राष्ट्र भक्ति गीत हामीले,गाउनु पर्छ अब।
सबै मिली दिगो शान्ति,छाउनु पर्छ अब।
संस्कृति र भेषभुषाको,सम्मान गर्दै हामी
दौरा सुरुवाल,चौबन्दी चोली,लाउनु पर्छ अब।
अन्यायी र अत्याचारीलाई,निर्मुल पारेर यहाँ
शान्ति संग जिउने अधिकार,पाउनु पर्छ अब।
सुतेको त्यो बस्ति पनि,व्युउँजाउनु पर्छ हेर
चेतनाको बिज छर्न गाउँ घर,दाउनु पर्छ अब।
पर्खिएर बस्नु सानु सुन लिएर आऊँछु ,
धेरै बर्ष खान पुग्ने नुन लिएर आऊँछु ।
फ़ाटेका ति भित्ताहरू टाली राख्नु तिमी ,
रंग्याऊँन भित्ताहरू चुन लिएर आऊँछु ।।
बियोगका गीत बजाई रुंछौ भन्ने सुंछु ,
मिलनमा नाच्न मिल्ने धुन लिएर आऊँछु ।
फ़ाटी सक्यो होला तिम्रो मखमली चोली ,
जाडो गर्मी दुबै धान्ने ऊन लिएर आऊँछु ।
म नेपाली नेपालकै लागि मर्न पाउँ !
म पौरखी शान्तिको विज छर्न पाउँ !
परिवंच हैन यहाँ विश्वासले जिती
म नियन्ता ग्रहितव्य काम गर्न पाउँ !
आमोदको अन्त्य भ'को यो भूमिमा अब
म हर्दम शान्ति अनि खुसी भर्न पाउँ !
बेद भाव र द्धन्दले ओत प्रोत यहाँ
म पात झैं अभाक्ति त छिटै झर्न पाउँ !
नजिक हुँदा मलाई बचनै ले टार्छौ किन ?
एकैछिन टाढाहुँदा आशु मात्र झार्छौ किन ?
लुकी छिपी जाउभन्छु ईशारा ले बोलाँउदै
आखाजुधाइ तीमी मायाजालमा पार्छौकिन ?
पल भर छुट्नु पर्दा सधैं म रुन्छु भन्छौ
एकैसाथ बसौभन्दा मायाअन्तै सार्छौकिन ?
झुटो होइन साचो प्रित मैले लाउछु भन्दा
मेरो माया बगाएर किनारामा तार्छौ किन ?
दशैं आयो राम्रै सङ्ग, मनाउनु है साथी
आफ्नो रीतिरिवाजमा, रमाउनु है साथी
केटा केटी आँगनमा, रौनकता छर्लान
बजारमा नयाँ लुगा, छनाउनु है साथी
आफन्त र नातेदार, सबै जम्मा होलान
आपसमा माया प्रीति, खनाउनु है साथी
जमरा र टीका लगाइ, नाचगान गर्लान
सबै लाई मीठा गीत, भनाउनु है साथी
मान्यजन र बूढाबूढी, आशिर्वाद देलान
सदप्रेमले हाँसी खुसी, बनाउनु है साथी
र्याल झार्दै मुखबाट, पोखिएर बाँच्नेहरु!!
गाई मारि गँहुतमा, चोखिएर बाँच्नेहरु!!
अझै कत्ति गरिरन्छौ, बलात्कार जननिको,
लालचाको तराजुमा, जोखिएर बाँच्नेहरु!!
घुम्ने मेच अन्धो मान्छे, टाँसिएर बसेको छ,
आफ्नै छाँया सँग, आफै ठोक्किएर बाँच्नेहरु!!
रङ्ग मञ्च तताउँछ, नामर्दले चिच्याउदै,
अघिपछि पाउ सार्दै, रोकिएर बाँच्नेहरु!!
अदृश्य पिडाले, गलायो तिमीलाई
शंकै शंकाले, जलायो तिमीलाई
स्वपनिल आखाँमा, बिभत्स दृश्य
सपनीले पनि, छलायो तिमीलाई
बिराजमान थियौं, मनको सिहासनमा
अबिश्वासले आफै, ढलायो तिमीलाई
बुझ्न नचाहादा, मेरो एथार्थता
ब्यर्थैमा चोटैचोट, फलायो तिमीलाई
प्रगतिले लामा पाईला चाली रहुन् समीपमा
टीका अनि जमराको थाली रहुन् समीपमा ।
दुर्गामाता दाइना हुन् है लक्ष्मीले बास गरुन्
बाटैभरी फूलैफूलको डाली रहुन् समीपमा ।
खुसीहरू आउन् अनि दु:खहरु हराउन् ती
जताततै विजयका ताली रहुन् समीपमा ।
बिजयादशमीको आसिर्बाद यही मिलोस
इज्जत र सम्मानका लाली रहुन् समीपमा ।
एकैछाक खाँदापनि अघाउने तै जोगी हो
रातैभरी पंचधुनी जगाउने तै जोगी हो।
सांसारिक मायाँमोह भोगविलास गुमाएर
शिरपाउ गेरुबस्त्र लगाउने तै जोगी हो ।
शंख फुक्दै रातीराती दशघर डुल्दै हिंडी
भुतप्रेत किचकन्या भगाउने तै जोगी हो।
भन्छन कोही सयौंघर डुलीआ'को भिक्षाबाट
भट्टी पुगी जाँडरक्सी मगाउने तै जोगी हो ।
तिमीलाई नसम्झी नै कुनै रात काट्या छैन
तिम्रै लागि साच्या मुटु अन्त कतै साटया छैन l
सम्झनामा तिमीलाई संगालेर सधै राखें
जतनले राख्या तिम्रो माया अझै फाट्या छैन l
सत्य सत्य झुट्टा कुरा मैले कैले गर्या छैन
कसमको कुरा गर्छौ किन मैले ढाट्या छैन l
बिपनीमा तिम्रै छाया तस्विर नि तिम्रै देख्छु
सपनीमा पनि कसै सित प्रिती बाट्या छैन l
