बैंसालु त्यो उमेर ढल्केपछि थाहा पाउछौ
दैलोमा पापी-काल पल्केपछी थाहा पाउछौ
दुनिया रुवाई अट्टहास हाँसो-हाँस्छौ तिमि
परेलीमा सागर छल्केपछी थाहा पाउछौ
संसारमा सितल छु भन्ने दम्भ गर्छौ तिमि
अँधेरीमा चन्द्रमा टल्केपछी थाहा पाउछौ
मानिसको जिन्दगी यो परालको आगो जस्तै
चिता माथी दन्दनी सल्केपछी थाहा पाउछौ
टर्यो त्यसै,यसपाली नि भुन्टेको बाउ 'आउने' कुरा (गजल)
बिरानो देशमा, गुराँश के फुल्थ्यो हाम्रो पहाडमा झैं (गजल)
पहिले चाहिं मेरै भर पर भन्यौ सानी (गजल)
बैंश झर्यो पात संगै कहा फुल्छ झरेपछि (वियोगी काईला)
दुश्मनको चौं घेरामा परेपछि थाह पाए (Shanti Adhikari)
अनि मनको रणभूमिमा चुकेपछी थाहा पाए (Manoj Shankar)
एक्लैपारी अंगालोमा कसेपछि थाहा भयो (Jeevan Sharma Aryal)
घर बनाउन थाले पछि काँटी पाउन गाह्रो नहोस् (सरिता शर्मा समादर्शी)
काहाँ गर्छौ तिम्रो पेशा र खेति नेपालै नरहे (कविता) (Shailendra Kr. Thapa)
जाग सारा नेपाली हो काम थाल्न पर्ने भयो (गजल) (Shanti Adhikari)
रुझि सकेपछि छाता किन ओड्नु पर्यो? (गजल) (Deepak Pratap Thapa)
व्यर्थैको मेरो दिल चोरेर के पाउँछौ (गजल) (सुवास संगम राई)
मीरा हुदा थाहा पाउली मेरो माया कस्तो रै छ (गजल) (Suresh Prasad Aryal Kanchho)
