आकासमै हराएका एक एक जुन तारा केलाएर
र्याकमै मिल्किएका युगौ युगका इतिहास पल्टाएर
सुन्दर प्रकृतिको पुरानो कहानिहरु दोह्र्याएर
तिमी खोज गरन शाथि मान्छले हराएको शान्ति
किन यहा रित्तिरहेछ मानवता,
किन फेरी सिद्घिरहेछ हृदयको शुद्घता
अनि किन मौलाउदै छ भिषण दानबता
आफ्नै दाजु भाई माथि लादीएको क्रुर शोषणता
यहि मुख्य बिषयहरुको
तिमी अवश्य खोज गर,
के थाह छ तिमीलाई
Shanti Adhikari द्वारा रचना गरिएका कविताहरु
मलाई गीत गाउन मन लाग्छ,तर प्रेमको होइन
अनि होइन अनुनय बिनयको
म त्यहि गीत गाउछु जसमा छ आत्म कथा गरीब सबैको
भन्ज्याङको उकालि काटेर भरीया दाईले देउरालीको चौतारीमा बसेर
थकाई मार्न गाएको आफ्नै जीवनको गीत
मलाई पनि गाउन मन लाग्छ
त्यहि स्वरमा स्वर पुर्याएर पल्लो पहराको खोचबाट,
घास काट्दै लैबरीको भाकामा हृदयको
कारुणिक उदगार ब्यक्तगर्ने चमेली दिदिको त्यो गीत
भर्खरै भित्रिएकी गरीब चेलीलाई
सम्पतिको निहुमा घरबाट धपाएको
अनि जिउदै आगो लगाएको
भक्कानो फुट्ने बिभत्स दृश्यको गीत
मलाई गाउन मन लाग्छ
देश रुँदा आज मलाई मरे तुल्य लाग्यो साथि ।
आँशु पुछ्न नसक्नेले खै के गर्लान भोलि माथि ।।
दण्डहिनता बढेकै छ घट्ने यहाँ कुरा छैन ।
बोलवालाको जन्जिरलाई काट्ने कुनै छुरा छैन ।।
गरीब सधै गरीब नै भो धनि अझ माथि गयो ।
गणतन्त्र र राजतन्त्रमा के कुरा पो फरक भयो ।।
दाईजो रुपि आगो भित्र चेलीहरु बलेकै छन् ।
निर्ममताले हत्या गरी सडकमा लास जलेकै छन् ।।
गगंनचुम्बि महलहरु दिन प्रतिदिन बढेपनि ।
पटमुर्खको कमि छैन जति सुकै पढेपनि ।।
कानुन मात्रै हैन अन्धो नेता सबै अन्धा रैछन् ।
निमुखाले न्याय माग्दा सबै रित्ता बन्दा रैछन् ।।
के नै पाउछौ तिमीले र हृदयलाई टुटाएर ।
अहम किन गर्छौ यहा ठुलो जातको हुँ भनेर ।।
रगत सबको रातो हुन्छ के पायौ र भिन्नता ।
रुवाउनुनै थियो भने किन गास्यौ अत्मियता ।।
म भित्र नि मुटु चल्छ मनभरी माया छ ।
सानै जातको भए पनि मानवताको छाया छ ।।
माया भन्ने ठुला साना दुबैको नै उस्तै होला ।
यस्तै पिडा तिमीलाई दिदा मुटु भए मन रोला ।।
नेताहरुको ताल जस्तै तिम्रो माया जाल भयो ।
किनार छुदै सुट्ट भाग्ने त्यही नदिको छाल भयो ।।
दशगजा हराए झै मायालु मन कता लुक्यो ।
टनकपुर दुखे जस्तै तिम्रो चालले मन दुख्यो ।।
बिखण्डीत यो मेरो माया सघिंयतामा टुक्र्याई दियौ ।
महेशपुर ,सुस्ता लुटिए झै आत्मा शरिर छुट्याई दियौ ।।
सगरमाथाको चोखो हिउँ झै माया दिदा शकां गर्छौ ।
बिदेशिले खेलाए झै तिमी दोधारमा किन पर्छौ ।।
लक्ष्मणपुरमा बाध बाधे झै किन तिमीले मन बाध्यौ ।
झुट्टा भाषण छाटे सरि कि त तिमीले गफ छाट्यौ ।।
पराईले देश लुटे झै भन तिमीलाई कस्ले लुटयो?
घुसखोरीको शिर झुके झै किन तिम्रो शिर झुक्यो।।
माग्नु त धेरै थियो खै माग्नु यहा के
बुद्धको देशमा शान्ति मागु भने,
शान्ति क्षेत्रमै घरीघरी बुद्धको चिहान खनिन्छ ।
न्यायको निम्ति क्रान्ति मागु भने ,
क्रान्तिमा क्रुर स्वार्थ लादिदै छ
सिताको जन्म भुमिमा आदर्श मागु भने
दिन दहाडै अस्मिता लुटिदै छ ।
खै यहाँ के माग्नु र
सभ्यता भुलेकालाई सभ्यता मागु भने
ए बास बस्नै नसकेर सुटुक्क गैसकेछ ।
दुई हात थापि अधिकार मागु भने
त्यो हरेक साझ सुराको प्याला सगै सिद्घीएछ ।
अन्यायले छटपटिदा न्याय मागु भने
न्यायमा नराम्रो खडेरी परेछ ।
खालि सिउदोमा एक चिम्टि सिन्दुर मागु भने
खै पलपल सिउदोहरु उजाडिदैछन् ।
टहुराहरुको लागि साहरा मागु भने
