मर्यो आमा तिम्रो छोरो खोज्न कहीँ गा'को छैन,
सबै कुरा थाह पाइयो भन्न केही भा'को छैन ।
आफ्नो स्वार्थ पुरागर्न देशमै आगो झोसिदिदा
कति मरे निर्धाहरु देशमा शान्ति छा'को छैन ।
मातृत्वको अस्तित्वमा हिलो छ्याप्न रोक्दा खेरी
मरेका छन धेरैजना आत्म शान्ति पा'को छैन ।
मिलेको त्यो समाजमा झगडाको बिउ छर्दा
आँगनिमा लास पर्दानि हेर्न कोहि आ'को छैन ।
कर्मको फल भाग्नु पर्छ झार्नु हुन्न तिम्ले आँशु,
एक मरे सय्यौँ बाँच्छन् पछुतो केही ला'को छैन ।
देशले फेरी तक्मा, पायौ भ्रष्टचारीको
सरकारमा दाईँ छ, सधै बेभिचारीको
सहमतिको मन्त्र जप्छन्, सधै बाहिर
निति नियम लागु, हुन्छ घुसखोरीको
अलि कति नैतिकता, भईदिए यिनमा
किन जगजगि, हुन्थ्यो दुराचारीको
बिज्ञहरु सधै बाहिर ,छैन सदस्यता
कुर्सि जति बुद्धि, नभा भुराभारीको
पर्ख तिम्रो मिठो निन्द्रा, छिन्छे कालीले
अथाह माया तिमीलाई नै, दिन्छे कालीले
रिसाएर जहा जाउन, यहि फर्काउछु
नझुक्याउन तिम्रो माया, चिन्छे कालीले
पिडा भित्र नलुकाउनु, मिली बाडुला
तिम्रा सारा दु खलाई नि, लिन्छे कालीले
नाफा घाटा जे जे होला, चोखो मायामा
यो मन दिई त्यो मायालाई, किन्छे कालीले
आफैलाई थाह छैन तिम्लाई , कति माया गर्छु सानु
माया मेरो सतबिज बनाई ,तिमि माथि छर्छु सानु
आधि हैन बाढि हैन , छिन भरमै उजाड पार्ने
झरनाको निश्चल जल हु , तिम्रै मनमा भर्छु सानु
तिमि सग केहि माग्दिन ,मात्र मेरो मनमा बस
टाढा भयौ भने नयन बाट ,सायद मत मर्छु सानु
सदाबहार हरीयालि बनि रहु , यो जुनि भरनै
पतझड बन्नै पर्यो भने , तिम्रै अघि झर्छु सानु
ख्याल ठट्टा गर्दै नाता, जोड्यौ तिमीले
मिठा मिठा यादहरु, छोड्यौ तिमीले
दाया बाया नलागेको, मेरो मनलाई
मायाको त्यो जादु चलाई, मोड्यौ तिमीले
पिरतिको बिरुवालाई, न्यानो स्पर्शले
राम्रो सिप लागाएर, गोड्यौ तिमीले
जान पाउने छैनौ मलाई एक्लै बनाएर
यो मायाको चुदरीलाई, ओढ्यौ तिमीले
