बिहाँन उठ्छु हात मुख धुन्छु ।
देवता मानी आँगनिको ढुंगालाई पुज्छु ।।
मन पवित्र भए जान पर्दैन काँसी ।
हजुर बाको अर्ती उपदेश गुन्छु ।।
कता जाने के गर्ने कसलाई भेट्ने ।
मनमा मन्थन गर्छु सोचमग्न हुन्छु ।।
हिजोको कुरा इतिहांस भई सकेको छ ।
दिन भरीको नविन योजना बुन्छु ।
छिमेकिले सिमा मिच्दा, आशु मात्र बहने भो
बहादुरका सन्तान हामी, नामै मात्र रहने भो
पुर्खाहरुले देश बच्चाउन, काङ्गडासम्म लडेथे
शन्तति लाई धेरै हुँदा, ईतीहास मै रहने भो
बाउबाजेले आफ्नो क्षत्र, टिस्टा सम्म फैलाएथे
दुस्टहरुको छल्कपट मा, मेची मात्र रहने भो
सानो तर सुन्दर नेपाल, त-त म-म ताना-तान ले
घर भित्रै को झगडामा, सत्रु खुशी रहने भो
तिम्लाई भनी, टिपेर रातो, गुलाव ल्याको छु !
स्विकारछौ की, भनी मायाको, प्रस्ताव ल्याको छु !
सोधिनौ तिम्ले, कहिल्यै पनि, प्रश्न जुन् मलाई,
सजाई मोति, आँखामा मेरो, जवाब ल्याको छु !
एकै पन्नामा, अँटेन सबै, भावना दिल को,
लेखेर सारा, मनको व्यथा, किताब ल्याको छु !
कती रात् बिते, गनेर तारा, कती दिन् टोलाई,
बुझ्दिनौ था' छ, त्यसैले आज, हिसाब ल्याको छु !
सम्झनाको तरेलीमा बसेर त हेर ।
तिम्रो लागि मरीदिन्छु डसेर त हेर ।
चाहन्छु म तिमीलाई र'पो मायाँ गर्छु
हैन भने मन भित्र पसेर त हेर ।
बिछोडको पल साह्रै नै'घातक हुन्छ
झुटा प्रित भित्र तिमी फसेर त हेर ।
दिन्न चोट बरु ज्यान दिन्छु हैन भने,
मायाँ गरि दिल भित्र कसेर त हेर ।
प्रेम दिवस उन्मातको, रहर नबनोस
मिठो होस प्रेम रस, जहर नबनोस
माया त्यति सस्तो हुन्न,पैसाले किन्न पाउने
हेर्दा राम्रो उपहारको, लहर नबनोस
जुनि जुनि साथ दिने, आटिलो त्यो हृदयमा
कल्पनाको मात्र छोटो, प्रहर नबनोस
ढकमक्क सुनगाभा, गुँरास भई फुलिरहु
डुङ्डुङ्ति गन्हाउने, शहर नबनोस
मेरो गौतम बुद्दको देश, पराइ हुदै छ ।
छिमेकिको लागि देश, कराइ हुदै छ ।
सगरमाथा लुंबिनि सबै उस्को भंछ ।
भरात तिर नेपाल देश्को, सराइ हुदैछ ।
नदिनाला बेचिसके अब, के नै बाकिछ?
नेताहरुलाइ सबै पहाड, तराइ हुदैछ ।
घर पोलेर खरानिको के, दुख भो र?
रास्ट्रघाति नेताहरुको, पेट भराइ हुदैछ ।
दैव तिम्ले मान्छेको के जुनी बनायौ?
घात गर्छन् स्वार्थी अनी खुनी बनायौ!
बनाउन यो सृष्टि तिम्रै हात छैन भने!
किन देउता ?ढुंगा पुज्दै छूनी बनायौ!
दैव पूजें केही पाईन सोध्छु के रच्यौ?
माहाजालमा हेर!कस्तो बुनी बनायौ!
यतीधेरै घात हुन्छ यो पापी संसारमा!
अर्को जुनी नदेऊ भन्दै रुनी बनायौ!
तिरस्कार गरी नमारौं कहिल्यै सहिदका सपना
घुयेंत्रो हानी नझारौं कहिल्यै सहिदका सपना
स्वदेशको लागि बहाए रगत जीउ ज्यान अर्पेर
यता न उता नपारौं कहिल्यै सहिदका सपना
छाडेर गए हामीलाई खुसी समुज्वल भविष्य
कृतघ्न बनी नटारौँ कहिल्यै सहिदका सपना
स्वतन्त्रताको बिरुवा रोपी सुम्पेका फलाउन
रछ्यान माथी नसारौँ कहिल्यै सहिदका सपना
भरोषा गरेथेँ ढल्यो आज फेरी
खरानी भएरै बल्यो आज फेरी
दियौ घात धोका कसम बिर्सनाले
विचारेर मष्तक गल्यो आज फेरी
उडाएर स्वप्ना अधिक शून्य पार्दै
मनैमा हुरी पो चल्यो आज फेरी
कपटले सबै चीज निखारेर लुट्दै
अधर्मी निठुरले छल्यो आज फेरी
शेर, मतला र मकता जान्नेको आफ्नै गजल !
सरस काफिया, रदिफ छान्नेको आफ्नै गजल !!
हास्य, व्यंग्य, श्रृंगार, अनुराग प्रणय रसको,
बहरमा सही झटारो, हान्नेको आफ्नै गजल !!
मिसरा ए उल्ला र सानीको स्वतन्त्र भावलाई,
मीठासपरक छन्दले, झान्नेको आफ्नै गजल !!
गजल्मा पर्सियन उर्दू, मूल शैली हुनै पर्छ,
भनी पुरातनबाद नै, मान्नेको आफ्नै गजल !!
समय अनुकुल आफ्नै, परिबेशमा यसको,
गर्नुपर्छ विकास भनी, ठान्नेको आफ्नै गजल !!
ज्ञान शून्य गजलको, चोरेर शेर अर्काको,
सर्जक बनेर लाइक, तान्नेको आफ्नै गजल !!
