चिम्सा चिम्सा आँखासंगै गुलाबी ती गाला देख्छु
कति राम्री छोरी मेरी चम्किला ती छाला देख्छु
आफ्नै भाषा आफ्नै धर्म साह्रै राम्रो मान्छिन् उनि
चट्ट मिल्या चोलीमाथि टल्किने ती माला देख्छु
चुल्बुले त छिन् नै उनि यताउता दौडिरन्छे
दौडिहिड्दा छङ्छङ् बज्ने हातैभरि बाला देख्छु
टन्न भर्छिन् पानी अनि राख्छिन् घैला कम्मरमा
मन्द मन्द मुस्कानसित चुस्त उनको चाला देख्छु
यस्ती राम्री देख्छे मोरी नेप्टी उसै छदैं छे उ
चिरीच्याट्ट गोरी सामु अरु सबै काला देख्छु
नबुझी नै बोल्छौ किन प्याच्च ।
जहाँ पायो तेही बस्छौ थ्याच्च ।।
सत्य मेरो मनको कुरा भन्या ।
हाँस्दारै'छौ पारीदिउकी क्याच्च ।।
मायाको यो मेरो बस गूड्दैछ ।
तिम्रो निम्ती ब्रेक हानु घ्याच्च ?
बोल्दैन है झुत्रेजेठा झुटो कैले ।
किन नाक पार्छौ सधैं ङ्याच्च ।।
मेरो जीवनसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।
थूक्नु न निल्नु सरि भैदियो मेरो कवितापनि ।।
न मिलेको गजल भैदियो न त फूलेको फूलसरि म आफै,
लेखेर नपढी मेटायसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।।
पिडा छ तर हाँस्छ, जोकरसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।
अनुहार छ तर ढाक्छ, मुखोटोसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।।
म आफ्नै रगत पियर राच्छस भा हुन्छु 'अर्याल कान्छो' !
मसी पिएर मशानसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।
न अँकुरित बिऊ बन्न सक्यो न त ज्यान लिने निहु नै,
शिशिर र बसन्तको साधसरि भैदियो मेरो कवितापनि ।।
संसारै भरि सुशान्ति छर्यौ तिमीलाई प्रणाम छ
अज्ञानता र अन्धकार हर्यौ तिमीलाई प्रणाम छ
"नबोल्नु झूटो,नचोर्नु कहिल्यै,नगर्नु काटमार"
भनेर महान उपदेश गर्यौ तिमीलाई प्रणाम छ
लत्याई दियौ बिषयी भोग र राजशी ठाँट बाँट
सन्यासी हुँदै साधुभेष धर्यौ तिमीलाई प्रणाम छ
"प्राणीमा दया देखाउनु सधैं"बारम्बार भन्दथ्यौ
देवलोकबाटै धर्तीमा झर्यौ तिमीलाई प्रणाम छ
सबैलाई सधैँ सिकायौ पाठ सद्भाव र सद्प्रेमको
हृदय भित्र सद्बिचार भर्यौ तिमीलाई प्रणाम छ
आज भोली बोली बार्यौ के भूल गरे मैले ।
माया प्रित अन्तै सार्यौ के भूल गरे मैले ।
युगौ युग सँगै बाँच्ने गरी बाँचा कसम,
मेरो चोखो माया मार्यौ के भूल गरे मैले ।
दुनियाँको नजरमा नाम कमाई बिद्धारानी,
जुनी भरी एक्लै पार्यौ के भूल गरे मैले ।
समयले तिमी बाट धेरै टाढा हुँदा पनी,
बर्र बर्र आँसु झार्यौ के भूल गरे मैले ।
सुनिन्दैछ, सुन्दर नेपाल मा भाग बण्डा हुँदैछ रे,
सन्तान सबै छुट्न लाग्दा मेरी आमा रुदैछ रे ।।
चार जात छत्तिस वर्ण एउटै साझा फुल्बारी मा,
एउटा थुङ्गा खस्न खोज्दा सयौ थुङ्गा रुदैछ रे ।।
जात, जाती, भेष-भुषाले सजिएको प्यारोदेश मा,
काखा, पाखा पार्न खोज्दा सबको मन रुदैछ रे ।।
जातिय र भौगोलिकमा शासन सत्ता तानातान ले,
गुरासफुल्ने पखेरु र डाफे नाच्ने तारेभिर रुदैछ रे।।
मन मिले माया प्रित लाउने छु यसपाली ।।
पिरतिले मनको छानो छाउने छु यसपाली ।।
आकाशको तारा टिपी दिनसक्छु म भन्दिन,
मुटू भरी माया लिई आउने छु यसपाली ।।
लेक बेँसी सधै भरी गर्दै सँगै हातेमालो,
तिम्रै साथ दुःख सुख धाउने छु यसपाली ।।
माया के हो थाहा पाए तिमी देखी टाढा हुँदा,
पोख्दै बह रुँदै गीत गाउने छु यसपाली ।।
हान्यौ लात टुक्रियो मन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
चोटै चोट बल्झियो झन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
मुटु भरी माया दिएँ, जिवन सुम्पेकै त थिएँ,
छोड्यौ आज मेरो आगन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
आँशुको ताल भयो, यो कस्तो बबाल भयो,
फिर्ता देउ मेरो चुम्बन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
अचानोमा पारी गयौ, जिउने आश मारी गयौ,
अलग भयो एउटै धड्कन, धिक्कार छ तिमीलाई ।
हिउदमा खहरे सुक्नु स्वभाविक हो,
बल्झेका चोट तिँ दुख्नु स्वभाविक हो ।।
सडकमा भलाद्मि हिडेको देखे पछी,
भुस्याहा कुकुर भुक्नु स्वभाविक हो ।।
अरुको कुभलो चाहने मान्छेलाई,
दुनियाँले थुक्क ! थुक्नु स्वभाविक हो ।।
दम्भ कहिल्यै गर्दैनँ निको मान्छे,
जुझारु पाईला रुक्नु स्वभाविक हो ।।
सुस्त सुस्त आयौ र दिल थमाएर गयौ ।
मनमा प्यार सल्के पछि रमाएर गयौ ।।
दुबै पट्टि पग्लिएछ नौनी सरी मन ।
आफ्नो दिलको हाल सब छमाएर गयौ ।
झुकेँ म तिमी सामु बिश्वास जिते पछि ।
तिमी मेरो भन्दै हक जमाएर गयौ ।।
लजाउदो मुहार लाली चढेको थियो ।
मन भरिको बिश्वास कमाएर गयौ ।
