धिक्कार छ बाँच्नु भन्दा, मरी गए जाति हुन्थ्यो ।
यो पापी संसार छोड्दा, जे-जे हुन्थ्यो माथि हुन्थ्यो ।।
आँशुको आहालमा, निर्थुक्क भिज्छुँ बरै,
देह आत्मा अलग भए, किन नाना-भाति हुन्थ्यो ।।
एकान्तमा बेसहारा, जिवन् आज जिईरहेछुँ,
मर्दा बरु मेरो पछि, मलामीको ताँती हुन्थ्यो ।।
मुटु हुँदा-हुँदै पनि, ढुङ्गा जस्तै लाग्छ मान्छे,
छोडुँ छिट्टै प्राथना छ, मेरो त्यस्तै छाति हुन्थ्यो ।।
सबै सामु 'मिलन' आज, कीन विश्वास घाती हुन्थ्यो ।।
हान्यौ लात टुक्रियो मन, धिक्कार छ तिमीलाई (गजल)
तिमी बिना मर्छ भनि दिनु निर्झरालाई (गजल)
म, मानव हुनुको रहस्य खोतल्दैछु (गजल)
नमर्दै म हरियो बाँस ठिक्क पारे हुन्छ (Krishna Chapagain)
यो देशको मुहार, फेर्नु पर्छ भन्दै हिड्थ्यो (Shanti Adhikari)
राम्रो भन्दा नराम्रो बढ्ने क्रम जारी छ (कृष्ण मानव खड्का)
जन्ती भन्दा मलामी बढी जाँदा (कविता) (Neeta Kc)
रहर हरु खुम्च्याई गयौ भन्नु केही छैन (गजल) (कृष्ण मानव खड्का)
जून भन्दा जुन राम्रो थ्यो भन्थे (गजल) (Suresh Prasad Aryal Kanchho)
आकाश् बन्छु म तिमी जून बन्नु है (गजल) (Krishna Chapagain)
सातै जूनी तिमी मेरो हुनै पर्छ भन्दिन म (गजल) (बैरागी माईलो बिवश)
