दुश्मनको चौं घेरामा परेपछि थाह पाए,
निर्दयिले सबै कुरा हरेपछि थाह पाए ।
गाँस बाँस केही नभा दु:खि गरीब निर्धामाथि
अन्याय र अत्याचार गरे पछि थाह पाए ।
सुराकी हौ मार्छौ भनि यातना त्यो दिदाँ दिदै,
त्यसै माथि तुच्छ दागा धरेपछि थाह पाए ।
रुदै होलान् बालबच्चा आमा बाबा भन्दै गाँउमा,
मारे बरु मर्थे बेला टरेपछि थाह पाए ।
अन्याय र अत्याचारको बिरुद्धमा लड्दा लड्दै,
शान्ति देउन आमा भन्दै मरेपछि थाह पाए ।
जाग सारा नेपाली हो काम थाल्न पर्ने भयो (गजल)
नरुनु है बाबा मलाई दुश्मनले मारे पनि (गजल)
अबिश्वासको खाडलमा, खसि सके पछि (गजल)
अनि मनको रणभूमिमा चुकेपछी थाहा पाए (Manoj Shankar)
बैंसालु त्यो उमेर ढल्केपछि थाहा पाउछौ (रेशम बोहोरा)
भाग्यले फेरी चिन्तामा पारेको छ (जे पी अन्जान)
निको पारौं मनको घाउ (कविता) (Hari Paudel)
दु:ख पर्दा पाइन राख्न शिर उनको काखमा (गीत) (गोबिन्द प्र तिवारी)
हामि कस्ता पागलको पालि परेका छौँ ! (कविता) (Shailendra Kr. Thapa)
देउरालीमा संगै बसी चढाएको पाती (गीत) (Shamsher Lama Moktan)
उनको नाममा लेखी पत्र, पठाएको थिएँ मैले (गजल) (नबराज बुढा (नबिन उदासी))
