भजने बा कुनै परिचयको मोहताज छैनन किनकि ऊनि आफैमा एक परिचय हुन, ऊन्लाई कुनै चिजको आवाश्यकता छैन किनकि ऊनि आफैमा एक पूर्णबिराम हुन,ऊन्लाई खाँचो हुन्छ त एक जोडि मजुरा अनि भजन कार्यक्रमको... । भजन कार्यक्रममा भजनेबालाई निम्तो नदिनु भनेको आफैले भैरव डाक्नु हो । प्रसाद कलामा भजनेबा को "गिनिस बुक आँफ वाँर्लड रेकोर्डमा" नाम आउन सक्छ यदि नेपाल सरकारले अलिकति पनि सहयोग गरे तर सबैलाई थाहै छ, सरकार सँग सहयोगको आश राख्नु भनेको भग्वान गणेशसँग मोटर साईकलको याचना गर्नु हो । तरपनि जे- जति भएतापनि भजनेबालाई हाम्रो वरिपि नचिन्ने जिवित मान्छे मईले त आजसम्म भेट्याछैन है! भजनेबाको त्यो चुच्चे नाकको सुघ्ने क्षमताको आफ्नै छुटै लिला र ईतिहास छ जसलाई म आगामि दिनहरुमा "भजनेबाको नाशिकलिला" रुपि शिर्षकमा प्रस्तुप गर्ने छु तरपनि अहिलेलाई यति बुज्नुस् कि ऊनि हावाको बेग र गँध को भरमा भन्दिन सक्छन कि कून गाँऊको कुन यजमानले ऊन्लाई निम्तो पठाएन र त्यो पाक्दै गरेको प्रशादमा के के कमी छ... । अब यि रनथन छाडेर म सिधै मूलकुरो तिर लागे है त! टन्टलापुर मध्यान्नमा भजनेबा बिर्खेको बुबासँग असिना-पसिना भई रन्केको देख्दा म तीनछक परे । कुरो के रहेछ भनि बुज्न खोज्दा त बिर्खेमाथि रिस सँगसगै हाँसोपनि उठेव । मामिला सेन्टिमेण्टलमात्र नभई दिलको पनि रहेछ ।
Suresh Prasad Aryal Kanchho द्वारा रचना गरिएका लघुकथाहरु
ऊ घडि हेर्छे,पाँच बजिसकेको छ । फटाफट एउटा नम्बरमा डायल गर्छे र छोटो बार्तालापपछि कुटिल मुस्कानसँगै फोन काट्छे । छिटो-छिटो स्नान गर्छे अनि दर्पणको अगाडि उभिन्छे । आफ्नो प्रतिबिम्बलाई एक टक हेर्छे अनि हिजोमात्र एजेन्टले भनेको कुरो सँझन्छे-"अलि बसाउने हऊ जुली,अन्यथा दश-पाँचमा नि बिक्न गाह्रो पर्ला...... ।ऊ ति शेष बचेका सुन्दरताका अवशेषलाई सकि नसकि रँग भर्ने प्रयास गर्छे अनि बिरक्ताको घुट पिदै फैलिएको बृक्षरुपि तनलाई सकि नसकि टाईट पहिरनमा घुसारि थन्क्याई सकेपछि केहिबेर सुस्याउछे अनि थचक्क पलंगमा बस्छे । फोन बज्छ,ऊस्मा गजबको फूर्ति आउछ अनि ऊ बुलेट ट्रेनसरि घरबाहिर निस्कन्छे । यतिबेर सम्म पर्दाको चरबाट खामोश चियाईरहेकि मैजुको नजर आर्को झ्यालमा उभिएका रायसाबमाथि पर्छ र रिसले आगो हुदै बड्बडाउछिन-" रण्डी...!!"
" सन्तुष्टि त दिन्छे आफु जे-जस्तो भएतापनि.... ।" रायसाब सिग्रेट सल्काउदै बोल्छन । मैजु खुट्टा बजार्दै अर्को कोठातिर जान्छे । राय साबका नजरले जुलीको पिछा गरिरहन्छन,जबसम्म ऊ नेटो काट्दिन ।
