आफ्नो औकात जनाइहाल्यौ सबले चिने तिम्लाई
संसार भरी गनाइहाल्यौ सबले चिने तिम्लाई
देशको मुहार फेर्छु भन्दै सबलाई झुक्याएर
ठूलै महल बनाइहाल्यौ सबले चिने तिम्लाई
चिच्याइ चिच्याइ बाँडेका ती मीठा आश्वासन
खाडलमा खन्याइहाल्यौ सबले चिने तिम्लाई
माखो मार्न नसक्दा नि इमान्दार र राम्रो
जबर्दस्ती भनाइहाल्यौ सबले चिने तिम्लाई
सधैँ उत्सव मनाइहाल्यौ सबले चिने तिम्लाई
आमा तिम्ले जन्मदिइ धर्तिमा छुवायौ (गजल)
दैव ! तिम्ले सधैंभरि हराएरै छाड्यौ (गजल)
धेरै तल खस्नुपर्ला संसारलाई ढाँट्यौ किन (गजल)
मैले ओढ्ने रोयो आकाश तिम्लाई के भयो (दीप मिलन)
आफ्नो भाग्य आफैले नै फुटाएर आयौ तिमी (Shanti Adhikari)
दैव तिम्ले मान्छेको के जुनी बनायौ (कृष्ण मानव खड्का)
हान्यौ लात टुक्रियो मन, धिक्कार छ तिमीलाई (लक्ष्मण विष्ट (मिलन))
मन मिलेरै साट्या मुटू तिम्ले किन काट्यौ ? (Deepak Pratap Thapa)
