दुश्मनको चौं घेरामा परेपछि थाह पाए,
निर्दयिले सबै कुरा हरेपछि थाह पाए ।
गाँस बाँस केही नभा दु:खि गरीब निर्धामाथि
अन्याय र अत्याचार गरे पछि थाह पाए ।
सुराकी हौ मार्छौ भनि यातना त्यो दिदाँ दिदै,
त्यसै माथि तुच्छ दागा धरेपछि थाह पाए ।
रुदै होलान् बालबच्चा आमा बाबा भन्दै गाँउमा,
मारे बरु मर्थे बेला टरेपछि थाह पाए ।
अन्याय र अत्याचारको बिरुद्धमा लड्दा लड्दै,
शान्ति देउन आमा भन्दै मरेपछि थाह पाए ।
मन परेर के गरु मन चोरेर गईन उनि,
आफ्नो भनि के गरु जुन बनेर गईन उनि ।
मुर्तिकार म पत्थरमा जिवन भर्ने गर्थे "ख्वाबि",
तोला-तोला भाउँ पर्ने सुन बनेर गईन उनि ।
बाँसुरीको बैनो छाडि सरगम सबै धितो थापि,
मिठो तर न्याउलीको धून बनेर गईन उनि ।
बढ्छ माया ऐचो-पैचो सुख- दु:ख गर्दा खेरि,
देउतासरि बरदान दिई एकोहोरो गुन बनेर गईन उनि ।
खाँचो थियो,सबै साँचो थियो,तर खै के बनेर गईन उनि,
अर्को-अर्को,चर्को-चर्को नचाहिदो नून बनेर गईन उनि ।
परै बस नजिक नआउ, तिमिले छोए मात लाग्छ
समाजले देख्यो भने, झनै ठुलो बात लाग्छ
बोलाईमा उच निचअनि, बार लाग्ला औकातको
मायामा त नारी पुरुष, मात्र दुइटा जात लाग्छ
यो मायामा हार हैन, जित पक्कै हुनु पर्छ
शिशिरमा झरे के भो, बसन्तमा पात लाग्छ
छुदै छुन्न नभन है, यदि सगै बस्छौ भने
जानि जानि नहाने नि, अन्जान मै लात लाग्छ
अहकांरलाई त्याग गरी, सत्यताको साथ देउ
चाहना ति ठुला राख्दा, मात्र शुन्य हात लाग्छ
गालि गर्दै सधै आमा ईज्जत फालि भन्छिन्,
राति पनि नभने रै हिड्न थालि भन्छिन् ।
जमनाले कोल्टे फेरयो बोल्ने हैन भन्दा,
अब कुलकै नाक काट्न पाईला चालि भन्छिन् ।
दोहरी र डिस्को जान्छु भन्दा आमा रुदै,
कुरा काट्छ समाजले बज्ला ताली भन्छिन् ।
बिश्वास त कस्को गर्नु घाति चिनिदैन,
राम्रो बोल्ने मान्छे पनि हुन्छन् जाली भन्छिन् ।
नसताउन मेरी छोरी खोजि राम्रो केटो,
बुझाईदिन्छु मसिंरमा पर्खि कालि भन्छिन् ।
घुम्दै थिए आज याद तिम्रै आउंदै थियो
आँखा भरी कालो बादल नै छाऊँदै थियो ।।
वरी परी सबै थिए खुसि बनेर जोडी
मुटु मेरो मन खोज्दै उतै धाऊँदै थियो ।।
रंग छर्ने प्रेमी गाई प्रेम गीत नै सँधै
ओठ मेरा खुल्थे गीत कतै गाऊँदै थियो ।।
खुल्थे फुल फुल्ने बैंश तिमी छैनौ यहाँ
बन्द थिए आशा प्रीत तिम्रै लाउँदै थियो ।।
मन मनै माग्थे तिम्रा प्रेम रस मैले
भुल्थे तिमी सितै मात तिम्रै पाउँदै थियो ।।
मुटु मेरो चर्किएर आज फुट्ला जस्तो भो
मेरी उनी तर्किएर माया, छुट्ला जस्तो भो ।।
किन तर्सिदैछु आफ्नो छाया हेर्दै आँफै
तस्बिरले नि फर्किएर गाला चुट्ला जस्तो भो ।।
सम्झ्नामा एकोहोरो हुँदा, रसाएछन परेलिहरु
अश्रुधारा धर्किएर खुशी लुट्ला जस्तो भो ।।
यसो झकायथे आहा !! कती मिठो सपना
भुई थर्कियर निन्द्रै टुट्ला जस्तो भो ।।
हाँस्दै हसाउने सधैं, कहिले नरिसाउने मान्छे म
आँफैसँग झर्कियर, पाक्कपुक्क कुट्ला जस्तो भो ।।
सलाई कोरे बिना आगो, बल्छ पछुतोमा
बस्दा बस्दै पनि शरिर, गल्छ पछुतोमा
सोच्दिन म भने पनि, बाध्य पार्छ सोच्न
मन भित्र आँधि तुफान, चल्छ पछुतोमा
आफैबाट अन्जानमै, ठुलै गल्ति हुदा
जिन्दगीभर त्यहि कुरा, खल्छ पछुतोमा
छहारीमा बस या त, हिउँ भित्र पस
भित्र भित्र मुटु आफै, जल्छ पछुतोमा
मनभरी आँधिहुरी त्यहि, आगो सल्कि दिदा
गल्दै गा'को देह एक दिन, ढल्छ पछुतोमा
बहुमूल्य मुटु आज सित्तै दुख्यो
पोखिएछ र पो, माया रित्तै दुख्यो
यादहरु संगालेथें मझेरीमा
मझेरी नै, भत्किएछ भित्तै दुख्यो
शिष्ट भाषा मिठो बोली आशा राखें
च्वास्स घोच्ने, शब्द दियौ चित्तै दुख्यो
धर्ती जितें, आकाश् जितें, संसार् जितें
तिम्लाई पाईन, जित्दा जित्दै दुख्यो
तिम्रो शहर् छिरेपछि मैले आफ्नो नाम पाएं
सम्मान् गर्यौ, परिश्रमको गर्नलाई काम पाएं
गरिबीको, सिरोटेले, चिसियाथ्यो डडाल्नो
डडाल्नो नै पोल्नेगरि न्यानो तातो घाम पाएं
भौतारिएं सडक् गल्ली लक्ष्य खोज्दै हिडें कति
सहजै त्यो, लक्ष्य चुम्न, सक्ने सुन्दर् ठाम पाएं
नौलो नयाँ शहर् देख्दा अन्योलमा परिगाथें
आत्मियताको, बर्को ओढें, शहर् भित्रै गाम पाएं
आफ्नो सीप आफ्नो कला, बिक्दैनथ्यो हिजोसम्म
सीप चल्यो, कला बिक्यो, तातो मिठो माम पाएं
मंसिर लाग्यो झ्याईकुटी पार्ने रहरै भो।
पराई घर डेरा अब सार्ने रहरै भो।
माया प्रितले रजाएर जूनीभरलाई सँगै,
जीबन यात्रा एकै साथ तार्ने रहरै भो।
नजर लाग्ला भनीकतै चोखो हाम्रो मायामा,
बारलगाई माया जाल्ले बार्ने रहरै भो।
दिएर खुशी सँधैभरी तिमीलाई खुशी राख्न,
आफ्नो रहर ईच्छाहरु मार्ने रहरै भो।
