मेरो बुद्धि भ्रष्ट भयो ।
जिउन नि कष्ट भयो ।
चाहना र सपना ति,
सबै छर पष्ट भयो ।
चेतनाको अभावले,
मस्ति मेरो नष्ट भयो ।
तालु छाम्दै जिन्दगी यो,
रुनुमा नै मस्त बायो ।
कायर भै आफैलाई नै,
ठग्दैछु म प्रष्ट भयो ।
सुवास संगम राई द्वारा रचना गरिएका लेखहरु - पृष्ठ ६
उ चड्यो,
अचम्म !
कसरी चड्यो होला ?
महान पुरुष नै रहेछ ।
नत्र त सम्भावना नै कहाँ थियो र
सगरमाथा भन्दा अग्ला
साँच्चै भनौं त सगरमाथा चड्न कति गाह्रो हुन्छ हगी ?
तर उ त सजिलै गरि चड्यो
फटाफट चड्यो
र चड्दै छ अजै पनि
ति अत्याचार,दमन,आतंक र भ्रष्टाचारको शिखर ।
हिज सडक र गल्लि-गल्लीमा
भौतारिएर हिंड्ने,
अनि
गाउँमा एक मुट्ठी मकै
फाटेर टालेको गोजीमा हालेर
नाङ्गो खुट्टा म्याउसे चेहरा पार्दै
घाँस दाउराको लागि जंगल धाउने 'उ'
हेर त आज,
तिम्लाई पाउने लक्ष्य मेरो पुरा गरी देउन ।
मायाँ गरी यो मुहारमा खुसी भरी देउन ।
भमराको ताँती लाग्ने फुल लाग्छ तिमी
यो दिलले र त सँधै - सँधै माग्छ तिमी ।
साथ दिई यो जीवनमा हर्ष छरी देउन
मायाँ गरी यो मुहारमा खुसी भरी देउन ।
तिमीलाई मायाँ गरें मनले चाहे पछी
हुँदा - हुँदा छुनै पुगें तनले चाहे पछी ।
शुन्दर फुल बतासले भुँईमा झारी दियो..
थाहाई नभै निष्ठुरीले मायाँ मारी दियो..
आफु सव्य चिनाउन देउतै छुँदा रहेछन
धेरै कसम खानेहरु झुटा हुँदा रहेछन..
मलाई फाली निर्मोहिले बसाँई सारी दियो
थाहाई नभै निष्ठुरीले मायाँ मारी दियो..
छोडी जानु थियो भने किन आशमा पार्यौ
मेरा सारा खुसी लुटी आज जिउंदै मार्यौ..
अरुलाई अंगालेर मलाई एक्लै पारी दियो
थाहाई नभै निष्ठुरीले मायाँ मारी दियो..
