मान्छे मान्छे बीच पनि किन भिन्दै नजर् हुन्छ
आस्था टुटे बस्ती पनि काँस फुल्ने बगर् हुन्छ
काटे रगत् रातै बग्छ दर्दहरु एकै हुन् नि
उचोनिच हैन यहाँ भाबनाको सदर् हुन्छ
चुल्हो चौको किन बार्छौ कोही हुन्न सानो ठुलो
सम्मानले नै सबै जातको समाजमा कदर हुन्छ
उस्कै हात् को श्रम चल्छ पानी किन चल्दैन त
तिमी हामी जुट्यौं भने बिसंगती बदर् हुन्छ
तड्पियर म बस्दा धेरै धेरै खुशी हुदी रहेछौ
मेरा तस्बिर सारा जलाई उस्कै फोटो छुदी रहेछौ!!
बैगुनिलाई माया गर्दा जिन्दगी भो घरको न घाटको
साँझ जब ढल्न थाल्छ, उस्कै साथ हुदी रहेछौ !!
इज्जत तिम्रो सारा लुटी बद्नामी गरी छाड्दा ,
पस्च्यताप गर्दै कुना पसी रुदी रहेछौ !!
तिमीलाई त सस्तो भाथ्यो मेरो चोखो माया
मेरो नाम लिदै फेरी आज किन कुदी रहेछौ !!
अनि मनको रणभूमिमा चुकेपछी थाहा पाए ;
जुन प्रेममा बन्धक मन फुकेपछि थाहा पाए ;
अझै क्रमश: भत्किदै गएका रहरहरु मनबाट ;
अब दुनियाको सामुन्ने नै थुकेपछी थाहा पाए ;
र त्यागका क्षणिक लहरमा समाप्त भयो खुशी ;
मेरो बन्द आँखामा आँशु सुकेपछि थाहा पाए ;
स्वतन्त्र थियौ तिमी जे चहान्थ्यौ पुरा गरेउ ;
आज पराईको घुम्टो भित्र लुकेपछी थाहा पाए ;
खरानी भो भनी छोड्यौ लासै जल्याथेन,
हुर्र बल्यौ भनी छोड्यौ बॉसै जल्याथेन ।
तिम्रो मेरो बिस्वासको खाका जलाउदा,
जल्नु पर्ने सबै हो त्यों आशै जल्याथेन ।
पोल्दा पोल्दै छोड़ीदियौ अर्ध कल्चे पारी,
जलाएर छोड्यौ तर खासै जल्याथेन ।
सपुर् बत्ती चढ़ाएका चित्ता माथी तिनै,
दसिसुद्ध थुप्रिएको रासै जल्याथेन ।
आओस बहार जीवनमा सत्तरीका साथमा
जागोस भाग्य चम्केर सबै नेपालीका माथमा॥
दु:ख अनि पिडा र कष्ट हटुन जन जनका
पूर्णानन्द प्राप्त होस नेपाल आमको गाथमा॥
निष्ठाले घर गरोस भावना त्यो उच्च होस
सत्यता अघि बढोस कोहि नपरोस घातमा॥
जाली ति बिचार अनि कार्य समुल नष्ट हुन
बुद्धि पलाओस सबमा वजन होस बातमा॥
शुभ-कामना सबैलाई नया सालको ।
छुट्टै उमंग जागोस फेरी नया खालको ।
जे जे भयो बिर्सिदिनु सबै भूल सम्झेर ।
फेरी नौलो पाइला हिडौ नया चालको ।
हिजो सम्म जस्तो भयो भूल सुधार गरौ ।
खबर सुन्न पाइयोस अझै नया हालको ।
शांति छाओस जताततै देशले निकाश पाओस ।
भन्दै सबै सुन्न पाऊ भाका नया तालको ।
सबै गुरु छैनन कोही चेला ।
पर्छ कैले आँफै कहाँ फेला ।।
भोक भोकै दु:ख गर्दा पनि ।
छैन साथी भने जती जेला ।।
तिहारको मुख पर्यो अचेल ।
सबैभए होलान साथी भेला ।
सानै देखी म पर्देशी भा'छु ।
बिहेगर्न छोरी कस्ले देला ।।
कतीगर्नु जिन्दगीमा काम ।
हातैभरी उठ्यो ठुलो ठेला ।।
सबै भन्दा ठुलिठाली हुनिखानी तिमी
स्वीकार गरेँ अरुभन्दा भाग्यमानि तिमी
छाक नपाइ जीवन धान्न धौ धौ परेकाको
जुठै छाक दिएपनि अन्नादानी तिमी
मन्दीर मुर्ति पाखा लगाई तिम्रै पुजा गर्ने
थाह पाएँ उनका लागि भगवान नी तिमी
हकिकत त के भनौं खै थाह भा'कै कुरा
सोझा ती गाउँले बिचमा स्वाभिमानी तिमी
हङ्गामा नै मच्चियो रे मैले मुटु साट्न खोज्दा,
गल्ली-गल्ली फैलियो रे मेरो खुशी फाट्न खोज्दा ।।
समर्पित भई साथ नछुट्ने बाचा कसम खाउ भन्थे,
फूलपाती नै ओइलियो रे देउराली मा भाक्न खोज्दा ।।
अन्धेरी को जुन तीमी, छाया बनी पछ्याउ भन्थे,
गोरेटो नै सागुरियो रे मैले जीवन हाँक्न खोज्दा ।।
कांडा बिच गुलाब त्यों, मुस्कुराउछ किन ?
तारा बिच एक्लै चाँद , जग्मगाउछ किन ?
कोशिस गरे पाइला सार्न, जीवन उनी बिना,
हिम्मतिलो खुट्टा मेरो, डग्मागाउछ किन ?
जलाई दिए तस्वीर उनको, प्रेम पत्र संगै,
उस्कै माया यो मुटुमा, सल्बलाउछ किन ?
प्यारो लाग्छ अँधेरी नै, मलाई आजभोली,
जून बनी मुहार त्यों, चम्चमाउछ किन ?
मस्त सुत्दै होली ऊ, कसैको अंगालोमा,
उस्कै याद नींद मेरो, खल्बलाउछ किन ?
