म पखेटाबिना नै खै कसरि उडिरहेको छु ।
चीलले चल्ला खोजेसरि तिमीलाई खोजिरहेको छु ।।
मेरो मायाको चरमता त हेर !
खोटबिहिन लाई छोडेर तिमीलाई मेरो देउताको लागि रोजिरहेको छु ।।
भाकल खोज्यो प्रेम परमेश्वरले भन्यौ ।
मानिदिए किनकि आजसम्म भनेको मानिरहेको छु ।।
त्यो पछ्यौरिको टुप्पो मात्र अलझिन सक्यो मेरो मायारुपि खुटिमा थाहा छ ।
तर पागल म तिमी त्यसैमा झुण्डिएकी छौ भनि तानिरहेको छु ।।
प्रिय हाल नसोध मेरो !
गणडकीको तिरमा हाम्रो मायाको बालुवा छानिरहेको छू ।।
मन परेर नभएपछि,
बल गरेर काहा हुन्छ?
बल गरेर नभएपछि,
छल गरेर काहा हुन्छ?
छल गरेर नभएपछि,
कल गरेर काहा हुन्छ?
कल गरेर नभएपछि,
आँखा तरेर काहा हुन्छ?
आँखा तरेर नभएपछि,
माया गरेर काहा हुन्छ ?
माया गरेर नभएपछि,
बाँचा गरेर काहा हुन्छ?
बाँचा गरेर नभएपछि,
आँशु झारेर काहा हुन्छ?
आँशु झारेर नभएपछि,
घर बारेर काहा हुन्छ?
घर बारेर नभएपछि,
प्रेमतालमा माछीसरि
सलबलाउदै हिड्छेऊ अरे,
सुंदर शान्त मेरो गाँऊको
शान्ति खलबलाउदै हिड्छेऊ अरे ।
को बुढो,को बच्चा,
सबको ओठमा तिम्रै चर्चा,
चट्पटे स्वाद बनि
सबको मन तलबलाउदै हिड्छेऊ अरे ।
जवानी त चड्छ सबलाई
तर ज्वालामुखी तिम्रो यौवन,
जता चान्छेऊ त्यतै माहोल तताई
भलभलाउदै हिड्छेऊ अरे ।
ऊ घडि हेर्छे,पाँच बजिसकेको छ । फटाफट एउटा नम्बरमा डायल गर्छे र छोटो बार्तालापपछि कुटिल मुस्कानसँगै फोन काट्छे । छिटो-छिटो स्नान गर्छे अनि दर्पणको अगाडि उभिन्छे । आफ्नो प्रतिबिम्बलाई एक टक हेर्छे अनि हिजोमात्र एजेन्टले भनेको कुरो सँझन्छे-"अलि बसाउने हऊ जुली,अन्यथा दश-पाँचमा नि बिक्न गाह्रो पर्ला...... ।ऊ ति शेष बचेका सुन्दरताका अवशेषलाई सकि नसकि रँग भर्ने प्रयास गर्छे अनि बिरक्ताको घुट पिदै फैलिएको बृक्षरुपि तनलाई सकि नसकि टाईट पहिरनमा घुसारि थन्क्याई सकेपछि केहिबेर सुस्याउछे अनि थचक्क पलंगमा बस्छे । फोन बज्छ,ऊस्मा गजबको फूर्ति आउछ अनि ऊ बुलेट ट्रेनसरि घरबाहिर निस्कन्छे । यतिबेर सम्म पर्दाको चरबाट खामोश चियाईरहेकि मैजुको नजर आर्को झ्यालमा उभिएका रायसाबमाथि पर्छ र रिसले आगो हुदै बड्बडाउछिन-" रण्डी...!!"
" सन्तुष्टि त दिन्छे आफु जे-जस्तो भएतापनि.... ।" रायसाब सिग्रेट सल्काउदै बोल्छन । मैजु खुट्टा बजार्दै अर्को कोठातिर जान्छे । राय साबका नजरले जुलीको पिछा गरिरहन्छन,जबसम्म ऊ नेटो काट्दिन ।
मन परेर के गरु मन चोरेर गईन उनि,
आफ्नो भनि के गरु जुन बनेर गईन उनि ।
मुर्तिकार म पत्थरमा जिवन भर्ने गर्थे "ख्वाबि",
तोला-तोला भाउँ पर्ने सुन बनेर गईन उनि ।
बाँसुरीको बैनो छाडि सरगम सबै धितो थापि,
मिठो तर न्याउलीको धून बनेर गईन उनि ।
बढ्छ माया ऐचो-पैचो सुख- दु:ख गर्दा खेरि,
देउतासरि बरदान दिई एकोहोरो गुन बनेर गईन उनि ।
खाँचो थियो,सबै साँचो थियो,तर खै के बनेर गईन उनि,
अर्को-अर्को,चर्को-चर्को नचाहिदो नून बनेर गईन उनि ।
जून भन्दा जुन राम्रो थ्यो भन्थे,
त्यो भन्दा जोडी राम्रो हाम्रो थ्यो भन्थे ।
बतास र मंजरी के गर्थे छुईमुई र !
त्यो भन्दा बढि, अंजु !, हाम्रो थ्यो भन्थे ।
देवेश सरले कहदा रोमियो जुलियटको कथा,
त्यो भन्दा रोचक हाम्रो थ्यो भन्थे ।
बतासे डाँडामा बतासले गीत गाउदा,
त्यो भाका मोहनी हाम्रो थ्यो भन्थे ।
जीवन यात्राको
उकाली-ओराली हिड्दा
जब बिज्छन काँडा अनि
लाग्छ ठेस पिरो,
ऐयाको मरहम बनेर
त्याहा आमा उभिएकी हुन्छिन ।
कर्म-मर्म र धर्म-अधर्मको
भार बोकि
जब सन्तती
असिना-पसिन भई
ढल्बलाई रहेका हुन्छन,
शितल छाहारी र
चीसो पानी भई
आमा नजिकै पर्खिएकी हुन्छिन ।
आफ्ना रक्तकणहरुलाई
ध्रुवतारासरि चम्काउने चाहानामा
तन-मन र धन समर्पित गर्छिन
तर बिडम्बना,
कलियुगे सपुत
माउखानी भैदिन्छन,
हो,
आमा पुरानो टालोसरि भै
एक कुनामा थन्किएकी हुन्छिन ।
उन्का परेली झुक्दा झुक्दथ्यो आकाश,
थियो ऊन्मा केहि बात,
हो,खास थिईन मेरी प्रियसी ।
ति ओठ हाँस्दा हाँस्थ्यो "निराश",
ऊन्को ढुक्ढुकीसँग चलथ्यो साँस,
हो,खास थिईन मेरी प्रियसी ।
जब आउथ्यो झरि-चीसो रात,
ति अंगालो भैजान्थे न्यानो बाँस,
हो,खास थिईन मेरी प्रियसी ।
ति केशु सँग जब मस्कनथ्यो बतास,
अहो!क्या हुनथ्यो गोपी-किशन रास ,
हो,खास थिईन मेरी प्रियसी ।
हो ऊस्लेनि झोला बोकेको थियो,
संगै मईले नि झोला बोकेको थिए......!
ऊस्ले नि झोलाभरि
सपना बोकेको थियो,
मईले नि झोलाभरि
सपना बोकेको थिए.....!
ऊ देश बनाऊछु भनि
जंगल पसेको थियो,
म नि म बने देश बन्छ भन्दै
मुग्लान पसेको थिए....!
थाहा भएन
पछि के के भयो,
को जित्यो
को हरुवा भयो.....!!!
तर अहिले,
ऊ नि मुग्लानमा छ,
म नि मुग्लानी,
ऊ नि हेर्छ नेटमा
खबर देशको
म नि त्यसै गर्छु "बुङ्चे",
समान्ता-
ऐ मेरा बाँध्यताहरु !
तिमी के सोच्छौ?
म तिम्रो पर्खालमा ठोक्किएर,
छालसरि फर्कने छू !!
वा तिम्रो अहमताको पाहाडमा ठोक्किएर,
झरीसरि दर्कने छू !!
अफ्शोश त्यस्तो हुने छैन,
न त म तिम्रो खिल्लि उडाउदै,
पागलसरि हाँस्ने छू !
न त म तिम्रो मारले
बलेनीसरि रुने छू !
मेरो भोली उस्तै हुनेछ,
केहि नभएसरि....सामान्य,
