दुइ दिने जीन्दगानी हामी बाँचौ है मिलेर काली !
आज यो साँझ कति रंगिन नाचौ है मिलेर काली !!
जल्दै छन् प्रेमका दियो कति शान्त छ आभास !
हाम्रो माया सँधैभरि यसरि साँचौ है मिलेर काली !!
ढल्दै छन् साँझका तृष्णा रात बित्छ तिम्रै साथमा !
साथ रहोस सँधैभरि यसरि न भाँचौ है मिलेर काली !!
माया मेरा मनमा छाँया तिम्रा तनमा सँधै रहोस है !
कथा रहोस संधैभरी यसरि न जाँचौ है मिलेर काली !!
धर्तिकी अप्सरा स्वर्गकी परी
कहाँ गयौ, मलाई बेहोस् गरी
आंखामा बस्यौ, मुटुभित्र पस्यौ
सम्झनामा आई रहन्छ्यौ, सानु घरीघरी
मायागर भन्दिन म,छोडिजान्छयौ भने
तिमी नै भन सानु, बा चौ म कसरी
मलाई दुख्दा हास्छ्यौ की, थाहा छैन मलाई
शाहनुभुतिका शब्दले, भन्छ्यौ कठैबरी !
दुई शब्द लेख्न जान्दा किन गर्छौ गाली ।
तीम्रो कुरो सुन्दै सबैले बजाउदैनन ताली ।।
उम्रिन्दै मा तिनपात को कोही हुन्न हेर ।
साहित्यमा नभए को किन बन्छौ जाली ।।
सबै आफ्नो रचना मा परीश्रमी हुन्छन ।
अरु को नै वाल हेरी किन हुन्छौ माली ।।
थोप्रा न सोप्रा प्रियन्का चोप्रा भने जस्तै ।
आफ्नो रुप नहेरी नै किन ताक्छौ साली ।।
गलेको मन लिएर के मनाउनु प्रेम दिवस
जलेको मन लिएर के मनाउनु प्रेम दिवस
सयौ जुनी माया गर्छु अति तिमीलाई भनेर
छलेको मन लिएर के मनाउनु प्रेम दिवस
आशा अनि विश्वासको जब भरै ढाल्यौ हेर
ढलेको मन लिएर के मनाउनु प्रेम दिवस
पसिनाका खोली खोल्सा, तरेको म मान्छे !
यी गहमा सधैँ आँसु, भरेको म मान्छे !!
जहर छर्नु पर्दो रै'छ, अमृत फलाउन !
त्यही काइदा जान्नेले, हरेको म मान्छे !!
कतै सुनैसुनको महल, कतै ओतै छैन !
झुप्रो छाप्रोबाट समेत, झरेको म मान्छे !!
धर्ती स्वर्ग हुने रै'छ, लुट्न सक्नेलाई !
नर्कै प्रिय ठानी यता, तरेको म मान्छे !!
इन्द्रेनीझैँ तिम्रो जीवन !कति सुन्दर जीवन !!
सायद ज्युनै नजानेर, मरेको म मान्छे !!
मुटु फुट्ने रातहरु फुल्छन कि कतै स्विटी
मन जुट्ने बातहरु झुल्छ्न कि कतै स्विटी
दुइ पंक्षी मायाका उडछन सँधै एकै बेगमा
तन लुट्ने मातहरु घुल्छ्न कि कतै स्विटी
खोइ कता चाहना बासना छरिन्छ कि यता
जीवन खुटने जातहरु खुल्छन कि कतै स्विटी
खुली बोल्नु भावना कल्पना रित्तिन्छ कि यता
जोबन फुट्ने घातहरु चुल्छन कि कतै स्विटी
भौतारीदै हिडेकी छु, दोबाटोमा छ जिन्दगी
दिन रात दु ख गर्छु, यो माटोमा छ जिन्दगी
देखेका ति महलले, बास दिने छैन मलाई
झुत्रा बस्त्र सुख्खा रोटी, र आटोमा छ जिन्दगी
सुनाउ त सुन्छ कस्ले, मेरा सारा पिर ब्यथा
हेनै सक्छौ भने हेर, यो टाटोमा छ जिन्दगी
जहाँ गए जस्तो भोगे, सुने धेरै कुराहरु
थाह भयौ सत्यताको, त्यो पाटोमा छ जिन्दगी
राति सपनीमा, उनलाई देखेँ,
मेरो यो मनकी, जूनलाई देखेँ !
बत्तीसै लक्षणकी, कति विघ्न राम्री ?
बैगुन केही छैन, गुनलाई देखेँ !
उनीविना एक पल, पनि के बाँचुँला ?
मुटु हुँदै बग्ने, खुनलाई देखेँ !
कसरी भुलू खै, मनै हर्ने छुनमुन ?
सम्झी पागलतुल्य, हुनलाई देखेँ !
जीन्दगीले केहि छोडे सरी
जीन्दगीले केहि मोडे सरी
कता कता मुटु दुख्छ मेरो
जिन्दगीले केहि फोडे सरी
आशा माया किन बढ्छ मेरो
जिन्दगीले केहि गोडे सरी
फुल पनि काँडा जस्तै लाग्छ
जिन्दगीले केहि तोडे सरी
आँशु हाँसो छुट्छ यहाँ मेरो
जिन्दगीले केहि जोडे सरी
मेरो देश तेरो देश होला यदि यहाँ फुटिन्छ भने !
मेरो भेष तेरो भेष होला यदि यहाँ टुटिन्छ भने !!
गाउँ घर टोल केहि नरहला हामी पराइ भए !
मेरो धुरी तेरो धुरी होला यदि यहाँ भूटिन्छ भने !!
बाबा आमा दाई केहि नरहला हामी चिरिए देखि !
मेरो नाता तेरो नाता होला यदि यहाँ छुटिन्छ भने !!
मेला पात पैंचो केहि नरहला हामी बाँडिए देखि !
मेरो दुख तेरो दुख होला यदि यहाँ चुटिन्छ भने !!
नदि नाला ताल केहि नरहला हामी छाटिए देखि !
मेरो पर तेरो वर होला यदि यहाँ ढुटिन्छ भने !!
