मेरो जीवन मेरो गाथा सुन्ने यहाँ कोही भएन,
आफ्नै सम्झी मन मा उन्ने यहाँ कोही भएन ।।
बैगुनी लाई गुनलाउदै अप्ठ्यारो मा साथ दिए,
गुन सम्झी दिल भित्रै बस्ने यहाँ कोही भएन ।।
मैले रितु लाई बिर्सेंर सुनगाभा झै फुली दिए,
सुबाश लिन भमरा झै डस्ने यहाँ कोही भएन ।।
आज हजारौ लाई हात फैलाई साथ मागे मैले,
कसिलो त्यो अङ्गालोमा कस्ने यहाँ कोही भएन ।।
फगत् यौटा इच्छा अझै, पालेको छु मन भित्र !
भरोसा को दियो अझै, बालेको छु मन भित्र !
पिरती र युद्ध बिच, सबै जाहेज हुन्छ्न् भने,
झेल गरी तिम्रो गोटि, चालेको छु मन भित्र !
(भरोसा को दियो अझै, बालेको छु मन भित्र !)
एकान्त मा बलिन्द्र यि, झरी दिंदा अश्रु हरु,
ज्वाला सरी चोट हरु, गालेको छु मन भित्र !
(भरोसा को दियो अझै, बालेको छु मन भित्र !)
मेरो भाग खुशी सबै, सुम्पिएर तिमी लाई,
दु:ख-पिडा पोको पारि, हालेको छु मन भित्र !
(भरोसा को दियो अझै, बालेको छु मन भित्र !)
तरवारको धारमा प्यारको प्रहार खोज्दैछु,
मरुभूमिको झारमा फूलको बहार खोज्दैछु ।
विनासकारी बनेर प्रकृति जाग्छ तर्साऊँन,
सुनामीको मारमा मानब स्याहार खोज्दैछु ।
विजयपथ कर्मको छोडिएछ थाहै नपाई,
बारम्बारको हारमा हर्षित मुहार खोज्दैछु ।
कुसस्कारी बनेर समाज डुब्यो मदिरामा,
रेस्टुरेन्ट र बारमा धार्मिक बिहार खोज्दैछु ।
जिंदगी नै झरी जाने पात भएपछि ।
संगै मर्ने संगै बाँच्ने बात भएपछि ।।
लहलह झुल्दै बास्न छरी फुल्ने प्रित ।
अधुरो भो हृदयमा घात भएपछि ।।
लेखान्ताले मात्र हुने संसारको रित ।
बांधा लायौ मतलाको जात भएपछि ।।
बेवारिसे लास भए बाँचू या मरुँ म ?
अध्याँरोमा फसे दिन्मै रात भएपछि ।।
छोडेर गयो भन्दैमा रुनै पर्छ भन्ने छैन
यस्तै भन्दै थिइ मलाई छुनै पर्छ भन्ने छैन
के थाहा तीनलाई दु:ख कस्तो हुन्छ भन्ने
सजिलै भनिदिइ तिम्रो हुनै पर्छ भन्ने छैन
एकैपटक देख्दैमा पछि किन लाग्यै तिमी
सबै पहेलो त्यो सुनै पर्छ भन्ने छैन
दिन त उज्यालो जुनकिरिलेनी दिन्छ
उज्यालो देख्दैमा सधैं जुनै पर्छ भन्ने छैन
कहिले होला शान्ती नेपाल पूर्णरुपले जन्माउने।
सोर सिङ्गार सजाउदै यहाँ दुलहि झै अन्माउने।।
उठौ अब कम्मर कसी नबसौन थकित भई ।
बेलाआयो गाउ,बस्ती,शहर चारैतिर सजाउने।।
गरौ हजुर हातेमालो सबै मिली एकजुट भई।
बर्षौ पछी पालो आयो सुन्दर नेपाल बनाउने।।
अहकार र बैरिभाव यहाँ नगरौन एक अर्कामा।
कोही पराई हुन खोजे नजिक गई सम्झाउने ।।
देव्रे आँखा फरफरायो के हुने हो फेरि
पूरै शरीर थरथरायो के हुने हो फेरि
हुकुचिलले कराएर कुलच्छिन भो सधैं
भ्यागुतो नि टरटरायो के हुने हो फेरि
सबै कुरा बेस्वादिला मिठास छंदै छैन
टिम्मुर झैं परपरायो के हुने हो फेरि
चारै तिर विसंगति देख्दा छाती दुख्यो
लगातारै चरचरायो के हुने हो फेरि
अजम्बरी बुटी मिले तिम्लाइ नदीइ खादीन म !
स्वर्गजाने मौक़ामिले तिम्लाई नलीइ जादीन म !
यति धेरै माया गर्छु खै कसरी तिम्लाई भनु ?
पानी बिना माछा जसतै तिमि नभई बाच्दीन म !
शिब लाइ पार्बति राम लाइ सीता भए जसतै !
मेरो माया तिमि बाहेक अरुलाई साच्दीन म !
थाहा छैन यो दुनियामा अरु कसले के के गर्छन ?
पाइन भने तिमीलाई जुनी भरी हासदीन म !
सधै ख़ुशी भएको तिमीलाई हेर्ने मन छ मेरो !
दुखी हुञ्छ्यौ भने देखि कहिलै पनी नाच्दीन म !
अन्तै तिर मनहरु जोड्छु नभन्नु
यत्तिकैमा हाम्रो नाता तोड्छु नभन्नु
तिमी बिना सक्दिन म बाच्न एकै पल
बोरु मार बाटो अन्तै मोड्छु नभन्नु
ठट्टा गर्ने बानी आफ्नो ठट्टा गरिहाले
गल्ति भए माफि पाउ छोड्छु नभन्नु
पुर्वबग्छ मेची नदी पश्चिमबग्छ काली ।
पाखाभरी सधैंफुल्छ चम्पा गुरास लाली ।।
जात जाती र भेष भुषाको पहिचान ले ।
सुन्दर नेपाल सजाउने हामी सबै माली ।।
किन बस्छौ अल्छिमानी सबैमिली गरौ ।
उर्वर छ सधैं हाम्रो भुमी नराखौन खाली ।।
