सिर्जनाका चोरहरु धेरै बढे यहाँ
रचनामा फोहोरहरु धेरै बढे यहाँ ।
आजपनि अस्मीजीको गजल चोरियो
बैमानीका बागडोरहरु धेरै बढे यहाँ ।
कहिलेसम्म हामी त्यसै थुनिएर बस्ने
उपहासका खोरहरु धेरै बढे यहाँ ।
कोहीको नाम बेची आफ्नै बाढी ल्याउने
कोशी र तमोरहरु धेरै बढे यहाँ ।
तिमी गुरु पिरतीको म त तिम्रो चेला न हो
गरेदेखि मायाँ हुन्छ नगरे त हेला न हो ।
भेट्ने छुट्ने क्रमहरु चलिहाल्छ जिन्दगीमा
रुने हास्ने भन्ने कुरा ईश्वरको खेला न हो ।
चन्द्र आउने सुर्य जाने अनौठो यो सगरमा
ताराहरु झिलिमिली गोधुलीको बेला न हो ।
कतै भाग्य धनमा पर्ला कतै कोही भोकै मर्ला
ऐसआराम भोगविलास दुइपलको भेला न हो ।
अचेल म ब्यस्त भा'छु, ढुङ्गा हान्ने काम मिल्यो ।
सडकमा उत्री आछु, माथि बाट माम मिल्यो ।
आबरण बिग्रदैछ पक्कै ठूलो मान्छे हुन्छु,
नानाथरि नारा गाछु, सहयात्री लाम मिल्यो ।
जीत भए मन्त्री पक्का, हारे भने सहिद म,
धनि हुने क्रीया खा'छु, खल्तिभरि दाम मिल्यो ।
लाज शर्म पचाएर, सडकलाई जाम पार्ने,
ईजाजत मैले पा'छु, रांके शुभ साम मिल्यो ।
यो मुटुले मायाँ गर्ने पलहरु थिए
देउतालाई चढाएका जलहरु थिए ।
तिम्रो काखमा गुटुमुटु पार्नलाई कति
मखमली पछयौरी र सलहरु थिए ।
हाम्रो मायाँ देक्दाखेरि प्रतिश्पर्धा गर्ने
सयौं जना जमातका दलहरु थिए ।
भोकप्यास लाग्दैनथ्यो लागिहाले पनि
पिरतीका मीठामीठा फलहरु थिए ।
दैव ! तिम्ले सधैंभरि हराएरै छाड्यौ l
जताततै बिल्लीबाठ गराएरै छाड्यौ l
फुल्नुपर्ने फूलहरु ओइलाउन थाल्दा l
बेदनाका आँशु हरु झराएरै छाड्यौ l
सबै तिर भताभुङ्ग लथालिङ्ग भयो l
दिनदिनै आपतबिपत पराएरै छाड्यौ l
तर्सिएर भित्रभित्रै दुख्न थाल्यो छाती l
मुटु पनि कम्जोर भयो डराएरै छाड्यौ l
नेपालमा जन्मे नेपालमा हुर्के, नेपालमै मर्न पाउँ
जे गर्छु कर्म बाचुन्जेल सम्म, नेपालमै गर्न पाउँ
सुखमा खुशी बडौला यिनै, डाडा र पाखा लाई
दु:खमा पनि बनेर आशु, यहि माटो झर्न पाउँ
देशले मागे बगाई रगत, निस्वार्थ भाबले
सिचेर धर्ति फुलाई फुल, सुवास छर्न पाउँ
अन्तिम इक्षा देशको निम्ती, बलिदान केहि गरी
सार्थक पार्दै यो जिन्दगानी, बैतर्णी तर्न पाउँ
परेलिका बाँधहरुमा तिमीलाई नै खोजिरहेँ।
ओइलेका यादहरुमा तिमीलाई नै खोजिरहेँ।।
गयौ मेरो मनमुटुको चारै घेरा नाघि तिमी
यो मुटुको साँधहरुमा तिमीलाई नै खोजिरहेँ।।
अनायासै अस्ताईदियौ तिमी मेरो जिवनबाट
आकाशका चाँदहरुमा तिमीलाई नै खोजिरहेँ।।
हरपल आउँछ्यौ अनि झस्काउँछ्यौ मलाई
स्मृतीका यि खाँदहरुमा तिमीलाई नै खोजिरहेँ।।
आजभोलि यस्तोलाग्छ, झुकेको छ देश मेरो ।
परदेशीको दिलमा पनि, दुखेको छ देश मेरो ।
हाम्रो गौरव गाथा के हो? धेरै लाई थाहै छैन ।
सगरमाथा हाम्रो आफ्नै, लुकेको छ देश मेरो ।
छिमेकीछन् झलमल्ल, हाम्लाई अँध्यारोमा ।
बगेकाछन् कोशी काली, सुकेको छ देश मेरो ।
चोरबस्छन चौतारीमा, सज्जन पाउँछ शूली ।
असक्त र निमुखालाई, भुकेको छ देश मेरो ।
झल्कोमात्रै गाउँघरको आउँदाखेरी अलिअलि
चारैतिर दशैँतिहार छाउँदाखेरी अलिअलि ।
मलाईपनि सँगै जाउँ लाग्दोहोनि मनैभरी
परदेशी यी गाउँघरतिर धाउँदाखेरी अलिअलि ।
धान पाक्यो कार्तिकमा फूल फूले बनैभरी
काली गाई सेती भैंसी ब्याउँदाखेरी अलिअलि ।
बैनी माला गाँस्दै होलिन् छोरी गीतमा नाँच्दै होलिन्
सबैजना देउसीभैलो गाउँदाखेरी अलिअलि ।
प्यारी घरमा बाउआमाको हेरविचार गर्दैछन् कि
बुढेसकालमा रोगब्याधी पाउँदाखेरी अलिअलि ।
खुकुरीमा आउनु धार लगाऊँनुछ अब !
सुतिसके राष्ट्रनायक जगाऊँनुछ अब !
कति दुःख कष्ट गर्ने हामी नेपालीले !
खेदोलगाईं खाड़ीतीर भगाऊँनुछ अब !
बेला यो ऊँदोबगाई ऊँभो तीर खोज्ने !
कर्णालीमा त्यीनिलाई बगाऊँनुछ अब !
त्यागौं तेरोमेरो सबै निस्वार्थ भई यहाँ
साँचो राखी ,झूटोलाई डगाऊँनुछ अब !
