ऐ मेरा बाँध्यताहरु !
तिमी के सोच्छौ?
म तिम्रो पर्खालमा ठोक्किएर,
छालसरि फर्कने छू !!
वा तिम्रो अहमताको पाहाडमा ठोक्किएर,
झरीसरि दर्कने छू !!
अफ्शोश त्यस्तो हुने छैन,
न त म तिम्रो खिल्लि उडाउदै,
पागलसरि हाँस्ने छू !
न त म तिम्रो मारले
बलेनीसरि रुने छू !
मेरो भोली उस्तै हुनेछ,
केहि नभएसरि....सामान्य,
Suresh Prasad Aryal Kanchho द्वारा रचना गरिएका कविताहरु - पृष्ठ २
सत्य रामाराम था छ मलाई !
तिम्रै पिरले खा छ मलाई ।
ति अधरले के चुमे थे !
नागले डसे झै भा छ मलाई ।।
सत्य रामाराम थाहा छ मलाई !
तिम्रै मोहनी ला छ मलाई ।
ति आँखाले के हेरे थे !
ठहरै परे झै भा छ मलाई ।।
सत्य रामाराम थाहा छ मलाई !
तिम्रै झझल्को आ छ मलाई ।
त्यो निधारमा टिकी के टल्के थे !
त्यहि टिकी भै बसु भा छ मलाई ।।
मन नभएर नि होईन,
धन नभएर नि होईन तर,
एउटा रहर अधुरो छोडि आछु,
एउटा शहर अधुरो छोडि आछु ।
मर्न नसकेर नि होईन,
मार्न नसकेर नि होईन तर,
एउटा कसर अधुरो छोडि आछु,
एउटा जहर अधुरो छोडि आछु ।
फूँल जस्ति सोल्टिनीले मलाई "आई लव यू" भन्छे,
भ्यालेन्टाईनमा भेट्न मलाई "आई वेटिङ्ग फर यू" भन्छे,
मार्ली कान्छी तेरी देईले कान तेरो निमोठेर भन्दा,
जाऊन कतै डिस्को भेना देईलाई बनाएर एप्रिल फूँल भन्छे ।
काजलु ति आँखा झिम्काई मलाई "आई केयर यू" भन्छे,
कहिले मेरो हात समाई "आई केन डाई फँर यू" भन्छे,
मेरै छोरो काखमा च्यापि लाजले ओठ टोकि,
एस्तै एउटा गुडिया देऊ "आँर आई किल यू" भन्छे ।
यो नया बर्ष
थापादाईको
झुम्के भैसीभई ब्याओस् र
ति आमाबिहिन नानिहरुको
सुकेको दुधे आन्द्रो
त्रृप्तभई ढाडियोस् ।
यो नया बर्ष
जोतेदाईको मीतभै
आओस् र
खाली भण्डार र डाला भरियोस् ।
यो नया बर्ष
भुण्टीको काँपी र कलम भै
आओस् र
अशिक्षाको अध्यारो हराओस् ।
यो नया बर्ष
फिस्टेको साबुन र सफा पानी भै
आओस् र
रोगको महामारी हराओस् ।
यो नया बर्ष
प्रदेशी काईलाको
आफ्नै पाखा-पखेरामा
पसिना बगाउने सोच र अठोट भै आओस् र
परिवारले
छोरो,पिता र पतिको
साथ पाओस् ।
धोती न टोपी भएर
दुई दिन त गै गयो ।
चार दिनको जिन्दगी
दुई दिन त रै गयो ।।
बादरको पुच्छर जिन्दगी
लौरो न हतियार भैगयो ।
दाँत हुदा पाए पिडालु मात्र,
अहिले नारियाँल छ
तर खानि धोको रैगयो ।।
तन हुदा मन भएन,
अहिले मन भएर के गरु??
अन्याय र अत्याचारको
कालो कालको अन्तयको
निमित्त जब अनगनत
मशालहरु बल्दछन जुनकिरीसरि
अनि रक्तदिपहरु भर्भराउन थाल्छन
नया बिजयदिवश भित्रिने खुशीमा,
आमाहरु बिर सपुतहरुको माथामा
बिजयटिका लगाउदै गदगद भैरहेका हुन्छन,
अनि बहिनी र चेलीबेटीहरु
खुकुरी र तरबालका धार र वारका गीतहरुमा
नाचिरहेका हुन्छन,
तर,तबपनि,
आफ्नो पुच्छर मुनिको संसारको स्वाद लिदै
मस्त संग निदाई रहेका हुन्छन
भुस्या कुकुरहरु..........।
यता नक्कली उता सक्कली भई,
ऐँया मारे'बा !
धरापमा पारि,
ऐँया मारे'बा !
लोला भन्दै गोला हानि,
ऐँया मारे'बा !
हर प्वालमा पिकच्कारि छाडि,
ऐँया मारे'बा !
होली भन्दै ढोका फोरी,
ऐँया मारे'बा !
मित्र भनि हात जोडि,
ऐँया मारे'बा !
बलिष्ठ भीम र कोमल द्रोपती मिली,
ऐँया मारे'बा !
रंगरोगी बनाई मैरीमा पुर्याई,
यति मात्र फरक छ
तिमी र हामीमा-
तिमी बुद्ध भयौ,
हामी बुद्धू भयौ.....!
तिमीले,
दु:खको कारण ईच्छ्या हो भन्दै
महल त्यग्यौ.....,
हामीले,
ईच्छ्या पुर्तिले दु:ख मेटिन्छ भन्दै
महल बनायौ......।
तिमीले
असल जिवनयापन गर्दै
मृत्युवरण मोक्ष हो भन्यौ...,
हामीले
माहापापी भएर नि
प्राण जोगाउनु नै धर्म हो भन्दै
मृत्यु सँगाल्यौ......।
तिम्रा छिमेकिहरु
तिम्रो संगतले
अँगुलीमारबाट भिक्षु भए...,
तर हामी
तिम्रा संतान
भिक्षुबाट अँगुलीमार भयौ...।
