आज छोराले बाउको कुरो गर्दैछ,
वा ! वा !! पिडाले घाउँको कुरो गर्दैछ !!
यसपार वा उसपार हुनै पर्ने भयछ कि क्या हो,
आज किनाराले नाउको कुरो गर्दैछ!!
दामासाही भयर नि पुगेन्छ कि हरे,
आज लिलामीले भाउको कुरो गर्दैछ !!
कस्ले भन्छ हिजो आज हुन्न आज हिजो "कान्छा",
आज आजले घडि र पाउको कुरो गर्दैछ !!
दशाले दशा देखाएरै छाड्ने भो लौ हेर,
आज सडकमै माउले चल्ला र चल्लाले माउको कुरो गर्दैछ !!
तीन काने, चार आँखे भई पात पात हुन सक्दिन म,
धरौधर्म आगो खाई अँगार हग्न सक्दिन म ।
धनीलाई बागबाग, निर्धनलाई बगर हुन सक्दिन म,
ताल परे तिवारी नत्र गोतामे हुन सक्दिन म ।
नास्तिक होईन आस्था राख्छु तर अन्धबिश्वासी हुन सक्दिन म ।
ढुङ्गालाई ईश्वर भन्दै पुजी बस्न सक्दिन म ।
गर्नेले गरेकै छन कालो पनि सेतो पनि तर
माता र भूमिमा आगो लगाई तापी बस्न सक्दिन म ।
मेरो जीवनसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।
थूक्नु न निल्नु सरि भैदियो मेरो कवितापनि ।।
न मिलेको गजल भैदियो न त फूलेको फूलसरि म आफै,
लेखेर नपढी मेटायसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।।
पिडा छ तर हाँस्छ, जोकरसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।
अनुहार छ तर ढाक्छ, मुखोटोसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।।
म आफ्नै रगत पियर राच्छस भा हुन्छु 'अर्याल कान्छो' !
मसी पिएर मशानसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।
न अँकुरित बिऊ बन्न सक्यो न त ज्यान लिने निहु नै,
शिशिर र बसन्तको साधसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।।
खरको छानो मागेको हूँ, किन बासै भुट्छौ हजुर ?
भाले मयुर मागेसरि किन् लास्टै कुट्छौ हजुर ??
बर्तमान सँग बिरक्तिएर आकाश निल्न मुख आ गर्या हो नि !,
पब्लिक ट्वायलेट मा सरि किन लास्टै मुत्छौ हजुर ??
दश नङ्ग्रा खियाएको ज्याला मात्र मागेको हो,
छुट्टै प्रदेश मागेसरि किन लास्टै चुट्छौ हजुर ??
देश लुटी थन्क्याएका ति गुप्त धुकुटी पो लुट्ने हो नि,
मै जाबो भिखारी को घर किन लास्टै लुट्छौ हजुर ??
मेरै दुःध चोरि खाई ढाडे भई हिड..सहे, माने,
तर गनउने वायुबम भै मेरै नाक छेउ किन लास्टै फुट्छौ हजुर ??
म पखेटाबिना नै खै कसरि उडिरहेको छु ।
चीलले चल्ला खोजेसरि तिमीलाई खोजिरहेको छु ।।
मेरो मायाको चरमता त हेर !
खोटबिहिन लाई छोडेर तिमीलाई मेरो देउताको लागि रोजिरहेको छु ।।
भाकल खोज्यो प्रेम परमेश्वरले भन्यौ ।
मानिदिए किनकि आजसम्म भनेको मानिरहेको छु ।।
त्यो पछ्यौरिको टुप्पो मात्र अलझिन सक्यो मेरो मायारुपि खुटिमा थाहा छ ।
तर पागल म तिमी त्यसैमा झुण्डिएकी छौ भनि तानिरहेको छु ।।
प्रिय हाल नसोध मेरो !
गणडकीको तिरमा हाम्रो मायाको बालुवा छानिरहेको छू ।।
मन परेर के गरु मन चोरेर गईन उनि,
आफ्नो भनि के गरु जुन बनेर गईन उनि ।
मुर्तिकार म पत्थरमा जिवन भर्ने गर्थे "ख्वाबि",
तोला-तोला भाउँ पर्ने सुन बनेर गईन उनि ।
बाँसुरीको बैनो छाडि सरगम सबै धितो थापि,
मिठो तर न्याउलीको धून बनेर गईन उनि ।
बढ्छ माया ऐचो-पैचो सुख- दु:ख गर्दा खेरि,
देउतासरि बरदान दिई एकोहोरो गुन बनेर गईन उनि ।
खाँचो थियो,सबै साँचो थियो,तर खै के बनेर गईन उनि,
अर्को-अर्को,चर्को-चर्को नचाहिदो नून बनेर गईन उनि ।
जून भन्दा जुन राम्रो थ्यो भन्थे,
त्यो भन्दा जोडी राम्रो हाम्रो थ्यो भन्थे ।
बतास र मंजरी के गर्थे छुईमुई र !
त्यो भन्दा बढि, अंजु !, हाम्रो थ्यो भन्थे ।
देवेश सरले कहदा रोमियो जुलियटको कथा,
त्यो भन्दा रोचक हाम्रो थ्यो भन्थे ।
बतासे डाँडामा बतासले गीत गाउदा,
त्यो भाका मोहनी हाम्रो थ्यो भन्थे ।
म भूगोलमा मेरो सिङ्गो देश खोज्दै छू ।
याहा पिज्जा र बर्गरमा मेरो परिवेश खोज्दै छु ।।
छ रेतको खेत अनि कङ्क्रीटका बारिहरु तरपनि
किन हो किन म कोदो धान र लालीगुँराश खोज्दै छु ।।
म पप,रिमिक्स र र्यापमा झ्याउरे गीत खोज्दै छू ।
रोड साईडका आयरन रेलिङ्गमा चिसो शित खोज्दै छू ।।
मेट्रो स्टेशनको भिडभाडमा छड्के सलाम खोज्दै छु ।
म सिनेमा हलका पोस्टरहरुमा राजेश हमाल खोज्दै छु ।।
म कोट प्याण्टका रयाकमा सुरुवाल र आस्कोट खोज्दै छू ।
यि खजूरका क्यू मा पिपल बोट खोज्दै छू ।।
पीरै परि, पीरकै काँखमा,
पीरै मेट्न रोई रा'छू ।
आँशु पोछि, आँशुले नै
आँशु- चिनो धोई रा'छू ।
कोई झिल्के भई झिल्की गए,
कोई तिल्के भई टिल्की गए,
म स्रृष्टि हुने प्रयासमा,
सिल्टी भई खिल्टी रा'छू ।
राधा हौ र पुरा छौ, आधा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ,
रंग हौ र रंगिन छौ, सादा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ ।।
क्रिष्ण छ र राधा छौ, सिँदुर भन्दा ज्यादा छौ,
मीरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ ।
धनबान बा की छोरी हौ मुला जस्ती गोरी छौ,
क्रुर हातले चिरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रैछ ।
मिठास छ र मिठी छौ, सबले मनपराउनी ठिटी छौ,
तिनै मिठास पिरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रैछ ।
फुलेछौ र गुलाब हौ,हर ख्वाबीकी खवाब छौ,
ट्याप्प टिपि गुलदशता भै बिदा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रैछ ।
