारीरह्यौ
दुई दिनको देखावटी, मात्रै भयो तिम्रो माया
जुनिभर सगै जिउने, बाचा हो कि जस्तो लाग्यो
देख्दा राम्रो चलचित्रको, पात्रै भयो तिम्रो माया
यो मायाले जिउन हैन, बिष पिउन नि सिकाउछ
मरे पछि ओढाउने कात्रै, भयो तिम्रो माया
भोलि भोलि भन्दै कति, ढाट्छौ लाहुरे दाई
थाहै नदिई राति डाँडा, काट्छौ लाहुरे दाई
मन चोर्यौ मिठो बोलि, मधुर मुस्कानले
हृदयमा छाउदै फेरी, फाट्छौ लाहुरे दाई
आज यहाँ भोलि उहाँ, पल्टन सरे जस्तै
जहाँ गयो त्यहि मन, साट्छौ लाहुरे दाई
माया छैन भनु भने, शकां गरी भन्छौ
मख्ख पार्दै मलाई नै गफ, छाट्छौ लाहुरे दाई
सक्दिन म पर्खिनलाई, भन कहिले आउने
दिलमायाको फेला परे, आट्छौ लाहुरे दाई
नजन्मदै सबिंधानको, भृण भित्रै मार्यौ किन ?
त्यहि मरया भृण सम्झि, गोहिका आँशु झार्यौ किन ?
थाह थियो यस्तै हुन्छ, बिहानिले दिन दोखाथ्यो
कामै गर्न नसक्नेले,मिति मात्रै सार्यौ किन ?
जनताकै खुन पसिना, भत्ता बनाई खाए पछि
देश रोएको देखाउनलाई, भोलि भन्दै टार्यौ किन ?
कुर्लि हिड्थ्यौ हिजो सम्म, आज हेर रुन्चे मुहार
हुतिहारा नेता बन्दै, जनता दु खी पार्यौ किन ?
थोरै माया यो देशको भए, हुन्थ्यो भने छाति भित्र
गर्थ्यौ काम मरिमेटी, आफै सगँ हार्यौ किन ?
नेताहरुको ताल जस्तै तिम्रो माया जाल भयो ।
किनार छुदै सुट्ट भाग्ने त्यही नदिको छाल भयो ।।
दशगजा हराए झै मायालु मन कता लुक्यो ।
टनकपुर दुखे जस्तै तिम्रो चालले मन दुख्यो ।।
बिखण्डीत यो मेरो माया सघिंयतामा टुक्र्याई दियौ ।
महेशपुर ,सुस्ता लुटिए झै आत्मा शरिर छुट्याई दियौ ।।
सगरमाथाको चोखो हिउँ झै माया दिदा शकां गर्छौ ।
बिदेशिले खेलाए झै तिमी दोधारमा किन पर्छौ ।।
लक्ष्मणपुरमा बाध बाधे झै किन तिमीले मन बाध्यौ ।
झुट्टा भाषण छाटे सरि कि त तिमीले गफ छाट्यौ ।।
पराईले देश लुटे झै भन तिमीलाई कस्ले लुटयो?
घुसखोरीको शिर झुके झै किन तिम्रो शिर झुक्यो।।
आपसमै भनाभन, गर्ने बानि छोड अब
सत्ता मात्र तानातान, गर्ने बानि छोड अब
हुने छैन फेरी गल्ति, भनि बाचा गरेका थ्यौ
आफै गल्ति जानाजान, गर्ने बानि छोड अब
ईज्जत भा पो बेईज्जतको डर, नभएसि गर्यौ जे नि
ससंदमै हानाहान, गर्ने बानि छोड अब
दुई हैन चार वर्षमा, बन्या छैन सबिंधान
स्वार्थले नै योगदान, गर्ने बानि छोड अब
गौरबले हास्दै यहाँ नेपालि भै बाच्ने भए
जनता माथि बेईमान, गर्ने बानि छोड अब
तारा गन्दै कल्पि रुँदा, याद आयो अतितको
जुनेलिमा एक्लै हुँदा, याद आयो अतितको
देउरालिमा पाति चढाई, खाएका ति बाचा कसम
कसमैले मन दुँदा, याद आयो अतितको
चौतारीमा चलिर'ने, सिरसिरे बतासैले
रेशमि यो केश फुँदा, याद आयो अतितको
दु:ख सु:ख बाढुला नि, नरोउ मेरी शान्ति भन्थ्यौ
बेदनामा आँशु चुँदा, याद आयो अतितको
देउतालाई साक्षि राख्दै, सिउदो भर्छु भनि गयो
आज तिनै देउता छुँदा, याद आयो अतितको
मस्त मस्त संगीतसंगै, नाचिहेर
संसार् कति रमाईलो छ, बाँचिहेर
प्रकृतिको नियम नै हो,सुख दु:ख
के दु:ख के पीडा सबैलाई, भाँचिहेर
हृदयमा जम्न खोज्ला, अनेकौ रङ्ग
छानी छानी ईन्द्रेणीलाई, साँचिहेर
जे देख्यो त्यहि सहि, नहुन नि सक्छ
अनुभवी कसी लगाई, जाँचिहेर
रोयौ भने तिमी यहाँ, दुनियाँ हाँस्छ
दुनियाँदारी निभाउन, हाँसिहेर
