आफ्नै मन केर्दाकेर्दै यो मंसिर नी गयो
तिम्रो बाटो हेर्दाहेर्दै यो मंसिर नी गयो
लौन छिटो ढिलो भयो भन्दाभन्दै मानिनौ
मैले मात्र टेर्दाटेर्दै यो मंसिर नी गयो
सजाएर दुल्हा बन्ने सपना ती मनमा
टाइसुट फेर्दाफेर्दै यो मंसिर नी गयो
व्यर्थै दुःख पायो वरै सिरानीले बेकार
तिमी भनी बेर्दाबेर्दै यो मंसिर नी गयो
छोडेर गयो भन्दैमा रुनै पर्छ भन्ने छैन (गजल)
आफ्नै आत्मा दुखाएर तिमी कुन देवताको पुजा गर्छौ (गजल)
आफै आउछु सोल्टिनी तान्नै पर्दैन (गजल)
आफ्नाले नै बिरानोझैँ ठान्दा मन रोयो (वासुदेव बुढाथोकी (सागर))
सक्दिन म जिउन नी निर्णय यो गरी सकें (सुवास संगम राई)
धेरै नाता जोड्दाजोड्दा पुल भयो मेरो मन (Upendra Adhikari)
छामी हेर यो मेरो धड्कन तिमी नै छौ (गीत) (रोशन भट्ट)
दु:खै दु:ख मान्दामान्दै गयो जिन्दगानी (गजल) (कोमल भट्ट)
आफ्नै छाती पोल्दा तीमी, किन छाम्दैनौ (गजल) (दर्शन योङ्हाङ लिम्बु)
नशामा नै झुल्दै गयौ, म के गरुँ? (गजल) (Shanti Adhikari)
सातै जूनी तिमी मेरो हुनै पर्छ भन्दिन म (गजल) (बैरागी माईलो बिवश)
