सपनाको हुरी चले सरी चल्छ मुटु यहाँ ।
निराशाको दियो बले सरी बल्छ मुटु यहाँ ।।
जिबनको आशा तिमी भए किन बढ्छ घात ?
वियोगको राँको जले सरी जल्छ मुटु यहाँ ।।
कल्पनाको यात्रा तिमी भए किन चढ्छ मात ?
बिछोडको पिडा फले सरी फल्छ मुटु यहाँ ।।
सम्झनाको साथी तिमी भए किन लड्छ रात ?
बेदनाको घाउ गले सरी गल्छ मुटु यहाँ ।।
भावनाको संसार तिमी भए किन सढ़छ जात ?
संयोगको आश ढले सरी ढल्छ मुटु यहाँ ।।
उँभोतिर देख्दा उँधो झर्यौ र मन दुख्यो,
वारितिर देख्दा पारि तर्यौ र मन दुख्यो ।
'तिम्रै निम्ति बाँच्छु-मर्छु' भनी कसम खाई,
आज पर झनझन् पर सर्यौ र मन दुख्यो ।
छेपारोझैँ रङ्ग फेर्ने गजब रै'छ बानी,
नचिनेको मान्छेजस्तै गर्यौ र मन दुख्यो ।
आफ्ना निम्ति हाँसीहाँसी मर्ने मान्छेलाई,
जानीबुझिकन दागा धर्यौ र मन दुख्यो ।
तिमीले नै मुटु खोस्दा लागेको यो घाउ,
उसैमाथि नुन र चुक छर्यौ र मन दुख्यो ।
अरु नै वर खोज शान्ती ।
अन्तै घर जोड शान्ती ।।
हाम्रो मेल हुन असम्भव ।
मेरो पीछा छोड् शान्ती ।।
तिमीलाई मेरो सल्हा नै भो ।
मेरो मुटु फोड शान्ती ।।
मायाँले पेट भरिन्न हेर ।
मनको भावना तोड शान्ती ।।
अघी पछी जन्ती थिए ,तिमी थियौ मेरो साथ
अग्निलाई साछी राखी ,थामेकी थियौ मेरो हात !!
कती सुहाएको जोडी भन्थे ,खुसिले गद्गद थिए सबै
लजाउदै लुकी लुकी हेर्थ्यौ ,हेराइ मै लाग्थ्यो मात !!
सिउदो मा सिन्दुर हाली ,ल्याएको थिए आफ्नो बनाइ
घुम्टो फ्याकी टाफ कसेछौ ,गर्यौ किन विश्वाश घात !!
मन्द मन्द मुस्कुराउदै तिमीले ,स्वागत गर्छौ भनेको त
उफ्फ ! खाटत रित्तो रित्तो ,दुलहीबिना केको सुहाग रात !!
जाडो छेक्ने गरीबको ओढने भयो मेरो गजल
यता जोड्दा उता तिर छोडने भयो मेरो गजल
साच्चै राम्रो बनाउछु भनि सिप लाउदा पनि
निति नियम सारा हजुर तोड्ने भयो मेरो गजल
बाटो हेर्दा सहज जस्तो गाह्रो यात्रा गर्न
घुम्ति नभा ठाउमा नि मोड्ने भयो मेरो गजल
जोस जागर लागाएर काम गर्नु पर्छ भन्थ्ये
अल्छि यो खेतालाले गोड्ने भयो मेरो गजल
संघर्स गर्दै जिन्दगीमा, अघी अघी बडेँ म त
अप्ठ्यारा यी बाटाहरुको उकालीमा चडेँ म त
भबिस्यका सुन्दर सपनाहरु, मन भित्र खेलाउदै
भावनामा बग्दै जाँदा चिप्लियर लडेँ म त
फूलका डालिमा फुलिदिने सपना का फूलहरु,
नफक्रदै झरे पछी, छाङ्गा बाट झरेँ म त
उज्ज्वल भबिस्य खोज्दै गर्दा भइदियो अन्धकार
खै के सुनाउँ अब? खाडी देश मै सडेँ म त
दशैंतिहार चाड यस्तै बर्ष दिनमा आँउछन् जान्छन
धनीलाई मोजमजा गरीबलाई ऋण लाउँछन् जान्छन
हीलोमैलो हट्नेबेला धानकोदो काट्नेबेला
गाउँ बस्ती शहर डहर जताततै छाउँछन् जान्छन
कोहीका दाजु घर होलान कोहीका भाई विदेशतिर
बाबु आमा दिदीबैनी घरपरिवार रुवाउँछन् जान्छन
कतै घरमा चिसो चुल्हो कतैभने लथालिङ्ग
माछा मासु रोटी अचार नानाथरी खुवाउँछन् जान्छन
नखोज मलाई तिम्रो नजरमा मरी सके
नसोध्नु कहिल्यै स्वर्गको सागर तरी सके॥
फूलेर सुगन्ध दिने रहरमा हुँदा हुँदै
लागेर तेजाव त्यसै जमिनमा झरी सके॥
व्यर्थको जीवन काट्न गाह्रो रैछ बाँच्न यहाँ
त्यसैले सँसार देखि धेरै टाढा सरी सके॥
रहर सकियो बाँच्न आउँदिन अब फर्की
भुल्दिनु सधैको लागी भुमरीमा परी सके॥
आंदा जाँदा रुवाउने, बिशेषता पर्वको यो !
आँशु मात्र चुहाउने, बिशेषता पर्वको यो !!
बिछोडका पिडाहरु, मनभित्र उम्लिएर,
नयनले नुहाउने, बिशेषता पर्वको यो !!
कतै पत्तो पा'को छैन,आज सम्म खुशि दे'को,
मात्र चोट सुहाउने, बिशेषता पर्वको यो !!
मखमलि सुक्छ त्यसै, नवोईलिने कैले पनि,
जमरा नि कुहाउने, बिशेषता पर्वको यो !!
धनको होइन, मन को कुरा गर ।
मन मिल्छ कि, माया को कुरा गर ।
म पनि त तिमिलाइ मन पराउछु ।
दोधारमा नबस, प्रितिको कुरा गर ।
बगि जाने खोलाझै, बैश फ़र्किदैन ।
लुकाएर नबस, चाहाको कुरा गर ।
माया नै जिबनको, जिउने आधार हो ।
नसर्माउ नल्जाउ, माया यो पुरा गर ।
