राष्ट्रियता धरापमा पार्दैछन् आमा
बलिन्धारा आशु झार्दैछन् आमा
जस्लाई पठायौ केही गर्लान भनि
नेपालीको आशा मार्दैछन् आमा
सुशासन यहा आउदैन कैल्यै
अपराधि अघि सार्दैछन् आमा
कुन भुमरीमा हाल्ने हुन देशलाई
भास बाटै नदी तार्दैछन् आमा
गजलहरु - पृष्ठ ७४
लेखकहरू
आँखा चिम्लेर पनि तिम्रै धूनमा
आँखा खोलेर पनि तिम्रै धूनमा ।।
रात दिन, साँझ बिहानी पनि
छैन काम, मात्र तिम्रै धूनमा ।।
जुनेली रात या औंशी अँध्यारो
आकाश हेर्दै बस्छुं तिम्रै धूनमा ।।
स्पन्दन होस् या सासको आरोह
लय हाल्दै बस्छुं तिम्रै धूनमा ।।
जीवनको शुभोदय खोज्ने अभिलाषा को संग छ ?
तयारी पूर्वक रचेको मृत्युको तमाशा को संग छ ?
आफैसंग संघर्ष गरी आँधीबेहरी रोकीरहे मुठ्ठीमै ;
हुत्याएर पर राख्ने भुमरीयुक्त निराशा को संग छ ?
आज प्रत्येक सजीवको मौलिक कृति लेख्न चाहन्छु ;
यो पातालमा सबैले बुझ्ने मनको भाषा को संग छ ?
म फेरी युद्द दोहोर्याउन चाहदिन यो विश्व समाजमा ;
बाँचेका मध्ये अहिम्सात्मकताको आशा को संग छ ?
अपूर्ण सपना सजाएं मैले!
आँफैंभित्र प्रफुल्ल रमाएं कैले!!
धन कमाउने रट लगाएं मैले!
सजल नेत्र प्रियेषिलाई अर्थाएं मैले!!
घर आगन छोडि हिड्दा,
भक्कानिएंको मनलाई सम्झाएं मैले!
पराय देशको गुल्लमी गर्न,
मरिभुमितिर यो कदमा बढाएं मैले!
अजनवी देशको नोकर बन्न,
आफ्नै जेथा शाहुलाई थमाएं मैले!
क्षमता को काम भन्दा, धेरै दाम खोज्न चाहन्न ।
अर्का को परीश्रम मा, मिठो माम खोज्न चाहन्न ।।
आफु गुण्डा गर्दी गरेर नै, पराइ को लुछी हिड्दै ।
हाटबजार र चौक चौक मा, नाम खोज्न चाहन्न ।।
भोको पेटलाई मेटाउन, पियासी हरु को घुईचोमा ।
पालो कहिले आउछ भन्दै, लाम खोज्न चाहन्न ।।
अन्ध्यारो नै हुन नपाई, गल्ली गल्ली चाहर्दै म ।
आफ्नो इज्जत बिकाउनलाई, साम खोज्न चाहन्न ।।
माफ गर है तिम्रो निम्तो मनाउन सकिन
भट्टिमा थिए लठ्ठिदै नशामा धाउन सकिन
पराइले तिम्रो सिउदो रङ्गाउदाको क्षण सम्झि
स्वाट्ट पिए रित्तो भो गिलास भुलाउन सकिन
रमाई रमाई चढ्यौ रे डोली पराइको नाममा
रत तिम्रो खुशिमा यो मुहार देखाउन सकिन
सम्झाए मन मनै आफैले आफैलाई भनि धेरै
यस्तै रैछ जिन्दगी विषले पनि मेटाउन सकिन
किन किन निष्टुरीको, माया धेरै लाउन थाल्यो
रात दिन उसैको नै, याद मलाई आउन थाल्यो
आफैलाई गाह्रो भयो, बेइमानको माया भुल्न
शकांलु ति कुराले नै, मनमा दाई दाउन थाल्यो
बार बार उसैलाई नै, जिन्दगि हौ भनिरहे
नरमाईलो सगिंतमा, गीत कस्ले गाउन थाल्यो
रोग भन्दा शोक ठुलो, हुन्छ भन्थ्ये बुढा पाका
त्यो शोकले आज मेरो, मनमा ठाउ पाउन थाल्यो
राधा हौ र पुरा छौ, आधा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ,
रंग हौ र रंगिन छौ, सादा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ ।।
क्रिष्ण छ र राधा छौ, सिँदुर भन्दा ज्यादा छौ,
मीरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ ।
धनबान बा की छोरी हौ मुला जस्ती गोरी छौ,
क्रुर हातले चिरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रैछ ।
मिठास छ र मिठी छौ, सबले मनपराउनी ठिटी छौ,
तिनै मिठास पिरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रैछ ।
फुलेछौ र गुलाब हौ,हर ख्वाबीकी खवाब छौ,
ट्याप्प टिपि गुलदशता भै बिदा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रैछ ।
शिर झुकाई ईन्द्रेणिले भन्छ'म'तिम्रै निम्ती आए ।
छाती फटाई बाद्लुले भन्छ मैले तिम्रै निम्ती धाए ।।
सिसिरयाम मा हावा को सरसराहट र बन पाखा ले,
भन्छ,दोहोरी र हाक्पारे मा तीमिसङ्गै गीत गाए ।।
सधैं कन्दरा मा निर्झर बग्ने झरना र पन्धेरी ले,
भन्छ,अजम्बरी साथ रहने तीमिसङ्गै प्रित लाए ।।
मिरमिरे मा सितको थोपा र जुन को किरण ले,
भन्छ,मुस्कुराउदै जिउनेआधार तीमिसङ्गै हित पाए ।।
तिमी आयौ यसरी जिवनमा मेरो !
फुले फुल प्रीतिको आँगनमा मेरो !
नाम लिन्छ तिम्रो नै हर सांस अब,
काबु छैन मेरो नै धड्कनमा मेरो !
देख्छु तिमी-तिमी नै हेर्छु हर कँही,
साँचे तिम्रै तस्विर यो मनमा मेरो !
साथ देउ जुनी भर् सहारा होईन,
थाम हात बाधा र अड्चनमा मेरो !
