छोडेर जानेले झूटो माया लायौ किन
आँसुले बिदाई गरी अन्तै धायौ किन॥
अर्कैको साथमा कुम जोडी जानु रै'छ
नौतंगी कसम त्यहि दिन खायौ किन॥
चादनी रातको छायाँ बनि दिन्छु भनि
कुहिरो बादल लागी आज छायौ किन॥
दुखाई दिलमा जानु थियो भने टाढा
जोडेर साइनो एक छिन आयौ किन॥
नजरमा नजर, मिलाउन आउँ
फाटेको योमन, सिलाउन आउँ
तिम्रै नाममा, रित्तियो आँशु
हासो र खुशी, दिलाउन आउँ
मुटुमा छ सधै, बिझाउने काडा
प्रेम को फुल, खिलाउन आउँ
गहभरी भयो, तृष्णै तृष्णा
योबन प्याला, मिलाउन आउँ
कहिले तल कहिले माथि छुँदै छुँदै गयो दशैं
सबै सङ्ग बिदा मागी रुँदै रुँदै गयो दशैं
विगतलाई बारम्बार सम्झिएर बस्दा
केही खुसी केही दु:खी हुँदै हुँदै गयो दशैं
सबै सङ्ग बिदा मागी रुँदै रुँदै गयो दशैं
केही खुसी केही दु:खी हुँदै हुँदै गयो दशैं
चोरकै मालाहरु उनीन्छन यस्तै हो
वाह ! वाह ! तिनैका सुनीन्छन यस्तै हो ।।
बोल्नको पीठो बिक्ने त उखानथ्यो
बोल्यौभने मुखहरू थुनीन्छन यस्तै हो ।।
गर्ने र खानेको त जमानै हरायो
जाली र ठगमात्रै चुनीन्छन यस्तै हो ।।
जति साधु बन तिमी चोर नै हुन्छौ
असलहरु खराबमै गुनीन्छन यस्तै हो ।।
डूल्दैछौ की बन-पाखा पटुकी कसी तिमी ।
मेला-पातमा खाई न खाई घुंडा धसी तिमी ।
चखेवाको जोड़ी झैं हाम्रो साथ छूट्दैनथ्यो ।
रुदैछौकी भंज्यांगको चौतारीमा बसी तिमी ।
सम्झनाले सताऊँदा, मनको बह पोख्दैछु ।
पानामा दुई-चार शेर कलमको मसि तिमी ।
कस्तो कर्म लेख्यौ दैव सधै टाढा हुनु पर्ने ।
सोच्न बाध्य भयौकी पीड़ा भित्र फसी तिमी ।
उनि रुँदा गाँउघरमा, फाट्दैछु म परदेशमा ।
दुखी दिन सन्चो भन्दै, ढाँट्दैछु म परदेशमा ।।
बेचिएर आफ्नै मोलमा, तोला निक्कै जोड्छु भनि ।
शुन्य हात लाग्ने पल यि, काट्दैछु म परदेशमा ।।
हुरी झैँ रहर उमेर, सम्झौतामा बाँधिएछी ।
खुशी हजार बेतनमा, साट्दैछु म परदेशमा ।।
चरी जस्तै उढ्न खोज्छु, बोझहरुले निसासिँदा ।
पखेँटा छिनाई आफै म, डाँठदैछु म परदेशमा ।।
रिस राग, सबै छोड
मात्रा चोखो, नाता जोड ।
फुल भए, माया प्रिती
माली बनी,सधैं गोड ।
झुट्टा भए, बाचा हरु
किन दिनु, साथ तोड ।
मेरो लागि, माया भए
त्यो मन, एतै मोड ।
दु:खसँग लड्न सिक कायर भई हार नमान ।
सुखसँग दुइ-दिन बाच्दा कहिल्यै नी घार नमान ।।
खुशी सधैं आफ्नो हुन्न पहिरो झै खस्छ हजुर ।
पल भर को हासो पाउदा जिन्दगीको सार नमान ।।
सङ्गै बग्ने दुई किनारा भङ्गलोमा छुट्छ हजुर ।
कर्म खोटो भयो भन्दै बिधाता को मार नमान ।।
शिखर सधैं चुम्न खोज्दा हुन्छन यहाँ खोस्नेहरु ।
तीम्रो बाटो छेक्यो भन्दै तगारो को बार नमान ।।
हतासमा परेर गल्दै थिए म
बेहोशीमा विस्तारै ढल्दै थिए म
सुनेर खबर तिम्रो बिहे भाको
हैन भनेर मन छल्दै थिए म
जब देखे तिमी अर्कैको साथमा
पथ्थरमा मुटु बदल्दै थिए म
किन किन भट्टिकै मात सम्झिन्छु म
भट्टिवाल्नी कान्छी कै हात सम्झिन्छु म
जब दिन्छे मस्किदै सरावको झोल
जिस्किएको अघिल्लो रात सम्झिन्छु म
यसरी नै जिस्किदै जादा कुनै दिन
फेरी कतै लाग्छ कि बात सम्झिन्छु म
