गोरेटोमा कतै फेरी तिम्रो साथ पाए हुन्थ्यो
लड्दाखेरी समाउन तिम्रै हात पाए हुन्थ्यो ।
पानी हो कि जीवन मेरो किन आकार छैन कतै
धुँवा हो कि सपना मेरो किन साकार भएन कुनै
यो आँखाको आँशु पुछ्न फेरी तिमी आए हुन्थ्यो
लड्दाखेरी समाउन तिम्रै हात पाए हुन्थ्यो ।
कहाँ झर्यो खुशी मेरो खोज्न जाउँ कतातिर
पुग्न पाए हुन्थ्यो बरु खुशी खोज्दै तिमीनेर
बेदनाको आँधी छेल्न फेरी तिमी आए हुन्थ्यो
लड्दाखेरी समाउन तिम्रै हात पाए हुन्थ्यो ।
Roshan Basnet द्वारा रचना गरिएका अन्य लेखहरू
अन्य नेपाली गजलहरु
पिरतीको गोरेटोमा डग्मगाए थोरै (जेठा दाई (प्रखर))
भाग्यले फेरी चिन्तामा पारेको छ (जे पी अन्जान)
सलाई कोरे बिना आगो बल्छ पछुतोमा (Shanti Adhikari)
