शुद्द तिम्रो हृदय छ सधै तिम्रो हित हुन्छ
सत्य तिमी बोल्ने गर्छौ आशा गर्छु जित हुन्छ
नडराउ जतिसुकै बाधाहरु आएपनि
समस्याको गाँठो पर्दा फुकाउने मित हुन्छ
अधेंरीले बर्को मारे धैर्य मात्र गरि हेर
झरी जान्छ रात अनि बिहानीको शित हुन्छ
राष्ट्रभक्ती तिमीभित्र बग्छ नदी गंगा जस्तै
सुसेल्नु ति नदीसंगै त्याँहा मिठो गीत हुन्छ
औंशी पुर्णे चक्ररुपी दैवको यो खेलै त हो
घुमीफिरी आउँछ दिन् प्रकृतीको रीत हुन्छ
बिना काम धेरै कुरा, खोक्नु हुदैन
अघि बढ्ने पाईलाहरु, रोक्नु हुदैन
चिप्ला राम्रा कुरा भित्र, स्वार्थ हुन्छ कि ?
नबुझेरै तालिहरु, ठोक्नु हुदैन
लाग्छ नसा भन्ने था'छ, ठिक्क पिदेउन
बेहोस नै हुने गरी, धोक्नु हुदैन
आफ्नो शक्ति बिचार गरी, भारी रोजन
शरीरलाई थिच्ने भारी, बोक्नु हुदैन
काम गर्दा ढिलो चाँडो, हुन सक्छ नि
अदुरदर्शि बन्दै मिति, तोक्नु हुदैन
त्यो गजलकार, भाउ खोज्दै छ
गजल बनाउने, दाउ खोज्दै छ
जुनको बयान, कति गरु भन्छ
आफ्नै मुटु भित्र, घाउ खोज्दै छ
कलम चलाउन, मजा छ रे तर
जिवन चलाउने, नाउ खोज्दै छ
गासेर अक्षरहरु, माला बनाउछ
किताब छपाउन, साउ खोज्दै छ ॥
मेरो माया तीमिले सस्तो मोलमा किन्न खोज्यौ,
हेला गर्दै तीमिले आफ्नै बोलमा छिन्न खोज्यौ ।
माया को ब्यापार गर्ने बाजारु दलाल हौ कि ?
आँखा तर्दै तीमिले बिक्री रोलमा चिन्न खोज्यौ ।
नादान सम्झी मलाई दोबाटो मा छोडि दियौ,
स्वार्थ भर्न तीमिले गाउ टोलमा भिन्न खोज्यौ ।
लीलामी मा राखेको सस्तो माया मेरो होइन,
भुल गर्दै तीमिले बासी झोलमा गिन्न खोज्यौ ।
न जाऊ अहिले सुन्दरी, रात सुनसान छन
जता ततै जलिरहेको, बाटो भरी चिहान छन
एक्लै तिमी कता जान्छौ, शहर मातीने बेला
भालाद्मिको भेषमा, डुलीरहेको बेइमान छन
फूल रोजी हिड्छन सधै, गली गली ती रातमा
मित्रहरुको रुपमा, भंवराहरु शैतान छन
एक छीन यही बसी, पिडा मेरो हलुको गर
छाती भरी निष्ठुरीले, कोरेका निशान छन
अँध्यारो रातमा तिमी, कता कता हराउला
आज बस यतै यहाँ, बॉस बस्ने मकान छन
आफुलाई भन्दा धेरै तिमीलाई माया गर्छु काली
एक्चिम्टी सिन्दुरले तिम्रो खाली सिउदो भर्छु काली ।।
जिन्दगीका हरेकमोडमा सुख दु:खमा साथ दिन्छु,
तिमी मेरो भईनौ भने जिउदिन भो मर्छु काली ।।
जिन्दगीका हरेकमोड्मा साथ दिय तिमीले मलाई
अन्धेरा यि गोरेटोमा, रोषनी म छर्छु काली ।।
मैले जतिमाया गर्छु, तिमिले जती अली हैन
यस्तैमाया पाइरहे सधैं, सयौ जङ्घार तर्छु काली ।।
माया हुर्काई, पाली, पोसी गयौ ठूली !
फेरि किन अनायास, दोसी गयौ ठूली?
निभाउन साह्रै गाह्रो, निभ्दै निभ्दैन त !
वनमा हैन, मनमा आगो, झोसी गयौ ठूली !!
बल्न थाल्यो छाती पूरै, डडेलोझैँ दनदन !
हावा हम्की अगुल्टा, ठोसी गयौ ठूली !!
खडेरीका खहरेझैं, रित्ता नसाहरू !
नसाभित्र बग्ने रगत, सोसी गयौ ठूली !!
जुनीभरि यौटै बाटो, हिडौँ भन्या' हैनौ ?
मलाई छाडी मेचीमै, कोसी गयौ ठूली !!
जन्मी हुर्की बढ्या देशको नाउँ नसोध
गर्नु पर्छ माया अब, लाउँ ? नसोध
गुन् माथि गुनै, लाउँछिन् नेपाल आमा
सक्या छैनौ तिर्न ब्याज, साउँ नसोध
आक्रमण भाको छ हाम्री, आमामाथि
कहाँ लाग्यो अस्त्र भनि, ठाउँ नसोध
वेदनाका आँशु चुहि, ताल बन्दैछ
दु:खी आमा चट्ट छाडी, जाउँ नसोध
छिद्रै छिद्र पारेकाछन् आफ्नै भन्नेले
"बिना" मलम् भैगो तिमी घाउ नसोध
यहाँ ढुँगा चाल्दा, नुन हुने भए ।
जोगी लाई पाल्दा, गुन हुने भए ।।
औशी र पुर्णिमा नै, चाहिन्दैनथ्यो ।
लाखौं बत्ती बाल्दा, जुन हुने भए ।।
विरह को गीत, सबै ले गाउथे ।
सयौ बाँस ढाल्दा, धुन हुने भए ।।
धनी र गरीब, समान हुनेथ्यो ।
पत्रु लाई गाल्दा, सुन हुने भए ।।
फुस्कोमा बस्न, कसैकोहुन्न इच्छा ।
सधैं भित्ता टाल्दा, चुन हुने भए ।।
मिठा बात गरें तर झर्किएरै गयौ तिमी ।
हात जोडी फकाएथें तर्किएरै गयौ तिमी ।
दुनियाँ'नै भुलेको थें तिमीलाई पाए पछी,
तर एक्लै छोडी आज फर्किएरै गयौ तिमी ।
जुनीजुनी साथ दिन्छौ भनि सोंचे मैले तर,
टुटेका'ती सिसा जस्तै चर्किएरै गयौ तिमी ।
अनित्य'त्यो खुसी बन्यौ, अनि फेरी आज यहाँ,
बर्षा जस्तै अंश्रु भनि दर्किएरै गयौ तिमी ।
चोटै चोट दियौ कति, र नि धित नमरे'सी,
आलो घाउमा अझ बिष छार्किएरै गयौ तिमी ।
