मनको माया धन तीर फुकायौ त्यतीखेर ।
चोखो माया गर्ने मान्छे चुकायौ त्यतीखेर ।
माया लायौ धोका पायौ स्वार्थी मन भएर ।
मायालु पाऊ बढेका थे रुकायौ त्यतीखेर ।
देउतै झैं पूजा गरें तिम्रै गुणगान गाएँ पनी ।
कदर भै'न अन्तै सिर, झुकायौ त्यतीखेर ।
खडेरी र मरुभूमि मेरो जीवन बनाई छोड़ी ।
प्रेम सागर म प्रतिको, सुकायौ त्यतीखेर ।
भ्रष्टाचारीलाई ज्यूँदै धस्ने विधान हुनु पर्छ ।
देशद्रोहीलाई पासो कस्ने विधान हुनु पर्छ ।
कहिले सम्म झुक्ने हामी नेता सामू भन?
त्यीनले बिगार गर्दा डस्ने विधान हुनु पर्छ ।
ओहोदाको धाक गर्छन सोझा साझा माथी ।
त्यीनीलाई त लोपो घस्ने विधान हुनु पर्छ ।
बाध्यताको फाईदा गलत कामले लीईन्छ ।
गर्ने भन्दा गराउने फस्ने विधान हुनु पर्छ ।
वसन्तमा प्रकृतिको मात रैछ मायाँ
लट्ठ्याउने मीठामीठा बात रैछ मायाँ
सिरीसिरी हावाचल्दा ग्रिष्मऋतु राम्रो
छहारीमा हल्लिएको पात रैछ मायाँ
बर्षातमा उर्लिएर खोला नाला बढ्दा
मायालुले समाएको हात रैछ मायाँ
शरदमा ढकमक्क फूलैफूल्को ताँती
टह टह जुनेलिको रात रैछ मायाँ
हेमन्तको उजाडले खिन्न हुँदा मन
सन्तोष र आनन्दको खात रैछ मायाँ
बिलौना मेरो सुनेर जाओस !
पराई माया चुनेर जाओस !
फाटेको मन छोडेर दुखाई !
सियोले पीड़ा तूनेर जाओस!
मायाको साटो घातले दिनहूँ !
मायालु मुटु थुनेर जाओस !
छोडेर आधा अधुरो मलाई !
अरुको भाग्य बुनेर जाओस !
सुनाऊन मन लाग्यो कथा गाउँ घर को ।
झुपडी त्यो चुहिने मक्किएको खर को ।
सुधार्नलाई उद्रिएको कमाउने रहरलेनै ।
पसें विदेश दुःख पाईयो कामै छ डर को ।
आफ्नो भन्ने कोही छैन एक्लो छू म त ।
केही पर्दा साथ दिने कोही छैन भर को ।
आफ्नै देशमा केही गरी खान सकिएन ।
बेचिए झैं भान हुन्छ भर छैन खै हर को ।
मनमा रह्यो अधुरो चाहना ।
भेट्न आउनु गरेर बाहना ।।
पर्खिराखे डाडाको चौतारी ।
छोडी मलाई अर्कीलाई नछान ।।
तिम्रो नाम जप्दैछु रातदिन ।
पिडा मनको हटेछ नठान ।।
मुटुभित्र तस्बिर टासेर ।
बचनको बाण मलाई नहान ।।
मर्न त मरेकै छौ देशका निम्ति मर बरु ।
त्यसै मरी जानू भन्दा अमरत्व भर बरु ।
अस्तित्व जोगाउन भविष्यमा नेपालीको ।
सम्झनेछ पीढ़ी पछी नाम केही गर बरु ।
अंधकार छ जीवन,उज्यालोको खोजीमा ।
रात कोखिएको ठाउँमा ज्योति छर बरु ।
स्वर्ग हाम्रो देशलाई बनाऊन आउनु सबै ।
वलिदानले देशको निम्ती नर्क झर बरु ।
तिम्रो माया मुटु भित्र स्वस्थ छ उत्तिकै ।
छोड़ी गयौ जिंदगी नै ध्वस्त छ उत्तिकै ।
तिम्रो माया जाली रैछ स्वार्थ पूरा गर्यौ ।
हृदयमा याद्हरू नि स्वच्छ छ उत्तिकै ।
मस्त योवन फिजाई फसाएर छोड्यौ ।
झझल्कोमा त्यी सबै परष्ट छ उत्तिकै ।
पिएँ कति दिन रात पीड़ा झन बढ्छ ।
याद हुन्छ दर्द बढ्छ सर्वस्व छ उत्तिकै ।
दु:खै दु:ख मान्दामान्दै गयो जिन्दगानी
घिच्याएर तान्दातान्दै गयो जिन्दगानी
दिल खोली खुसीबाँड्न सकिएन कहिल्यै
सधैँ मुठी बान्दाबान्दै गयो जिन्दगानी
हेरी ल्याउँदा कोही छैन पराई झैँ लाग्ने
सबै आफ्नू ठान्दाठान्दै गयो जिन्दगानी
धेरैजना"मुखमा राम राम बगलीमा छुरा"
सहीमान्छे छान्दाछान्दै गयो जिन्दगानी
मैले देखेको अनौठो, खाली एउटा सपना थियो,
निद्रा भंगहुँदा त त्यो, जाली एउटा सपना थियो ।।
प्रशन्नता भरिपूर्ण, सुन्दर एक बगैंचाविच त्यो,
फूल झै थिइन् राम्री, माली एउटा सपना थियो ।।
छेउमा गएँ उनको, मुस्कुराउँदै हेरिन् एकोहोरो,
इशारा गरिन् बजाएर, ताली एउटा सपना थियो ।।
झिम्काउँदै परेली ती, भनिन् हेर्नुस त लौ मेरो,
जवानी र यो ओठको, लाली एउटा सपना थियो ।।
मुस्कुराउँदै थिए ती, फक्रिएका कोपिला जाँतहीं,
हातमा फूल संगैको, डाली एउटा सपना थियो ।।
कालो बादल झै केश, लोलाएका आँखा मृगसरी,
मीठो मुश्कान सुन्दरी, काली एउटा सपना थियो ।।
